سرمایه دارترین روستایی ایران عنوان ویدئویی است که یاور عزیز در پست اخیرش معرفی کرده است (اینجا).
من هم مثل یاور، دلباختۀ این مرد شدم. از شما هم میخواهم ابتدا این ویدئو را ببینید:
زیباترین قسمت این ویدئو برای من زمانی است که عباس برزگر از فرزندش میخواهد تا شعار هر صبح خانواده‌شان را تکرار کند. و عجب زیباست این شعار:
حمّالی سلام!
به من اگر بود کاری میکردم تا هر روز این شعار به گوش اهالی سرزمینم برسد. ما مردمانی که نفتِ لعنتی تنبل‌مان کرده باید هر روز این شعار را با خودمان تکرار کنیم.
نمیدانم این چه بلایی است که به جانمان افتاده؟ تلاش نکردن و کسب درآمد هنر است؟
قول میدهم از هر ۱۰۰ والدی که پای صحبتشان بنشینی، ۹۹تایشان میخواهند فرزندشان شغلی راحت و پردرآمد داشته باشد. آخر این چه تن‌پروریِ خانمان‌براندازی است؟
عباس برزگر اهل روستای بوانات فارس است. او سه کلاس درس خوانده، اما امروز او و فرزندش میتوانند به خوبی با مهمانانشان انگلیسی صحبت کنند.
داستان عباس برزگر و افکار بزرگش باز هم ثابت میکند که عملگرایی اعتماد به نفس می آورد. وقتی نتیجۀ تلاشهایت را ببینی، به خودت اعتماد خواهی داشت. و اگر دست به اقدام نزنی هیچ وقت این اعتماد به نفس حاصل نخواهد شد.
فرزندی که عباس تربیت میکند، میداند که این تلاش است که ارزش دارد. کاش ما هم به فرزندانمان این نکته را بیاموزیم. کاش نخواهیم که فرزندانمان در پی تلاش کمتر و سهم‌خواهی بیشتر از سفرۀ نفت باشند.
جای جایِ قصه‌های آدم‌های اهل کارنکن هم گفته‌ام که تلاش، متمایزکنندۀ آنها بوده و آنها را به وضعیتی رسانده که با شغلشان زندگی کنند. کسی که از شغلش لذت ببرد، امید به موفقیتش هم بیشتر خواهد بود.
کاش ما هم هر صبح این شعار را با خودمان تکرار کنیم:
حمالی سلام!
شما هم می‌توانید داستان کارنکن خودتان را بسازید، روی لینک زیر کلیک کنید:
[maxbutton id=”2″ url=”http://bit.ly/2HkNgBV” text=”نقشه راه کارنکن” ]
دیدگاه ها
حمالی سلام ؟
چه زشت و وقیح !
یه کم احترام به خود لطفا
حدقل پشتکار سلام
میدونم پیامم رو منتشر نمیکنید
ولی خیلی زشته که کار زشت اونا رو تحسین میکنید
پس غزت نفس چی میشه ؟
بنظرم ما مردمی هستیم که همیشه وقتی فرد موفقی رو میبینیم میایم دنبال اشکالاتش بگردیم تا موفقیت هاش رو پشت اون اشکالات نادیده بگیریم یا اصلا انکارکنیم .و بخاطر همین هم هیچ تغییری نمیکنیم…
سلام
حتما به شیراز ما سفر کنیدو در مسیر به عباس هم سری بزنید……خیلی وقتها سادگیها لذت بخش ترین اوقات را برای من و تو رقم میزند ….،از کنار سادگیها راحت رد نشوید…..عباس اوج این سادگیست….،منتظر شما می مانیم……
پست
سلام فروغ
ممنونم از لطفت. 🙂
نمیدونم کی فرصتش بشه یا اصلا بشه یا نه، اما دوست دارم حتما این مرد و کارهاش رو ببینم.
با عرض سلام،سپاس گذارم از مطالب جالب و مفیدتون.آرزوی موفقیت روزافزون براتون دارم.
من قبلا از دوستانم چیزهایی در مورد این مرد شنیده بودم.
فکر کنم مستندی که هیوا میگه هم همون حرفهایی که شنیده بودم رو تقویت میکنه.
اما با وجود همه اینها، من شعاری که این آدم رو پرچمش داره رو دوست دارم.
این که زیر این پرچم چه ظلمی به خانواده ش کرده درسته
ولی باز این ” سلام حمالی ” رو به عنوان یک جمله الهام بخش و به عنوان بخشی از مدل ذهنی آدم زحمت کش میپسندم!
امین یک شوخی (با طعم جدی):
یک حکایت است که احتمالاً شنیدی یک مرجع تقلیدی از فرزندش می‌پرسه: پسرم الگو زندگی چه کسی است؟ و می‌خوای در آینده شبیه چه کسی باشی؟ پسر جواب داد: پدر می‌خوام مثل شما بشم.
پدر گفت: احمق جان، من خواستم امام جعفر صادق بشم شدم این. تو دیگه بخوای مثل من بشی چی می‌شی.
نمیدونم وقتی الگوی موفقیت و کارآفرینی جامعه ما کسانی مثل عباس بزرگرها باشن ماها به کجا خواهیم رسید.
پست
علی جان من داستان عباس برزگر رو کامل ندیدم هنوز. اما بنظرم نفسِ چیزی که روش تاکید کردم (یعنی تلاش کردن و فرار از تنبلی) اتفاق خوبیه برای ما. مایی که سالها نفتِ زیر پامون رو فروختیم، خوردیم و خوابیدیم.
البته که قرار نیست عباس الگوی ما باشه، و اینکه حتی از ترامپ هم میشه چیزهایی آموخت (و این ربطی به الگو بودن اون نداره).
دویدم اومدم بگم چطور اشکم دراومد… جلوی پیام شیک هیوا وا رفتم. منم برم ببینم نیمه تاریک عباس آقا رو.
امین پیشنهاد میکنم مستند “من می‌خوام شاه بشم” رو هم ببینی که در مورد عباس برزگره.
من یه مدت شیفته اش بودم و تمام مصاحبه ها و ویدئوها و … مربوط به او رو دنبال میکردم اما بعد از همه اونها دیدن این مستند برام تکان دهنده بود.
دوست ندارم وقتی داری به یه دلیل مشخص و درست عباس برزگر رو تحسین میکنی بیام وسط و از محتوای این مستند ( به ویژه بخش تاریک عباس برزگر) صحبت کنم اما فکر میکنم در این مورد خاص بد نباشه که به این موضوع هم پرداخته بشه.
پسر عباس برزگر که بهش اشاره کردی و همینطور خانواده ش که به نوعی فدای بیزنس پدر شده اند، احساس خوشبختی نمیکنن و چه بسا احساس بدبختی می کنند.
به نظر من عباس برگزر برنده (victorious) هست اما خوشبخت و happy نیست. البته بحث خیلی مفصلیه و لازمه در موردش با دقت و انصاف بیشتری صحبت بشه.
پست
هیوا تیزرش رو دیدم و مشتاق شدم برای دیدنش و خودش رو هم گذاشتم برای دانلود.
چیزی که تو پیشنهاد بدی حتما خوبه.
مرسی از نظرت
خیلی ممنون از معرفی هیوا جان
واقعیت اینجاست که ما فقط بخش «خارجی» زندگی عباس برزگر را میبینیم و خواهیم دید. مثل آن‌کسی که بخش زیبا و کادوپیچ زندگی یک سلبریتی را دیده و از اختلافات درونی و تعارض‌ها و مسائلی که در زندگی اون فرد هستند بی‌خبر بوده. برای من بیشتر درک عباس (اگر واقعی باشه) از ترتیب توسعه‌یافتگی مهم بود که بهش اشاره‌کردم. همون چهارتا اصل ساده که توی این مملکت ۱۷۰ ساله رعایت نشدند. ولی در کل دوست‌دارم یک‌بار در مورد دیدگاهت از تفاوت «برنده بودن و خوشحال بودن» برام بنویسی.
با مهر
یاور
درسته یاور جان
من با صحبتهای تو و امین موافقم
قطعا عباس برزگر میتونه در خیلی از زمینه ها یه نمونه عالی برای مطالعه و یادگیری باشه. آدم خیلی باهوش، با انضباط، سخت کوش، صادق ( از نظر بیزنسی با مشتریانش)، با اعتماد بنفس و … به نظرم میرسه
به نظرم باید به همه اینها پرداخت
اما بعد از همه اینها برای کسی که کنجکاوه و میخواد کمی جلوتر بره موضوعات دیگه ای هم هست که آموزنده هستند. عباس برزگر رویای شاه شدن داره، اونم برای قبیله ای از ژن خودش که مانند ۲۰۰ سال قبل در یه دره زندگی میکنند و اونجا اثری از تکنولوژی نیست. میگه برای تحقق این رویا هر کسی رو از سر راه برمیداره از جمله خانواده اش و از هرکسی استفاده میکنه از جمله خانواده و زن دوم و اهالی اون قبیله.
اگر مستندی که گفتم رو ببینی ( مخصوصا بعضی از جملات کلیدیش یا رفتارش با پسر و دختر و همسرش) به نکات جالبی بر میخوری.
تاکید هم میکنم که من دوست دارم به این ماجرا بیشتر با عینک یه روانشناس یا فیلسوف (که خیلی خیلی کم در موردشون میدونم) نگاه کنم و نمیخوام صحبتهام شبیه پرونده سازی های کیهان و نقدهای حسن عباسی به نظر برسه.
در مورد برنده و خوشبخت ( که الان برام صحبتهای اریک فروم و هلاکویی رو تداعی میکنه) : برنده کسیه که داشته های زیادی داره اما برای اونها هزینه های سینگینی داده مثل سلامتی و خوشحالی و خانواده و …
اما خوشبخت کسیه که حالش خوبه، عزت نفس داره، شخصیت نسبتا سالمی داره و مواردی از این قبیل