پیش نوشت
یک سری چیزها توی ذهنم بود در این مورد، گفتم اینجا بنویسمشان. خودم هم خیلی بر اعتبارشان تاکید ندارم.
اصل مطلب
اطلاعات آماری دقیقی از سرانه پزشک در ایران و مقایسه آن با سایر کشورها ندارم. شاید بشود با یک جستجوی اینترتی به نتایجی هم دست پیدا کرد. اما فارغ از آن، به نظرم این تمایل زیاد در جامعه برای پزشک شدن بوی بدی میدهد.
ما جماعتی داریم که اکثرشان به خاطر علاقه به پزشکی به آن سمت نرفته اند و تصمیم آنها بر پزشک شدن به دلیل جذابیتهای دیگری مثل درآمد و موقعیت اجتماعی است. این جماعت بنظرم از دو جنبه احتمال دارد که آسیب ببینند.
از طرفی با توجه به افزایش تعداد پزشکان به نسبت سالهای گذشته آن جذابیتهای فرعی آنطور که آنها “انتظار دارند” برایشان محقق نخواهد شد و آنچه که مشخص است میزان رضایت افراد را میزان انتظار آنها تعیین میکند؛ بنظر میرسد حتی اگر درآمد پزشکانِ آینده فاصله زیادی با درآمد میانگین جامعه داشته باشد، باز هم با توجه به عدم برآورده شدن انتظارات، رضایت چندانی حاصل نخواهد شد.
برای مقایسه میتوانیم درآمد پزشکانی که در دهه های ۳۰ یا ۴۰ به دنیا آمده اند را با درآمد پزشکان متولد دهه ۶۰ و ۷۰ مقایسه کنیم. تفاوتها بسیار زیاد است.
از طرف دیگر با توجه به انتخابی که توسط این جماعت صورت گرفته اکثرشان مدام در حال “کار کردن” خواهند بود (رجوع شود به تعریف کار کردن در سری “کار نکن!” از منوی بالای وبلاگ) و این یعنی امید به رضایت از زندگی در میان آنها باز هم پایین تر خواهد آمد.
البته در سالهای آتی جمعیت زیاد متولدین دهه ۶۰ را در سنین میانسالی و پیری خواهیم داشت که سمت تقاضای سرویسهای پزشکی را افزایش میدهند. اما باز هم با توجه به تفاوت نظام درمان ایران با کشورهای توسعه یافته، مقایسه و پیش بینی برای آینده چندان آسان نخواهد بود، همین الان هم در شهرهای بزرگ برای پزشکان متخصصِ جدید درآمدهای آن چنانی، که پزشکان نسل قدیم به سادگی کسب میکردند، دور از انتظار است.
بنظر میرسد پزشکانِ موفقِ آینده آنهایی هستند که علاوه بر مهارتهای پزشکی، مهارتهای دیگری مثل برقراری ارتباط خوب با بیمار را هم داشته باشند. چند وقت پیش از وجود مرکزی در تهران باخبر شدم که در ازای دریافت مبلغی اضافه تر به نسبت سایر مراکز، بیماران را پشت در اتاق پزشک معطل نمی‌کند و محیط مناسبی هم برای مراجعه کنندگان فراهم کرده است. بنظر میرسد در سالهای آتی پزشکان پُرمراجعه، خصوصا در شهرهای بزرگ، آنهایی هستند که اقداماتی مشابه انجام خواهند داد.
سمت دیگر این بازی، جامعه و سایر مردم هستند. با حرکت بخش اعظم افرادِ مستعد به سمت پزشک شدن، جامعه امکان استفاده از این افراد در سایر شغلها را از دست خواهد داد. فکر میکنم برای تولید ثروت و افزایش رشد اقتصادی وجود نیروهای خلاق و کارآفرین موهبتی است و با حرکت هرچه بیشتر این افراد به سمت پزشک شدن عملا بخشی از این پتانسیل در جای دیگری خرج خواهد شد.
بنظر میرسد این حرکت عجیب به سمت پزشک شدن همچون بسیاری دیگر از واکنشهای مردم از آنجایی ناشی میشود که افراد، در جستجوی موفقیت با معیارهای بیرونی هستند و کمتر به درون خودشان توجه میکنند.
میزان رضایت هر فرد بیش از هر چیز وابسته به فعالیت در زمینه ای است که قلبا به آن علاقه دارد، در چنین فعالیتی فرد گذشت زمان را احساس نخواهد کرد. زندگی همین تک تک لحظاتی است که در حال سپری شدن است، پس بهتر است تک تکشان را “زندگی” کنیم.
مطالب مرتبط
ادامه تحصیل بدهم یا نه؟ (۱): دکترا بخوانم؟
چرا ترجیح میدهم مدرس کنکور و استاد دانشگاه نباشم؟
آینده شغلی و بازار کار : ریاضی یا تجربی ؟ (ده نکته در مورد انتخاب رشته و حرفهای مرتبط)
دانشگاه، مهندسین بیکار و چیزهای دیگر
دیدگاه ها
قشنگ معلومه تو رشته پزشکی نیستی ببینی که بعضی هاشون چه درامد هایی دارن
مهندسی در ایران جز بیگاری نیست و پزشکی هم همینه و کسایی هم که اسم بردی اگر حمایت بالادستی های ایران نبود نمیتونستن تو ایران جا بگیرن و نمونه همین بالا دستی ها به پزشک هایی در ایران دارن کمک میکنن که درامد ماهانشون بالای ۱۰ میلیارده ، و اینکه چطور این درامد رو دارن بهتر یکم در موردش مطالع کنی چرا که از یه جایی به بعد حرفه آدم درامد ایجاد نمیکنه یلکه اون چیزی که خلق کرده درامد ایجاد میکنه ، مشابه نمونه هایی که مثال زدی
سلام
من امسال کنکور دارم برای سال دوم ؛ اما هنوز نمیدومم به چی علاقه دارم؟ شاید حتی جرئت نمیکنم بهش فکر کنم
چندین بار خواستم با پدرم در این باره صحبت کنم و ایشون( معلم هستن ) اما هربار میگن تو بایددد پزشک بشی من نه به این رشته علاقه ای دارم نه در این رشته قبول میشم
اما من در یک رقابت خانوادگی گیر افتادم دائما با همسن های خودم ک دانشجوی پزشکی اند مقایسه میشم حتی انگیزه ای برای درس خوندن هم ندارم
من مثل ادمی هستم که فقط اومدم تا رویای خونوادمو براورده کنم و خودم حتی نمیدونم چی میخوام ؟ از طرفی از همه میشنوم اگر در این جامعه پزشک نشی میسوزی
چون برادرم هم در بیمارستان کار میکنه و میگه من با اون همه درس خوندن حقوقم با آبدارچی بیمارستان یکیه در حالی که پزشک هشتاد درصد پول رو دریافت میکنه درسته که پزشکان هم درس خوندند ولی ….
برادرم به خاطر پدرم زود از ما جدا شد و تنها زندگی میکنه اما من که دخترم هرگز …
لطفا کمکم کنید من چه راهی برم درسته؟ علاقه واقعی مو چطور بفهمم؟ کاش هرگز به دنیا نمیومدم هرررگز
آها این بحث خیلی خوبیه الان که این پاسخ رو مینویسم یک سال از سوال شما گذشته اما احتمالا بدرد دیگر دوستان بخوره. من خودم دهمم دهم رو تجربی خوندم اما الان دارم برای تغییر رشته به ریاضی میخونم.خب من از اول فشاری از طرف خانواده روم نبود و البته که بخاطر خودم بود چون ثابت کرده بودم تنهایی از پس خودم برمیام.
میرسیم به بحث علاقه کلی تست و آزمون هست که متونید انجام بدید و من توصیه میکنم بهترین تست هارو از با تجربه ترین مشاورها بگیرید حتی اگه شهرستان هستید بخاطر این آزمون ها تا تهران برید چون مساله خیلی مهمیه کلا هر قدمی که برای خودتون برمیدارید مطمین بشید بهترین قدم بوده.
البته باید بگم پزشکی هم رشته دور از دسترسی نیست انقدر هم نا امیدانه صحبت نکنید کار نشد نداره من اگه انقدر فشار روم بود پزشکی رو قبول میشدم بعد انصراف میدادم میرفتم سر کار خودم! فقط بخاطر بستن دهن بعضیا. ولی توصیه میکنم بجای اینکار روی خودتون کار کنید که به حرف بقیه توجه نکنید و هرگز ذره ای از عمر بسیار ارزشمند خود را صرف راضی نگهداشتن مردم یا حتی خانواده نکنید.
تا جایی که من تحقیق کردم تفاوت اصلی رشته های دانشگاهی ریاضی و تجربی در محیط تدریسه رشته های تجربی محیط بسته ای دارن که مستقیم اونهارو به بازار کار تزریق میکنه و آزادی عمل زیادی هم ندارن مثلا کدوم دکتر رو میبینید از جدید ترین روشهای درمان در جهان استفاده کنه؟
اما ریاضی وقت بیشتری برای تحقیق و خوندن کتابهای بروز دنیا در رشته خودشون دارن که درصد کمی از اونهارو اینکارو میکنن ریاضی بجز مدرک باید تخصص هم داشته باشی که بدست آوردنش سخت نیست.
که البته از نظر سنجی هایی که شخصا از دانشجوهای پزشکی تهران و مهندسی امیرکبیر انجام دادم رضاین مهندسی ها به نسبت بالا. یه فیلم هم بچه های پزشکی ساختن به نام. راه قریب. که اونم میتونید ببینید مفیده.
این نتایج تحقیقات من در پرس و جو راجب رشته ها بود امیدوارم به کارتون و به درد بخوره. درضمن فقط بخاطر حرف چند نفر کاری نکنید و خودتون تحقیق کنید. و هرگز علایق خودتون رو نادیده نگیرید!
آقا احسان حرفات درست ولی خیلی ببخشید قصد جسارت ندارم نظر خودم رو میگم شما دنبال لقمه آماده هستید ما کشور جهان سومی هستیم یعنی عقب تر از بقیه اشتباه ما هم همینجاست اگر ما بگیم من میرم مهندسی و بعد میرم مثلا آلمان خوب چرا کشور خودمون رو نسازیم تا کی باید مردم اینجوری باشن از تمام دانشجویان حداقل نصفشون جایی که دوست دارن و توش استعداد دارن نیستن
چرا چون همه دنبال پولیم تاکی باید پزشکی بخونیمو یا دندانپزشکی که مثلا پول توشه
من کسی رو میشناسم حالا نام نمیبرم الان دکتری کشاورزی از شریف داره و با هدف اینکه کشاورزی ایران رو متحول کنه تلاش کرد و الان درآمدش هم از خیلی از متخصصان و جراهان بیشتر و کاملا هم راضی
هر جایی که بریم باید تلاش کنیم شما اگر همش به پول نگاه کنی به اون هم نمیرسی
هرچه بالاتر نگاه کنی بالاتر میری
به نظر من کشور الان به مهندسین و همچنین هنرمندان و قانونگذاران و فارغ‌التحصیلان رشته های انسانی نیاز داره تا پزشکی
دوست عزیز الان موتور محرک جامعه دانش بنیان ها هستند و اینکه بگی پزشکی خوبه مهندسی بد یا هر رشته دیگه اصلا درست نیست خوب گوش بده هر رشته ای هستی باید بر مبنای نیاز جامعه برنامه ریزی کنی دوران اینکه دولت برات شغل دیکته کنه تمام شده پس باید تو کار خودت وقت بزاری و خلاقیت داشته باشی تمام( از طرف یک مهندس برق از یک دانشگاه متوسط که مدیر عامل یک شرکت دانش بنیان هست با درآمدی عالی)
سلام آقای آرامش عزیز ….
پزشکی زیاد از حد بزرگ و قدرتمند شده متاسفانه تو جامعه ما هر جا صف باشه مردم میرن اونجا ، سال به سال خطاهای پزشکان بیشتر میشه و مهمترین علتش اینه که اکثر افراد فقط بخاطر پول و مسائل جانبی دیگر بدنبال این رشته میرن و وقتی که پای عمل میرسه چون علاقه به پول بوده و نه علم ، خراب میکنند عده معدودی فقط بخاطر خدمت به مردم بدون چشمداشتی دارن کار میکنن
بعضی دانش آموزانی که رشته تجربی در هدایت تحصیلی نمی آورند، مجبورا به رشته ریاضی میرن اینو من به عینه در کلاس خودمون دیدم درحالیکه اون دانش آموز اصلا علاقه ای به ریاضی نداشته و چون نمی‌خواسته انسانی بره بقول خودش از بین بد و بدتر ، بد و انتخاب کرده
بنظرم دانش آموزان باهوش باید هدایت بشن طرف رشته انسانی که معلم‌های خوبی بشوند تا بچه های خوبی بار بیاورند چون معلم بودن سخت ترین شغل دنیاست فرض کن در یک کلاس با بیست نظر با بیست خانواده و با بیست فکر قراره سر و کله بزنی اما پزشک در هر دیدار فقط با یک بیمار سروکار داره
من دوازدهم ریاضی فیزیک هستم با اینکه اولویتم تجربی بود سه سال پیش رفتم ریاضی چون هم کلاساش کم جمعیت تر بود و هم جو کلاس خیلی بهتر از جو متشنج و رقابتی ناسالم کلاس تجربی ها بود چون برام اهمیت داشت که جو کلاس چطور باشه که با بچه ها به حاشیه نرم و اینکه معدل سال نهم ام ۲۰ بود و نمره تجربی در هدایت تحصیلی ام۹۹ و نمره ریاضی ام۹۸/۵ بود تو سه سال دبیرستان هم جز شاگردهای اول بودم و درس شیمی و حسابان وفیزیک و گسسته نقطه قوت من بودن اما دچار یک دوراهی شدم و فکر میکنم باید کنکور تجربی بدم چون میدونم اونجا موفق ترم و راه رسیدن به موفقیت اونجا راحت تره چون بالاخره پزشکی یا یک رشته تاپ رو میاری و میری و دیگه دغدغه شغل نداری درحالیکه در ریاضی در کنار تحصیلات دانشگاهی باید حتما مدرک زبان داشته باشی یا برنامه نویسی هم در کنارش بلد باشی چون امتیازه برای اپلای وپیدا کردن شغل ، درحالیکه در ریاضی هم قوی هستم و این سه سال به من سخت نگذشته چون اگر بی علاقه بودم درس هارو می افتادم اما من حتی امتحانات نهایی رو هم با نمرات عالی پاس کردم حالا موندم چیکار کنم لطفاً کمکم کنید در ضمن من تابستونای دو سال پیش زیست دهم و یازدهمم خواندم چون احتمال میدادم که کنکور تجربی بدم ولی نمیدونم چیکار کنم از طرفی هر دو تا رشته رو هم دوست دارم فقط موندم چیکار کنم تجربی یا ریاضی ؟!!! از مشاور هم کمک گرفتم و گفت به ندای درونت گوش کن و من گفتم که ندای درون من هر دو رشته رو دوست داره مثلا گاهی به پزشکی فکر میکنم صدای ریاضی هم تو ذهنم میاد و وقتی به ریاضی فکر میکنم صدای تجربی واقعا سردرگمم ممنون میشم بهم ایمیل بدید و کمکم کنید
بی صبرانه منتظر نظر شما هستم
این مهندسان هستند که در جهان شناخته شده اند… کدام پزشکی در جهان (حالا به جز یکی دوتا) در جهان مشهور هستند؟
ثروتمندترین افراد جهان مهندسان فناوری و تکنولوژی هستند:
ایلان ماسک: مهندس و مدیر تسلا(ثروتمندترین فرد روی کره خاکی)(بودجه ۵۰ سال ایران تنهایی در دستشه)
مارک زاکربرگ: دانشمند علوم رایانه و جز ثروتمند های جهان(موسس فیسبوک، واتساپ، اینستاگرام)
لوری پیچ: موسس بزرگترین شرکت جهان (گوگل با میلیارد ها کاربر)(گوگل فقط ۱۰۰ هزار کارمند داره و هر کدوم به پول ایران ماهی ۵۰۰ میلیون تومان حقوق میگیرن) پس ثروت لوری پیج و سرگئی برین رو حدس بزنین
بیل گیتس: دانشمند رایانه (مخترع ویندوز و آفیس و بنیانگذار مایکروسافت)
و هزاران متخصص فناوری که مربوط به رشته ریاضی میشه جز ثروتمند های جهان هستند.
خب حالا شاید بگی اینا خارج هستن و فلان بهمان
بیا:
حسام میرآرمندهی: مدیر عامل کافه بازار (کافه بازار در سال ۹۸، ۱۴۲ میلیارد تومان درآمد داشته)
وحید رحیمیان: مدیر عامل مایکت و دکترای مهندسی نرم افزار از دانشگاه شریف (مایکت در سال ۹۳ ماهی ۲۰۰ میلیون درآمد داشته الان حدود یک میلیارد تومان در ماه)
و صدها نفر دیگر…
اگه منظورتون از درآمد فوق العاده پزشکی ماهی ۸ یا ۹ یا حداکثر ۱۵ میلیونه خب انتظاری ندارم ازتون چون حالا یا بیکار هستید به این چندرغاز ها میگین پول یا کارتون خواب! اما اگه منظورتون ماهی دو میلیارد سه میلیارد تومان است یک پزشک خودشو داره هم کنه شاید ۱۰۰ سال دیگه بتونه ۲ میلیارد جمع کنه
به اون حرف احسان گوش ندید که افسردگی داره اون و بیکار هست… اون فردی هم که در ۹۵ رفته تجربی خودشو بدبخت عالم کرده و فرصت های زیادی از دست داده حداقلش این بوده بره گوگل و ماهی ۵۰۰ میلیون کم کمش حقوق بگیره
به شخصه معتقدم جامعه و جو فرهنگی کشور ما به پزشکی و رشته های مرتبط با آن یک پرستیژ حباب گونه القا کرده است , من به هیچ وجه منکر حساسیت و شرافت این شغل نیستم اما معتقدم دانشجوی امروز ما اگر به پزشکی علاقمند شده است نه بخاطر تحمل بار سنگین مسئولیتی است که در آینده بر دوشش خواهد بود بلکه بخاطر مسائل مالی و پرستیژی است که جامعه و فضای فرهنگی و اجتماعی کشور ما به این شغل داده است و به این ترتیب خیل عظیم متقاضیان را به سوی خود می کشد .
نهایتا اینکه ما در آینده با پزشکانی نه چندان علاقمند به کار و با انگیزه هایی فرعی روبرو خواهیم بود … پزشکانی که در جستجوی خوشبختی و رضایت شغلی , خود به پزشک نیاز دارند .
پست
تعبیر انتهاییت خیلی خوب و البته دردناک بود یعقوب
مرسی
به نظرم این فرد اشتباه محض کرده…نه درامد پزشکی خصوصا اون سال های اول فارغ التحصیلی و دورانی که عمومی هستی اونقدراس که بشه کفت تاجرن(تاجر که چه عرض کنم در حد راننده اسنپ)!! و با همین درامد نه چندان بالا باید دوسال منطقه محروم خدمت کنن! خلاصه که پزشکی بعد از فارغ التخصیلی اصلا اون چیزی که مردم از دور میبینن و بچه هایی که تازه واردش میشن واسش ذوق و شوق دارن نیس!اینو از یه تازه فارغ التحصیل بپرسین..و تازه بعد از تخصص هم دیگه اون درامد بالا رو معلوم نیس مثل پزشکان متخصص گذشته داشته باشن..نفر اول کنکور تجربی میتونست تموم کنه درسشو و اپلای بگیره برای خارج از کشور این بهترین کار ممکن بود به نظرم
پست
سلام ر.ا عزیز
ممنون که نظرت رو برامون نوشتی. 🙂
احسان عزیز :
دیدگاهت رو قبول دارم.حرفات همون ذهنیات منه.
کلمه زیرکی رو بجا استفاده کردی.اون بنده خدا راهش رو به نظرم خیلی به موقع عوض کرده.امیدوارم موفق بشه و همه کسایی که میخوان این تغییر رو در زندگی بدن هم موفق بشن.
به نظر من، حالا حالاها پزشکی جولان خواهد داد. در کنکور ورودی ۹۵، رتبه اول کنکور فردی بود که سال آخر مهندسی برق دانشگاه شریف را رها و مجددا در رشته تجربی شرکت کرده بود (از این مدل افراد بسیار هستند). من به این فرد تبریک میگویم. چرا که با زیرکی تمام خودش را از جامعه کارگری مهندسی نجات و به گروه تاجران پزشک رسانده است.
بسیاری از مسائل، خواسته یا ناخواسته از سمت اجتماع برای شما محدودیت ایجاد میکند. نمیتوان گفت چون به یک موضوعی علاقه داری، حتما هم باید سمت اون کار رفت.
به نظر من (= فردی که در این اجتماع زندگی میکند و میداند که ایران کنونی، نه ایران ۱۰۰ سال پیش است و نه ایران ۱۰۰ سال آینده) مطالعه و تحصیل در رشته های مهندسی بخصوص مکانیک و برق حماقت است.
مهندسی فقط در یک سری کشورهای خاص و پیشرفته نظیر آلمان، ژاپن، آمریکا و … ارزش دارد، نه کشورهای جهان سوم.
خیلی از مسائل در یک کشوری باید درست شود تا آنوقت رشته های علوم پایه و مهندسی ارزش و جایگاه خود را پیدا کند.
به نظرم اینکه چون به یک کاری علاقه هست، باید دنبال آن رفت صحیح نیست
درود خدمت دوستان. در تکمیل مطلبی که پبشتر بیان کردم “به نظرم اینکه چون به یک کاری علاقه هست، باید دنبال آن رفت صحیح نیست” باید عرض کنم، صرف داشتن علاقه به یک حرفه و شغل تضمین کننده موفقیت در آن نیست، بر خلاف آنچه که جناب آقای آرامش عنوان می کنند (حداقل برداشت بنده اینگونه بوده است). شغل و حرفه باید به گونه ای باشد که نیازی را از جامعه برطرف کند، خواهان داشته باشد. به عنوان مثال فرض کنید شخصی رشته ریاضی محض بخواند (با عرض پوزش خدمت دوستانی که در این رشته درس خوانده اند) و در این رشته بهترین فرد نه در دانشگاه بلکه در سطح کشور باشد، بعدش چی؟! آیا کسی و سازمانی به چنین فردی و با چنین دانشی نیاز دارد؟ اگر دارد چقدر دانش آن شخص برای آن سازمان و نهاد با ارزش است و بابت آن پول پرداخت می کند. تقریبا هیچی. متاسفانه چنین افرادی را می شناسم که به دلیل علاقه زیاد به ریاضی در این رشته تحصیل کرده اند و آینده خود را تباه ساخته اند. عمر سرمایه بسیار گران بهایی است که به هیچ طریق قابل برگشت نیست. به نظر اینجانب فرد باید رشته و شغلی را انتخاب نماید که نیازی را از جامعه برطرف و از این طریق کسب درآمد کند. بنده کار به یک سری افراد که با رانت و پارتی بازی و یک سری افراد خاص به یک جایگاهی می رسند و یا دارای شرکت های انحصاری می باشند (به خصوص در زمینه ی واردات) ندارم. ولی با توجه به شرایط اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی کشورمان به نظر من رشته های پزشکی، دندانپزشکی و وکالت به مراتب از دیگر رشته ها وضعیت بهتری دارند. مردمی که یا مریض هستند و یا به دلایلی (که خارج از حوصله در اینجاست که توضیح داده شود) در دادگاه ها صف کشیده اند.
این مهندسان هستند که در جهان شناخته شده اند… کدام پزشکی در جهان (حالا به جز یکی دوتا) در جهان مشهور هستند؟
ثروتمندترین افراد جهان مهندسان فناوری و تکنولوژی هستند:
ایلان ماسک: مهندس و مدیر تسلا(ثروتمندترین فرد روی کره خاکی)(بودجه ۵۰ سال ایران تنهایی در دستشه)
مارک زاکربرگ: دانشمند علوم رایانه و جز ثروتمند های جهان(موسس فیسبوک، واتساپ، اینستاگرام)
لوری پیچ: موسس بزرگترین شرکت جهان (گوگل با میلیارد ها کاربر)(گوگل فقط ۱۰۰ هزار کارمند داره و هر کدوم به پول ایران ماهی ۵۰۰ میلیون تومان حقوق میگیرن) پس ثروت لوری پیج و سرگئی برین رو حدس بزنین
بیل گیتس: دانشمند رایانه (مخترع ویندوز و آفیس و بنیانگذار مایکروسافت)
و هزاران متخصص فناوری که مربوط به رشته ریاضی میشه جز ثروتمند های جهان هستند.
خب حالا شاید بگی اینا خارج هستن و فلان بهمان
بیا:
حسام میرآرمندهی: مدیر عامل کافه بازار (کافه بازار در سال ۹۸، ۱۴۲ میلیارد تومان درآمد داشته)
وحید رحیمیان: مدیر عامل مایکت و دکترای مهندسی نرم افزار از دانشگاه شریف (مایکت در سال ۹۳ ماهی ۲۰۰ میلیون درآمد داشته الان حدود یک میلیارد تومان در ماه)
و صدها نفر دیگر…
اگه منظورتون از درآمد فوق العاده پزشکی ماهی ۸ یا ۹ یا حداکثر ۱۵ میلیونه خب انتظاری ندارم ازتون چون حالا یا بیکار هستید به این چندرغاز ها میگین پول یا کارتون خواب! اما اگه منظورتون ماهی دو میلیارد سه میلیارد تومان است یک پزشک خودشو داره هم کنه شاید ۱۰۰ سال دیگه بتونه ۲ میلیارد جمع کنه
به اون حرف احسان گوش ندید که افسردگی داره اون و بیکار هست
Pingback: آیا ادامه تحصیل بدهم؟ درباره ادامه تحصیل در مقطع دکتری در ایران - امین آرامش
Pingback: در گفتگو با مهشید: دانشگاه، مهندسین بیکار و چیزهای دیگر - امین آرامش
علاوه بر اینها گمان می کنم پزشکی جزو شغل هایی باشد که با پیشرفت تکنولوژی تا حد بسیار زیادی وظایف آنها بدون نیاز به انسان انجام بشه… شاید این روند کمی کند و زمان بر باشه اما آغاز شده