جنگ چیز بدی است. فکر نکنم هیچ آدم عاقلی خلاف این، چیزی بگوید. اما وقتی دشمن وارد خانه ات شده و اگر دیر بجنبی دست درازی به همه چیزت میکند، دیگر جایی برای ژستهای روشنفکری عجیب و غریب باقی نمی ماند. باید بروی به میدان و هرچه در توان داری برای دفاع بگذاری.
از همان سالهای نوجوانی علاقه ویژه ای به مردان جنگ هشت ساله ایران با عراق داشتم. سالهای بعد که شناختم از آنها و شرایط آن سالها بیشتر شد، این علاقه هم فزونی گرفت.
احمد متوسلیان، ابراهیم همت، حسن باقری، برادران باکری، مصطفی چمران و سایرین برای من خیلی قابل احترام اند و از صمیم قلب دوستشان دارم.
حسن باقری از میان این عزیزان برایم حس دیگری دارد، کسی که در آن سالهای بی برنامگی، دست به ساختن سیستم در جنگ زد و اطلاعات عملیات جنگ را راه انداخت.. کسی که در ۲۵ سالگی یکی از طراحان اصلی عملیات آزادسازی خرمشهر بود.
از طرفی همیشه پیگیر برنامه های فاخری که درباره این عزیزان ساخته میشود، بوده ام. همین سالهای اخیر یک سری مستند فوق العاده را “محمدحسین مهدویان” ساخت به اسم “آخرین روزهای زمستان”. مهدویان در این مستند یک شیوه جدید را ارائه کرد. او از صداهای واقعی اتاق فرماندهی عملیات استفاده کرد و تصاویر مربوطه را بازسازی کرد. آن زمان که این مستند از تلویزیون پخش میشد، من تلویزیون نگاه نمیکردم، اما هر هفته منتظر بودم تا از سایتهایی که آن را قرار میدهند، دریافت کنم و ببینم. پیشنهاد میکنم این مستند را از دست ندهید:
لینکهای دانلود مستند آخرین روزهای زمستان
همان تیم سازنده ی آخرین روزهای زمستان، پارسال فیلم “ایستاده در غبار” را درباره احمد متوسلیان به همان سبک ساختند. برای من این فیلم به اندازه مستند قبلی جذاب نبود، ولیی این فیلم، هم در جشنواره و هم در گیشه با استقبال خوبی از طرف مردم و منتقدین همراهه شد. اکران این فیلم تمام شده ولی میتوانید نسخه DVDاش را از فروشگاه های مربوطه تهیه کنید.
اگر این دو را قبلا دیده اید یا بعد از این مطلب می بینید، خوشحال میشوم نظراتتان را برای من هم زیر همین پست بنویسید.
