فکر نکنم هیچ حیوانی اینگونه به جان همنوعانش بیفتد.
وقتی خودت کودکی در خانه داشته باشی و این صحنه ها را ببینی، جاری شدن اشکت هم اتفاق عجیبی نیست.
خودت حتی تاب دیدن سرفه های شبانه فرزندت را هم نداری و از اعماق وجودت آرزو میکنی کاش راهی بود که تمامی این دردها را تو میکشیدی به جای او. آن پدر بیچاره که فرزندش از گرسنگی تلف میشود و یا سینه اش با گلوله یک وحشی سوراخ میشود و هیچ کاری، تاکید میکنم هیچ کاری، از دست او برنمی آید چه بر او میگذرد؟…
واقعا در مغز آن تک تیراتداز کثیفی که با غرور و از راه دور سینه کودکی را نشانه میرود، چه میگذرد؟
قسمت گریه دار و همزمان خنده دار ماجرا این است که او خود را اشرف مخلوقات میداند، این اضلّ از تمامی حیوانات. حتی به نظرم، قیاس این کثافت با حیوانات توهین بزرگی به حیوانات است.
گزارش اختصاصی عصر ایران از فوعه وکفریا (همراه تصاویر دلخراش)
دیدگاه ها
امین همیشه آرامش
این کنجکاوی چ بلایی ک سر ما نمی آورد بعضی وقتها قلب آدم رو بدجور بدرد میاره (مثل خوندن این پست)
راستش تیتر این پست مرا کنجکاو کرد و حدسش رو هم نمیزدم, روحیه ام سازگاری زیادی با این واقعیت های تلخ دنیای امروز ندارد.
از آیه ۳۰ سوره بقره از قرآن نقل است که وقتی فرشتگان بر آفرینش انسان بعلت برپا کردن فساد و خونریزی به ناحق گلایه کردن خداوند میگه که من چیزی میدانم که شما نمیدانید . قسمت آخر رو اینطور تفسیر میکنند که شایستگی هایی که میتونه انسان داشته باشه بر فساد و خونریزی برتره.
پست
امان از این بشرِ دوپا و خودبرتربینی‌ش.