عادتهایی برای زندگی بهتر (۲)

پیش نوشت

عادتهایی برای زندگی بهتر (۱)

ترتیبِ بیان این عادتها، لزوما ربطی به میزان اهمیتشان از نظر من ندارد.

نوشت

۴- به دیگران و موقعیتها بیشتر “نه” بگوییم.

طبیعتا منظورم مخالفتِ بیجا و بی‌مورد نیست. منظورم این است که بعد از برنامه‌ریزی برای وقتمان از “نه” گفتن به دیگران و موقعیت‌ها نترسیم. مواظب باشیم افسارِ زندگیمان دستِ خودمان باشد.

منبع باارزش و نایاب زمانمان را با “نه” گفتنِ بیشتر، برای خودمان و اهدافمان ذخیره کنیم. البته قطعا باید حواسمان به روابطِ مهمِ عاطفی‌مان باشد. قبلا در این مورد بیشتر نوشته‌ام:

هشت نکته در مورد تعامل با اطرافیان در حین ایجاد تغییر در سبک زندگی

۵- به کیفیتِ روابطمان توجه بیشتری بکنیم.

آدمها خیلی مهم‌اند. ما طوری طراحی شده‌ایم که نیازِ به روابط انسانی داریم. برای آدمهای مهم زندگیمان و برای دوستانمان وقت بگذاریم. حالِ خوب ناشی از آن را با چیزی عوض نخواهیم کرد.

ممکن است با توجه به مشغله کاری نتوانیم دقایق زیادی برای عزیزانمان وقت بگذاریم، اما طوری برنامه‌ریزی کنیم که با “توجه” کافی نزدشان باشیم. کیفیتِ بودنمان را افزایش دهیم، مواظبِ کمیتش هم در حد توانمان باشیم.

قدر آدمها را در زمان بودنشان بدانیم. بازی خیلی زود تمام میشود:

رفیق روزهای دور

بابا

۶- تعارف‌های مسخره ایرانی را کمتر کنیم.

واقعا بنظرم واژه “مسخره” برازنده این تعارفهاست. من قطعا به اندازه ظرفیت و نیاز خودم غذا خواهم خورد، اصلا نیازی نیست صاحبخانه به زور غذا در حلقِ من بریزد.

اگر وقت یا امکانش را ندارم چرا باید دیگری را “یک تعارف” بزنم که “بفرما بریم خانه ما!”. خب این دورویی و مسخره‌بازیها یعنی چه؟

فکر کنم بد نباشد به سهم خودمان تلاش کنیم این تعارفها را کمتر کنیم. به شخصه سعیم بر این است که آدم بی‌تعارفی باشم و هر آنچه بر زبان می‌آورم در دلم هم باشد.

نگرانِ ناراحت شدنِ آدمها از “تعارف نزدنمان” هم نباشیم. فکر کنم بهتر است خیلی صریح موضعمان را بگوییم و بیان کنیم ما اهل تعارف نیستیم.