کتاب برای سالمندان

کتاب با زیرعنوان “چه کنم که سالمندی سالم و پویا باشم؟” راهنمای کاملی برای سالمندان از نظر تغذیه، خواب، ورزش، پیشگیری از فراموشی، افسردگی و بیماری‌های مغزی مانند،« پارکینسون و آلزایمر» محسوب می‌شود.

نویسنده می‌گوید اگر دوران سالمندی را سپری می‌کنید غذای خوب و سالم بخورید ورزش کنید خواب کافی و  آرامش داشته باشید مغز خود را فعال نگه دارید و در محافل و جلسات اجتماعی شرکت نمایید، شادی‌ها و موفقیت‌های گذشته خود و بستگان را به خاطر و بیاورید و لحظه‌ها، دقایق، روزها و سال‌های خوشی را با آن‌هایی که دوستشان دارید بگذرانید.

نویسنده انگیزه خود را از نوشتن کتاب برای سالمندان ، آشنایی حواننده با ساختار بدن در این دوران و کمک به او می‌باشد تا بتواند درست بخورد و درست کار کند تا از بیماری‌های این دوره در امان بماند.

در بخشی از مقدمه کتاب میخوانیم :

خواننده عزیز، شما بخشی از تحقیقاتی که در مورد سالمندان در دنیا انجام گرفته را می‌خوانید و راهنمایی خواهید‌شد که چه باید بکنید که مانند آن سالمندی نشوید که پدیده‌های زمانی،آنان را به سوی بیماری‌های پیری، ناتوانی و تنهایی می‌کشاند، نگردید.

۵-کتاب “راه خانه هرروز دورتر و دورتر می شود”

فردریک بکمن را بدون شک همگی با کتاب مردی به نام اوه می‌شناسیم. مردی به نام اوه اولین کتابی است که از بکمن در سال ۲۰۱۲ منتشر شد و موجب شهرت جهانی وی نیز شد.

 بکمن این بار داستان پیرمردی را  در حجم بسیار معقولی بازگو می‌کند که دچارآلزایمر است و خاطراتش به مرور زمان کم‌رنگ و کم‌رنگ‌تر می‌شوند و راه خانه‌اش برایش هر روز دورتر و دورتر به نظر می‌‌آید؛ اما پیرمرد نوه‌ای دارد که خیلی برایش عزیز است و خاطره‌های خوبی با او دارد، همین موضوع او را به زندگی امیدوار کرده است.

بکمن در این داستان از ترس فراموش‌شدن و فراموش‌کردن گفته است. از عشق که همیشه دست در دست ترس پیش می‌رود. عشقی که نوع آن با داستان‌های عاشقانه همیشگی متفاوت است. بکمن از عشق یک پدربزرگ به نوه‌اش و یک پدر به پسرش می‌گوید و از خداحافظی آرام او با عزیزانش.

بکمن درباره انگیزه‌اش از نوشتن «و هر روز صبح راه خانه دورتر و دورتر می‌شود» گفته است:

زمانی یکی از بت‌های زندگی من گفت: «یکی از بدترین چیزهای پیری این است که دیگر هیچ ایدهٔ تازه‌ای به ذهنم نمی‌رسد». این کلمات را هیچ‌گاه فراموش نمی‌کنم زیرا که بزرگترین ترس من این است که تخیلم را قبل از بدنم از دست بدهم. حدس می‌زنم که تنها من نیستم که چنین ترسی دارد. نژاد انسان به شکلی عجیب از پیرشدن بیشتر می‌هراسد تا از مردن

 این کتاب داستانی مختصر است که به خواننده‌ی خود احساس عمیق و گران‌بهای ارزش زندگی را منتقل می‌کند

حتی می توانم زیبایی این کتاب را با مردی به نام اوه مقایسه کنم. 

دیالوگ های این کتاب و نگاه کردن به مسئله مرگ از دیدگاه این کتاب بسیار زیبا و تحسین برانگیز است . یکی از دیالوگ های پیرمرد با نوه اش:

«همیشه هم مجبوریم انشا بنویسیم! یه‌بار معلم ازمون خواست درباره این‌که معنی زندگی چیه انشا بنویسیم.»

«تو چی نوشتی؟»

«همراهی.»

بابابزرگ چشم‌هایش را می‌بندد.

«بهترین جوابی که تا حالا شنیدم.»

«معلممون گفت باید جواب طولانی‌تری بنویسم.»

«خوب تو چکار کردی؟»

«نوشتم: همراهی و بستنی.»

۶-کتاب “سالخوردگی”

کتابی جامع که در آن موضوع سالمندی را از نقطه نظر تاریخی و اجتماعی مورد بررسی قرار داده است و در آن سعی شده همچون کتاب‌های تاریخی داستان‌هایی شیرین گنجانده‌شود که مخاطب حوصله‌اش سر نرود. 

“سیمون دوبووار” موضوع سالخوردگی را در دو جلد مورد بررسی قرار داده‌است به خوبی در این دو جلد به توصیف احساس‌هایی که سالخوردگان دراین مرحله از زندگی می‌تواند داشته باشد می‌پردازد. 

او در جلد اول، سالخوردگی را از نظرگاه بیرونی (زیست‌شناسی، قوم‌شناسی و تاریخ) مورد بررسی قرار می‌دهد:

• ضعیف شدن جسم و حس‌های پنج‌گانه، چه تأثیری بر سالخورده می‌نهند‌؟
• در جامعه‌های مختلف با سالخوردگان چگونه رفتار می‌شود؟
• با گذشت قرون و اعصار در رفتار با سالخوردگان چه تغییر‌هایی ایجاد شده؟

نتیجه‌ای که به دست می‌آید حاکی از این است که افراد بسته به این که در چه روابط اجتماعی قرار داشته باشند، مرد یا زن باشند، روند مشترک و یکسان پیر شدن را به شکل‌های متفاوت می‌آزمایند.

سیمون دوبووار این کتاب را زمانی که ۶۳ ساله بود چاپ کرد. او پیش از آنکه به این سن یعنی به سالخوردگی برسد این کتاب را درباره سالخوردگی جسم نوشت.

او سعی کرد در این دو جلد کتاب آنچه سالخوردگان نیاز دارند، احساس می‌کنند و به عنوان مشکل با آن روبه‌رو هستند را تشریح کند. همچنین رفتاری که با سالخوردگان می‌شود را بررسی و به نوعی از آن انتقاد کرد.

قصد سیمون دوبووار در این بررسی آن نیست که به دوران معاصر بپردازد بلکه میخواهد تا حد امکان به شرایط سالخوردگان در اعصار گذشته نیز بپردازد.

در بخشی از کتاب میخوانیم:

نویسنده‌ای چون فلوبر که به حکم منطق باید از او توقع بیشتری داشت در عین سلامت جسمانی مدام اشک به چشم دارد؛

و امرسون به رغم فلج و سکته‌های متعدد، دوران پیری را با روحیه‌ای شاد می‌گذراند. اینها و بسیاری نمونه‌های دیگر می‌تواند راهگشای طبقه‌ای از افراد بشری باشد که معمولاً روزگار با آنان بر سر آشتی نیست.

این کتاب نه تنها کتاب مناسب برای سالمندان می‌باشد،بلکه افرادی که به موضوعات تاریخی علاقه مندند و یا در این مورد تحقیق می کنند بسیار کارآمد خواهد‌بود.

۷-کتاب”بهترین زمان از جین فوندا”

اگر به دنبال تدوین چشم‌اندازی قدرتمند برای زندگی خود هستید این کتاب مناسب شماست.

 کتاب بهترین زمان توسط جین فوندا بازیگر معروف که برنده‌ی جایزه های متعددی از جمله چندین دوره اسکار و گلدن گلوپ می‌باشد، نوشته شده است.

او  همچنین مربی بدنسازی معروف آمریکایی است که چندین کتاب در این زمینه نوشته‌است که میلیون‌ها نسخه از آن‌ها به فروش رفته‌اند.

کتاب در ۵ فصل نوشته شده‌است که همراه آن ۵ قسمت ضمیمه است که اطلاعات بیتشری در مورد پیری و ورزش برای سالخوردگان دارد.

فوندا عمر را به ۳ پرده تقسیم می‌کند و این کتاب را برای پردهی سوم زندگی که از ۶۰ سالگی شروع می‌شود نوشته‌است.

جین فوندا به صورت صادقانه والهام بخش نشان میدهد که چطور میتوان این دوران را به بهترین دوران زندگی تبدیل کرد.

در این کتاب فوندا داستان‌هایی از تجربه‌های خود و زندگی دیگران تعریف می‌کند که کتاب را جذاب‌تر می‌کند و باعث می شود شما هنگام مطالعه کتاب خسته نشوید.

در این کتاب برای سالمندان ،به اهمیت نگاه به گذشته و استفاده از آن برای رسیدن به برنامه‌ریزی درست برای زندگی شاد همراه آرامش در آینده و حال تاکید دارد و راهکار‌هایی در این زمینه دارد که در این بین از تجربیات خود نیز استفاده کرده است.

اگر به دنبال تغییر نگرش خود نسبت به این دوران زندگی هستید و می‌خواهید برنامه‌ی حقوقی و مالی خود را بهتر سازماندهی کنید، که در این ایام به مشکلی بر نخورید این کتاب گزینه‌ی بسیار مناسبی می‌باشد.

۸-کتاب”چگونه پیر شویم”

آیا شما هم سن واقعی‌تان را پنهان می‌کنید؟

جامعه به‌شدت از پیر شدن می‌ترسد و پیری را عارضه‌ای می‌داند که باید از آن اجتناب کرد و به کمک علم پزشکی آن را از بین برد.

نویسنده کتاب از ما می‌خواهد این تلقی از پیری را تغیــیر دهیــم. او نشـــان می‌دهد که تلقی ما از پیـری در بستــری فرهنگی و تاریخی شکل می‌گیـرد، و معتـقد است که دوره‌ی پـیر شدن می‌تواند دوره‌ای پربار و پویـا در زندگی ما باشد.

او می‌گوید اگر پیـری را بخشی از سرنوشــت‌مان بدانیم با آن کنار می‌آیـیم.

این کتاب پیری را فرایندی مادام العمر می داند که باید ستایش شود. و در این زمینه نمونه های جان بخشی از افرادی را معرفی می کند که از پیری استقبال می‌کنند و به این نکته پرداخته می‌شود که ما چه کنیم که راه آنها را پیدا کنیم؟.

 وقتی سنمان زیاد می‌شود به سمت رکود نمیرویم بلکه سنمان که بالاتر میرود متفاوت‌تر میشویم پیری خصلت‌ها و هویت‌های فردی ما را از بین نمی‌برد بلکه برعکس آنها را تقویت می‌کند.

۹-کتاب “رنگ زندگی کهنسالی”

  “ورود سالمندان ممنوع است” این جمله را شاید جایی ندیده‌باشید  و یا کسی شما را با آن خطاب قرار نداده‌باشد، اما در ذهن‌های کلیشه‌زده جایی برای خود خوش کرده است.

این کتاب مناسب برای سالمندان کمک می‌کند بهتر این دوران را بشناسید تا سالمندی را جزیی از زندگیتان بدانید تا رنگ چنین جملاتی را در ذهنتان کم کنید و به ارزش تقریبن۴دهه سنی که پیش رو دارید پی ببرید و از آن لذت لازم را ببرید.

 کتاب با پیر شناسی و تعریف مفاهیم اولیه سالمندان شروع می شود و در ادامه در مورد بازنشستگی و مسائل مربوط به آن سخن گفته می‌شود بعد با الهام از قرآن و متون فارسی و از دیدی تاریخی به مسئله پیری می‌نگرد. 

در ادامه به مسائل روانی و اجتماعی سالمندان می‌پردازد و در آخر به حقوق و تغذیه سالم اشاره‌هایی دارد.