بابک یزدی را از دست ندهید

بابک یزدی

قدیم‌ترها که فیدخوان نمی‌فهمیدم چیست، برای وبلاگ‌خوانی می‌افتادم به جان وبلاگ‌ها و چند ساعت نوشته‌های یک نفر را می‌خواندم و در نهایت با چشم‌درد یا کمردرد یا دردی در جای دیگر از بدنم از جا بلند می‌شدم.

خواندن تجربه‌های واقعی آدم‌ها همیشه برایم جذاب بوده، فکر کنم وبلاگ‌خوانی از معدود فعالیت‌های مفیدی بوده که سالهای نخست دوران دانشجویی انجام داده‌ام، از سال‌های ۸۵ و ۸۶ حرف می‌زنم.

حالا به رسم آن روزها، تصمیم گرفته‌ام هرازگاهی به همان روش سابق سر بزنم به وبلاگ‌های خواندنی‌ای که فیدشان را دارم. فیدخوانی فواید زیادی دارد، اما بنظرم آسیبِ شتاب‌زده خواندن هم آن را تهدید می‌کند.

سرتان را درد نیاورم، دیروز افتادم به جان نوشته‌های بابک یزدی، عحیب لذت بردم از این همه مثال‌های بجا و تحلیل‌های عمیق. بابک روان می‌نویسد و همزمان پرمغز. نوشته‌های بابک فریاد می‌زنند که نگارنده‌ی آنها کتاب‌ِ خوب می‌خواند و خوب، کتاب می‌خواند.

خلاصه که خواندن نوشته‌های بابک را از دست ندهید. از ما گفتن بود. خاصه اگر علاقمند به صنعت محتوا هستید، می‌توانید مطمئن باشید که ترکیبی از دانش و تجربه‌های عملی را می‌خوانید، آن هم به زبانی گیرا و همه‌فهم.

وبلاگ بابک یزدی



مطلب مرتبط

وبلاگ خوانی و فید وبلاگها

دیدگاه ها

  1. بابک یزدی

    سلام امین‌جان.
    واقعاً ممنون بابت این لطف صمیمانه‌ت. می‌دونی امین، یکی از اون چیزهایی که به صورت نمایی انگیزه‌های آدم رو بالا می‌بره این فیدبک‌هاست. مخصوصا فیدبک‌های کسایی که قبواشون داری و توی خیلی از چیزها هم نظرید و بساط فکری مشترکی دارید.
    این دلگرم شدن، فوق‌العاده لذت‌بخشه. این که ببینی یکی از همفکرهای اصیلت، یکی از پست‌های بلاگش رو اختصاص داده و از نوشته‌های تو گفته و صدالبته می‌دونی این بیشتر از مهر و بلندنظریشه و نباید نقص‌هایی که تو نوشته‌هات هست فراموش بشه و باید برای بهتر شدنشون تلاشت رو بیشتر کنی.
    امین‌جان، این دنیای دیجیتال جادوی عجیبی داره. این که می‌تونی غرق صحبت‌های آدمایی بشی که برات مهمند در حالی که وجود فیزیکیشون مشغول کار دیگه‌ست برای خود من هم این مورد چه در مورد نوشته‌های خودت و چه بسیاری از نوشته‌ها و صحبت‌های بچه‌های دیگه افتاده. در نگاه اول خنده‌دار به نظر میاد ولی می‌بینی همین نوشته‌ها می‌تونه شالوده فکری تو رو هم از جا بکنه و شالوده‌ی جدیدی رو به پا کنه، اتفاقی که با نوشته‌های محمدرضا برای خیلیامون شروع شد و الان در ارتباطاتی در هم تنیده از این نوشته‌ها داره ادامه پیدا می‌کنه.
    صمیمانه و بابت تک تک کلمات و زمانی که برای نوشتنشون گذاشتی سپاسگزارم. مثل پست قبلت و تلاشی که برای تقویت این شبکه دوستی داری و نقش انکارناپذیری که در حال ایفا کردنشی. بابت همه این‌ها ممنون.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *