شغل مناسب من چیست؟ (بر مبنای مدلی سه‌گانه برای انتخاب شغل)

چگونه شغل مناسب خودمان را پیدا کنیم

بدون شک تا به حال برای شما هم سوالاتی مانند سوالات زیر پیش آمده است :

  • چه شغلی مناسب من است؟ 
  • چه شغلی انتخاب کنم؟
  • شغل مناسب من چیست؟
  • برای انتخاب شغل آینده‌ام باید چه معیارهایی را درنظر بگیرم؟

اینها سوالاتی است که همۀ ما به نوعی در برهه‌های مختلف سنی با آنها سروکار داشته‌ایم. وجود انواع تست علاقه شغلی و تست شخصیت شغلی و مراجعین متعدد به این تست‌ها هم نشان از جدی بودن این دغدغه در بین ما دارد.

در این نوشته نمیخواهم در مورد این تست‌ها و دقت آنها در پیدا کردن شغل مناسب حرف بزنم. اما در این مورد مطالبی در ذهن داشتم که تصمیم گرفتم اینجا مکتوبشان کنم.

برای رسیدن به پاسخ سوال چه شغلی برای من مناسب است باید به سه مورد مهم توجه کنیم. این سه مورد که می‌توانیم آن‌ها را معیارهای انتخاب شغل بدانیم عبارتند از:

  • علاقه
  • مهارت
  • نیازِ بازار

برای انتخاب شغل مناسب و کنکاش درباره شغل آینده توجه به هر سه مورد بسیار حیاتی است و عدم توجه به هریک از آن‌ها در انتخاب شغل، آسیب‌هایی را به همراه دارد که در مورد آنها در ادامه خواهم نوشت.

نقش علاقه در انتخاب شغل مناسب (من به چه شغلی علاقه دارم؟)

از قدیم الایام این تعابیر در مورد انتخاب رشته تحصیلی و انتخاب شغل را بارها شنیده‌ایم که: “دنبال شغلی/رشته‌ای برو که به آن علاقه داری”. اینکه «کاری که به آن علاقه داریم را با کیفیت بهتری انجام خواهیم داد»، واقعیتی انکارناپذیر است. شاید به همین دلیل هم همیشه برای خیلی از ما سوال است که از کجا بفهمیم به چه شغلی علاقه داریم و در نهایت شغل مورد علاقه من چیست؟

اما سوال مهمی که در اینجا پیش می‌آید این است که با دانستن این موارد چگونه بفهمیم به چه شغلی علاقه داریم؟

در این مورد چند نکته به ذهنم میرسد:

۱

برداشتِ ما از چیزی که به آن علاقه داریم ممکن است با آنچه که در مقام عمل تجربه می‌کنیم مطابق نباشد. مثلا من فرض میکنم که از “معلمی” خوشم می آید ولی بعد که “معلمی” را تجربه میکنم، می‌بینم این، آنی نبوده که من میخواستم؛ یا فلان فاکتور را در این شغل و علاقه‌ای که به آن برای خودم متصور بودم لحاظ نکرده بودم.

یادم هست اوایل سال پیش‌دانشگاهی بودم. فقط میدانستم که از حل کردن مسائل ریاضی و فیزیک لذت بسیار زیادی می‌برم، یادم هست سوالات المپیادهای ریاضی و فیزیک و کامپیوتر هم چالش بسیار جذابی برایم بودند.

نمیدانستم رشتۀ دانشگاهی چیست؟ اصلا مهندس برق و مکانیک قرار است چه کاری بکنند؟

در آن سن، درکِ من از دنیایِ بعد از دانشگاه و مهندس شدن بسیار کم بود.

در آن سالها، انگار قرار هم نبود کسی که دستش به این دو رشته میرسد، رشته‌ای غیر از این دو را انتخاب کند.

یک بندۀ خدایی در همان روزها از راه رسید و نمیدانم (یادم رفته!) با چه استدلالی به من ثابت کرد که بله، برای من مکانیک مناسب است و برق مناسب نیست و این چنین بود که فهمیدم به مکانیک علاقه دارم!

یادم هست تا سالها بعد از شروعِ دانشجویی هم، با اطمینان بالای منبر میرفتم و از علاقۀ وافرم به مهندسی مکانیک میگفتم. اما  هرچه گذشت از گرمای این خطبه‌های شورانگیز کاسته شد.

حالا که فکر میکنم، می‌بینم من اصلا به صورت جدی دنبال این نبودم که واقعا به چه شغلی علاقه دارم؟ انگار این مسئله نباید زیاد دغدغه ما می‌بود؛ یا اگر هم دغدغه بود مجبور به انتخاب از بین گزینه‌های موجود بودیم. در این مورد، درد و دل زیاد است که برخی از آنها را قبلا در مطلبی مستقل نوشته‌ام:

آینده شغلی و بازار کار : ریاضی یا تجربی؟ (ده نکته در مورد انتخاب رشته و حرفهای مرتبط)

اصلا من چه میدانستم علاقه به شغل چیست؟ چه میدانستم شغل مورد علاقه به چه شغلی میگویند؟

چه میدانستم مهندس مکانیک قرار است چه کاری انجام دهد؟

بگذریم.

بد نیست ماجرای یکی از دوستانم را هم بیان کنم. دوستی داشتم در همان سالها که بعد از سه سالی که دانش آموز رشته ریاضی بود تغییر رشته داد و با هدف پزشک شدن در کنکور تجربی شرکت کرد. یادم هست آن سالها خیلی هم از علاقۀ خودش به پزشکی برای شغل آینده‌اش میگفت.

پزشکی قبول شد. در سالهای بعد با من دردودل میکرد که من فقط از پزشکی همان امضا کردن و نسخه نوشتنش را دوست داشتم و حالم از این درسهایی که دارم میخوانم بهم میخورد.

از بیان این تجربیات شخصی به چه میخواهم برسم؟

میخواهم به اینجا برسم که پیش از ابراز علاقه به یک شغل، برویم و در مورد جنبه‌های مختلف آن شغل تحقیق کنیم و فرای تعاریف اولیۀ یک شغل، تحقیق در مورد مشاغل مختلف به ما کمک می‌کند تا از واقعیت‌های آن مطلع شویم. حتما با آدمهایی که این شغل را برای سالها تجربه کرده‌اند حرف بزنیم. جنبه‌های مگوی شغلشان را از آنها بپرسیم. از سختی‌های آن شغل‌ مطلع شویم.

ببینیم آیا این تصوری که ما از آن شغل داریم، واقعی است؟

بعد که تمامی واقعیت‌های آن شغل را دانستیم، خودمان را در حالی که به آن پیشه مشغولیم تصور کنیم. آیا راضی‌کننده است؟

فکر میکنم علاقه‌ای که در پی این شناخت و تصورِ خودمان در آن شغل احساس میکنیم، قابل استنادتر از آن علاقۀ خامِ اولیه است.

۲

نکتۀ دیگری که در مورد علاقه به شغل به ذهنم میرسد این است که علاقۀ ما به شغل‌ها طیف دارد و چنین نیست که ما فقط به یک شغل به صورت صددرصدی علاقه داشته باشیم و به صورت صفردرصدی از سایر شغل‌ها متنفر باشیم!

این هم واقعیتی است که حتما باید در انتخابهایمان لحاظش کنیم. این چنین نیست که کسی تنها علاقه‌مند به آشپزی باشد و به هیچ شغل دیگری علاقه نداشته باشد.

ما با طیفی روبرو هستیم که عددی بین صفر و یک است. با درنظر گرفتن این واقعیت و با لحاظ کردن دو عامل مهم دیگر در انتخاب شغل، میتوانیم انتخاب شغلی بهتری داشته باشیم.

تاثیر مهارت در آینده شغلی

مهارت، توانایی انجام دادن یک کار است. در مورد نقش مهارت در انتخاب شغل:

۱

مهارت‌ها ما را در شغل‌هایمان متمایز میکنند. در سالهای اخیر، در بازار کارِ ایران، یکی از گلایه‌های کارفرمایان و صاحبان کسب و کار، ضعفِ شدید نیروی کارِ ماهر است.

هرچه ما مهارت‌های لازم برای یک شغل را بیشتر داشته باشیم، بهتر میتوانیم شغل مناسب برای خودمان را انتخاب کنیم. اگر تصور میکنیم به شغلی علاقه داریم، حتما و حتما برویم و مهارتهای لازم برای آن شغل را کسب کنیم.

برای دانستن مهارت‌های لازم در مورد هر شغل، قبلا سایتی را معرفی کرده‌ام که میتوانید به آن سر بزنید.

معرفی یک شغل به همراه معرفی یک سایت برای کاریابی

۲

بنظرم وقتی در مورد مهارت حرف میزنیم، باید پای استعداد را هم وسط بیاوریم. طبیعتا بهتر است در زمینه‌ای سعی در بهبود مهارتهایمان بکنیم که استعداد بیشتری در آن داریم.

وقتی در زمینه‌ای استعداد داریم، سریعتر در آن بامهارت خواهیم شد. منطقی است که برای کسب مهارت، به سراغ همین زمینه‌ها برویم تا با گذاشتن وقت کمتر، خروجی بهتری بگیریم.

فکر نکنم کسی به این مورد شک داشته باشد که استعدادها در ما انسانها متفاوت است و هرکس در زمینۀ/زمینه‌های خاصی صاحب استعداد است.

برای شناخت بهتر از استعدادهای خودمان میتوانیم به سراغ مدلهایی برویم که در مورد استعدادیابی وجود دارند. سایت وزین متمم، درسهای بسیار مفیدی در مورد استعدادیابی دارد که میتوانید از لینک زیر به آنها دسترسی داشته باشید:

دوره استعدادیابی در سایت وزین متمم

۳

تا جایی که من فهمیده‌ام، علاقه و توانایی به شدت روی هم تاثیر می‌گذارند و شما به چیزی که در آن تواناتر باشید، ممکن است علاقه‌مند هم بشوید.

برای کسب مهارت و توانا شدن در یک زمینه هم نیاز به تلاش داریم. در جامعۀ امروز ما که آدمها چندان اهل تلاش کردن نیستند، سرسختی میتواند نقطه تمایز بسیار بزرگی برای ما باشد و منجر به یادگیری مهارت‌های مختلف و انتخاب شغل بهتر شود.

در مورد سرسختی پیشنهاد میکنم مطلب زیر را که شامل معرفی کتابی در همین مورد هم هست بخوانید:

زنده باد سرسختی

مطالعه بیشتر در مورد مهارت از سایت وزین متمم

در مورد رابطه علاقه و مهارت پیشنهاد میکنم این مطلب از صدرا را بخوانید:

ندای قلبت را دنبال کن یا چی؟

اگر فکر میکنید یادگیری مهارت کار سختیه و تلاشهای گذشته شما برای یادگیری مهارت (مثل زبان انگلیسی یا یک نرم‌افزار) به شکست منجر شده، باید پیش از هر چیز یادگرفتن رو یاد بگیرید.

[مطلب مرتبط : دوره آنلاین یادگیری اثربخش]

نیاز بازار در مورد شغل چیست؟

شاید شما شغل‌های زیادی را پیدا کنید که هم به آن‌ها علاقه دارید و هم در آن‌ها مهارت و استعداد خوبی دارید. سوالی که در اینجا مطرح است این است که کدام شغل را انتخاب کنم؟

۱

باید پاهایمان را روی زمین بگذاریم. اینکه به شغلی علاقه داشته باشیم که نیازی در بازار کار برای آن نیست، مسئله را برای ما بسیار سخت خواهد کرد. نمیتوانیم این واقعیت را کتمان کنیم که صرفِ علاقه و مهارت برای یک انتخاب شغل مناسب کافی نیست.

بر این اساس باید همیشه یک نگاهمان به روندهای شغلی و نیازهای بازار کار باشد، تشخیص دهیم که امروزه بیشتر به چه شغلهایی نیاز است و ببینیم کدام‌یک از این شغلها در راستای علاقه و توانایی ما قرار دارد و بر این اساس به انتخاب شغل آینده برای خودمان بپردازیم.

وقتی در شغلی، جمعیت نیروی توانا زیاد است و در عوض، نیازِ یازار کار برای آن شغل به آن میزان نیست. طبیعتا باید انتظار داشته باشیم که قیمتِ این توانایی پایین باشد.

چون قصد دارم به زودی مطلبی مستقل در مورد عرضه و تقاضا در بازار کار (با نگاه به بازار کار مهندسی) بنویسم، توضیحات بیشتر در این خصوص را به همان مطلب موکول میکنم.

۲

از طرف دیگر، ما آدمها با معنا دادن به زندگی دیگران، به زندگی خودمان هم معنا میدهیم. این توجه به نیازِ بازارِ کار از این جنبه هم بسیار مهم است. وقتی ما شغلی داشته باشیم که نیازی حقیقی از دیگران را رفع کنیم، حس بسیار بهتری خواهیم داشت.

بنظرم نباید این جنبۀ بسیار مهم را در معیارهای انتخاب شغل فراموش کنیم.

برای انتخاب شغل مناسب چگونه این سه مورد  را به هم ربط دهیم؟ (راهنمای انتخاب شغل و یافتن بهترین شغل برای من)

بدان و آگاه باش

راهنمای پیدا کردن شغلی که هم علاقه و استعدادش را داشته باشی و هم این که تو را به درآمد مطلوبی برساند، در یکی دو پاراگراف نمی‌گنجد.

جای خالی یک دورۀ کاربردی برای انتخاب مسیر شغلی را به شدت احساس می‌کردم و تصمیم گرفتم با تجربیات خودم، و روش‌ معتبر لابراتوار طراحی زندگی دانشگاه استنفورد، دوره‌ای را آماده کنم.

تا به حال بیش از ۲ هزار نفر با کمک این دوره مسیر شغلی‌شان را پیدا کرده‌اند. قطعاً اطلاعاتی که در لینک زیر می‌خوانی، به تو هم کمک خواهند کرد.

۱

من به شدت طرفدار عملگرایی هستم.

در مورد علاقه، میتوانیم با تجربه کردنِ عملیِ یک شغل، بفهمیم که علاقۀ ما به آن شغل در کجای آن طیفی قرار دارد که قبلا در موردش توضیح دادم.

در مورد مهارت، با تجربه کردنِ عملی محیط کار، میتوانیم از یادگیری حین عمل بهره‌مند شویم و مطمئن باشیم که مهارت لازم برای آن شغل را در عمل یاد گرفته‌ایم و البته بسیار مهمه که یادگرفتن رو یاد بگیریم.

در مورد نیاز بازار کار، با تجربۀ عملی آن شغل، میتوانیم با چالش‌های واقعی آن شغل بیشتر آشنا شویم و ببینیم که افرادی که این شغلِ خاص را دارند، چه جایگاهی دارند و چقدر نیاز به آن در بازار کار وجود دارد.

من اگر دوباره برگردم به سالهای دوره کارشناسیم، حتی یک روز را هم برای تجربۀ عملی در یک شغل واقعی از دست نخواهم داد. میزان یادگیری بسیار زیاد خواهد بود و چه دورانی بهتر از آن دوران برای این یادگیری. دورانی که خانواده و جامعه انتظاری از ما ندارند و با برچسب دانشجو میتوانیم تجربه‌های مختلفی را کسب کنیم و زیر تیغ انتقاد آنها هم نباشیم.

از طرفی مسئولیتِ چندانی در این دوران نداریم و میتوانیم با خیالِ راحت‌تر و بدون دغدغۀ مالی کمتر، حتی کارآموزی کنیم و توشه‌ای پر از تجربه با خودمان به سالهای بعد ببریم. سالهایی که این مسئولیتِ کم و نبود توقع از جانب خانواده و جامعه دیگر وجود ندارد.

خلاصه آنکه بنظرم جدای از حرف‌ها و استدلالات روی کاغذ، جدای از همه تست‌های استعداد شغلی و شخصیت شغلی، حداکثر تلاشمان را برای تجربه کردن محیط‌های مختلف شغلی و کنکاش برای پیدا کردن شغل مناسب بکنیم.

۲

برای آشنایی با شغل‌های مختلف، داستانهای زندگی آدمها را بشنویم؛ و ببینیم آنها چه کارهایی کرده‌اند. در مورد شکست‌های آدمها بخوانیم.

این داستان‌های واقعی میتوانند الهام‌بخش ما باشند و دید ما را نسبت به سه‌گانه‌ای که در مورد انتخاب شغل مناسب گفتم، باز کنند.

من در یکی از قسمت‌های سری “یک چیز خوب” برنامه‌ای اینترنتی را معرفی کرده‌ام که با صاحبان کسب و کارهای اینترنتی مصاحبه میکند، اگر علاقه‌مند به این حوزه هستید، شاید بد نباشد به این برنامه سری بزنید:

یک چیز خوب، قسمت دوم: برنامه‌ای اختصاصی برای کسب و کارهای اینترنتی؛ “کلید”

(سری “یک چیز خوب” را به صورت اختصاصی برای اعضای خبرنامۀ سایت تهیه میکنم. با عضویت در این خبرنامه میتوانید، هر هفته یک قسمت از این سری را در اینباکسِ ایمیلتان دریافت کنید.)

۳

به مدد پیشرفت تکنولوژی در سالهای اخیر، امکان پیدا کردن شغل مناسب بیشتر از سالهای قبل شده، میتوانیم به دوگانۀ کار و زندگی پایان دهیم و بخشی از وقتمان را به کار نفروشیم تا در وقتِ باقی، زندگی کنیم. میتوانیم شغلمان را زندگی کنیم.

در این خصوص، مطالبی با عنوان سری کارنکن نوشته‌ام که پیشنهاد میکنم آنها را در خصوص انتخاب شغلِ مناسب مطالعه کنید:

۴

بنظرم سه‌گانه‌ای که در مورد آن حرف زدم، یعنی علاقه، مهارت و نیاز بازار کار، از یکدیگر مستقل نیستند. باید هر سه مورد را به صورت همزمان برای انتخاب شغل آینده‌ لحاظ کنیم. این سه مورد بر یکدیگر تاثیر هم میگذارند.

وقتی شغلی ارزش آفرین داشته باشیم که نیاز آن هم در بازار کار زیاد است و ما درآمد خوبی هم از آن داریم، طبعا احتمالِ علاقه‌مندی به آن شغل هم بیشتر خواهد بود. نمیگویم تنها به کسب درآمد از یک شغل توجه کنیم، اما این یک واقعیت است که میزان درآمد، فاکتور مهمی در انتخاب شغل مناسب است.

به همین ترتیب برای این شغل، انگیزۀ بیشتری هم خواهیم داشت که مهارت‌های لازم برای آن را کسب کنیم.

در مورد ربط علاقه و مهارت هم در جای خودش عرض کردم و دیگر روده‌درازی نمی‌کنم.خلاصه حرفم این است که برای انتخاب شغل مناسب، حواسمان به هر سۀ این فاکتورها باشد.

امیدوارم برای کسب درآمد، مشغول به فعالیتی باشید که حس کارنکردن را در آن تجربه کنید. شغلی که به آن علاقه دارید، مهارت‌های لازم برای آن را دارید و این شغل، نیازی مهم از جامعه را رفع میکند و ارزش‌آفرین است.

پس‌نوشت

در این پست سعی کردم به سوال‌هایی مانند چه کاری مناسب من است؟ چگونه شغل خود را انتخاب کنیم؟ چه شغلی را انتخاب کنیم؟ پاسخ بدهم و با ارائه یک چارچوب مشخص کمک کنم تا راحت‌تر بتوانید شغل مناسب خود را پیدا کنید.

اگر قرار بود، به مفاهیمِ مطرح شده در این متن، با دقت بیشتری پرداخته شود، باید این نوشته خیلی طولانی‌تر میشد.

صرفا خواستم در این مورد، چارچوب کلی آنچه در ذهن داشتم را برون‌ریزی کنم. امیدوارم در آینده به این مفاهیم برگردم و بعد از مطالعۀ بیشتر در این حوزه، باز هم در این مورد بنویسم.

یادتان نرود در هر زمینه‌ای که فعالیت میکنید، به این توجه کنید که باید همواره در حال بهبود مهارتهای خودتان باشید. در بازار کار امروز صرف داشتن مدرک، شما را به شغل مناسب نمیرساند و بدون مهارت، بیکار می‌مانید.

[مطلب مرتبط : دوره آنلاین یادگیری اثربخش]

در آخر از شما دعوت می‌کنم تا در دوره صد در صد عملی زیر، زندگی در کارنکن را تجربه کنید و مهارت روز بازار را فرا بگیرید:

دیدگاه ها

  1. فاطمه

    سلام خسته نباشید.من الان بیست سالمه و سال نهم چون درسم خوب بود رفتم تجربی به پیشنهاد مشاوران و معلما اما سال اخر دبیرستان از همچی و درس خسته شدم و رتبه خوبی هم نیاوردم و پشت کنکور موندم و سال بعدش رتبم بهتر شد اما انتخاب رشته نکردم و گفتم من یه رتبه عالی میخوام در همون حین دوباره به همه ی رشته ها فکر کردم به خودم اجازه دادم تصورشون کنم و فهمیدم به خوانندگی علاقه دارم.چندین ماه بهش فکر کردم و برسیش کردم و همه چیز رو سنجیدم و از تمامی سختی ها مشکلات راه پیش روم باخبرم .میتونم بگم با گذشت این زمان از علاقمم مطمن شدم و قطعا میرم دنبالش .اما الان درحال حاضر برای دانشگاه سردرگمم.برای دانشگاه موسیقی که اصلا چیزی بلد نبودم ومن امسال طراحی لباس انتخاب کردم چون بهم گفتن برای مهاجرت خیلی خوبه .اما حقیقتا نمیدونم کارم درسته یانه بهتره اینجوری بگم که خیلی شک دارم به این انتخابم.من میخوام یه رشته ایو رو برم که بتونم به واسطه ی اون مهاجرت تحصیلی داشته باشم به امریکا یا کانادا و بتونم بورسیه بگیرم. میشه شما بهم بگید از بین همه ی شاخه ها کدوم رشته بهتره برای من و شرایطم من حاضرم امسال هم کنکور بدم تا یه رشته ایو رو بخونم که بهم کمک کنه

  2. علیرضا

    سلام دوستان
    من ۲۰ سالمه
    تا ۱۸ سالگی درس میخونم و رشتم تجربی بود نمره هامم خوب بوده همیشه ممتازه کلاس بودم،اولین کنکورمو خوب ندادم،و بعد از اون هم الان ۲ ساله ک یا بیکارم یا شغلای ازاد میرم ک فقط ی پولی ناچیزی تو جیبم باشه،هیچ مهارتی هم تو این ۱۸ سال کسب نکردم،تو بچگی ی نیمچه علاقه داشتم ب فوتبال ک اونم بخاطر شرایط مالی نتونستم برم
    من ۲۰ سالمه نمیدونم کار کنم،یا درس بخونم،مهارت یاد بگیرم یا چی…واقعا سردرگمم،وضع مالی خوبی واسه خرید دوره یا مشاوره دیدن ندارم،علاقم تو ورزشه ولی خب واسه شروع ورزشای حرفه ای دیر شده،از طرفی وایبمم نسبت ب درامد تحصیل در رشته ورزشی منفیه،واقعا نمیدونم تو این جامعه باید چیکار کرد،وقتی میبینی صد نفر میرن دانشگاه بعد چند سال تحصیل بیکار میمونن واقعا ادم منفی میشه ب همه چیز،
    نمیتونم ارزش زندگیمو پیدا کنم
    اگ کسی هس ک کمکم کنه بتونم گره های مغزمو باز کنم ممنون میشم🤕

  3. F N

    سلام وقتتون بخیر
    من دانش آموز کلاس نهم هستم و یک امتحان بیشتر نمونده تا پایان مدرسه ام و من تا دادن کارنامه ها فرصت دارم که تصمیم قطعی درباره انتخاب رشته کنم
    اما متاسفانه من هنوز مطمئن نیستم چه رشته ای برم
    من نه علاقه خاصی به درس دارم نه علاقه واقعیمو پیدا کردم
    نه استعداد و مهارتی دارم
    میشه لطفاً بگید چیکار کنم؟

  4. Mhd

    سلام، خب فردی که در دو سه شغل هم علاقه و هم توانایی و استعداد داره و هم هردو نیاز جامعه هست، چطور باید انتخاب کنه؟
    من دهم تجربی ام و درسمم خوبه به رشته دندانپزشکی علاقه مندم چون کارای فنی و هنریم خیلی خوبه. طراحی کار میکنم و تئاتر بازی میکنم.
    از طرفی همیشه تو ذهنم حقوق و وکالت یا حقوق بین الملل بوده و هست، من فن بیانی خوبی دارم و عاشق مناظرم اما چون به دروس انسانی علاقه‌مند نبودم، نرفتم.
    مشکل اینجاست که هیچ وقت نتونستم بین حقوق و دندانپزشکی یک انتخاب صد در صدی کنم. همیشه ذهنم در گیر هر دو هست.
    میتونم هنرم رو درکنارشون ادامه بدم و اصلا برام جنبه شغلی نداره و فقط در حد یه تفریح و علاقس. اما درمورد دندان و حقوق که هردو، دو رشته‌ی کاملا متفاوتن برام انتخاب سخته.
    به نظرتون چطور باید بفهمم تو کدوم موفق ترم و کدوم شغل مناسب تره منه؟
    پ.ن یک: چون اتباعم بعد از فارق التحصیلی از دانشگاهای ایران باید خارج کشور کار کنم.
    پ.ن دو: تیپ شخصیتیم ENTJ هست که وکیل، قاضی و مدیریت از مناسب ترین مشاغل این تیپه.

    1. نویسنده
      پست
  5. نوشین

    سلام خسته نباشید من دانش‌آموز کلاس نهمم و تا این سن همیشه نمرات خوب و بالایی داشتم و امسال برای انتخاب رشته بین رشته ریاضی و تجربی سردرگمم به شغل خاصی علاقه ندارم و اولویت برام بازکار و درآمد اون شغل که مهم هست
    میخواستم راهنماییم کنین که اگر برم رشته ریاضی و در کنکور رشته مهندسی و ساخت و ساز رتبه بیارم موفق‌ترم یا برم تجربی و رتبه‌ی مناسب برای بینایی سنجی رو بیارم آینده بهتری دارم از رشته‌های هنری بدم نمیاد ولی خب میشه در کنار تحصیل در دانشگاه آموزشگاه نقاشی رفت و مدرک گرفت واسه همین اصلا مدنظرم نیس که در دانشگاه رشته‌ی هنر و یا گرافیک برم
    از لحاظ خانواده هم اصلا بهم اجبار نمیکنن که فلان رشته یا بهمان رشته برو ولی به این صورت هم نیس که کاملا بر عهده خودم باشه اگه ازشون راهنمایی بخوام تا جایی که اطلاع دارن بهم کمک میکنن و بینایی سنجی و ساخت و ساز رو اصلاا بهم تحمیل نکردن و کاملا انتخاب و عقیده خودم هستن و تا حدودی هم بهشون علاقه دارم
    حالا میخواستم از تجربیات کسانی که پاسخگو هستن استفاده کنم و راهنمایی بشم که کدوم بهتره و آینده‌ام از لحاظ شغلی تضمینه
    پیشاپیش ممنون از کسانی که راهنماییم میکنن♥️♥️

    1. امیر

      تو باید اولویتت با هدفت و علایقت باشه نه بازار کار، چون تو اگه به کارت علاقه داشته باشه خوب انجام بدی، پول خود به خود میاد، سعی کن کتاب های غیر درسی بخونی خیلی کمک میکنه مثل اثر مرکب،

  6. نوشین

    سلام خسته نباشید من الان دانش آموز کلاس نهمم و تا این سن همیشه نمرات خوب و بالایی داشتم
    من بین رشته علوم‌تجربی و ریاضی سردرگمم و شغل خاصی مدنظرم نیس و درآمد و بازارکار برام اولویت داره
    الان میخوام بدونم اگر برم رشته تجربی و برای بینایی سنجی رتبه بیارم موفق‌ترم یا برم ریاضی و در مهندسی و ساخت و ساز تحصیل کنم آینده‌ بهتری در انتظارمِ
    خانواده‌ام هم اصلا بهم فشار نمیارن که فلان رشته برو یا بهمان رشته و هر زمان خواستم تا جایی که اطلاع داشتن راهنماییم کردن و از جهاتی به این دو شغلی که گفتم علاقه دارم شاید الان بگید اینقد که گفتن دکتر یا مهندس شو من گفتم که به این دو رشته علاقه دارم ولی اصلا اینطور نیست و الان از شما میخوام که بهم مشاوره بدید و نظرتون و برداشتتون از صحبتام برای اینکه در چه رشته‌ای تحصیل کنم رو بگید

  7. هستی

    سلام من کلاس نهم هستم و چند ماه دیگه انتخاب رشته دارم و خیلی استرس دارم برای آینده که نکنه تصمیم اشتباه بگیرم و همه چی خراب بشه من به شغل های استاد دانشگاه،دبیر ریاضی،حسابداری و پاتالیوژی خیلی علاقه دارم و نمیدونم کدومشون رو انتخاب کنم از هر کسی هم میپرسم میگه تو نمیتونی هیچ کاری رو انجام بدی و … خودم به ریاضی و فیزیک خیلی علاقه دارم ولی میخوام ی َشغلی داشته باشم که هم بهش علاقه داشته باشم و هم درامدش خوب باشه میترسم تصمیم اشتباه بگیرم چطور میتونم رشته ای که واقعا بهش علاقه دارم و میدونم که در اینده به مشکل بر نخورم رو انتخاب کنم؟ من آدم اجتماعی و شوخی هستم و به همه کمک میکنم و اصلا مغرور نیستم دوست دارم واسه رسیدن به اهدافم میجنگم ولی الان نمیدونم که کدوم شغل رو انتخاب کنم دوست دارم که در اینده به یک شغل خوبی برسم که هم بهش علاقه داشته باشم و درامد خوبی داشته باشه اگه میشه منو راهنمایی کنین که چکار کنم Hastisedehi795@gmail.com

  8. زهرا

    سلام و وقت بخیر عذر خواهی میکنم من دانشجو هستم و کلی سوال برای انتخاب شغل و رشته دانشگاهیم دارم میشه مستقیم باهاتون ارتباط برقرارکنم یا ایمیل شما رو داشته باشم تا کامل از شما مشورت بگیرم،؟؟??ممنون میشم این لدف رو کنین

  9. کیمیا فاضلی

    سلام وقتتون بخیر… من یکم گیج شدم تو انتخاب شغلم.
    من آدمی هستم که دلم میخواد همزمان چند شغل داشته باشم
    الان طلاسازم و قراره جواهر هم طراحی کنم
    مجله اینترنتی درباره ی زندگی لوکس دارم

    اما چیزی که خیلی خیلی بهش علاقه دارم اینه که کارهای زیباسازی یک مجموعه رو داشته باشم… نمیدونم به این شغل چی میگن.. مثلا تو یک شرکت بیام همه چیزو باهم هماهنگ کنم..

    همه ی جزئیات تو اون مجموعه باهم ست باشن از بیزینس کارت گرفته تا حتی لیوان کارمندا و جا دستمالی و هرچیز دیگه ای همه با لوگو و برند شرکت ست باشه.. دلم میخواد یه جورایی برنامه ریز و مسئول زیبا سازی اون مجموعه باشم یا حتی هماهنگی و کنترل جلسات و میتینگ ها و اینکه همه چیز بی نقص باشه.

    مثل wedding planner که صفر تا صد یک مراسم رو به عهده داره
    نمیدونم دیگه چجوری توضیحش بدم
    هم برنامه ریز هم زیبایی و هماهنگی همه چیز باهم
    حتی تو کار خودم و پیج خودم بیشترین چیزی که بهش دقت میکنم هماهنگی و تم پست ها و استوری ها باهمه.
    من سرچ کردم ولی هیچ کار شرکتی مربوط به این علاقم پیدا نکردم
    ممنون میشم راهنماییم کنید. منتظر ایمیلتون هستم

    1. حدیث

      طراحی دکوراسیون داخلی و درواقع زیرشاخه معماری محسوب میشه،فکرکنم رشته خیلی خوبی باشه برای شما
      در غیراین صورت بازرگانی هم مناسبه سلیقه شماست عزیزم
      اما درکل خودت برو تاجایی ک میتونی تجربه کن تا علاقه اصلیتو پیداکنی.

  10. Maryam

    سلام‌ وقتتون بخیر توروخدا یکی کمکم کنه من نمیدونم چه شغلی دوس دارم نمیدونم تو اینده چی میخوام من تو مسائل مدیریتی خوبم فقط از خودم اینو میدونم و به شدن قانون مند منظم میشه کمک کنین من از این سردرگمی دربیام ????

  11. ??☹،??‍♀️

    سلام
    من یه دختر ۱۷ ساله هستم و با اینکه همیشه نفر برتر کلاس بودم اما تصمیم گرفتم کنکور ندم و یه حرفه یاد بگیرم و کسب و کار خودمو شروع کنم
    اما نمیدونم باید چه حرفه ای رو یاد بگیرمکه پول خوبی داشته باشه اصلا نمیدونم باید چیکار کنم میشه لطفا کمکم کنید?

  12. ریاضی

    سلام خسته نباشید از مطالبی که فرمودید مفید بودن
    من امسال کلاس یازدهم هستم با رشته ریاضی فیزیک
    من بیشترین درسی که بهش علاقه دارم ریاضیه و دوست داشتم درباره بازار کار دانشمندی رو بپرسم و ببینم بازار کارش خوبه یا نه و چه تراز و رتبه‌ای در کنکور نیاز داره تا بتونم برم
    اگه چیزی درباره رشته دانشمندی کمک کنید
    yk638607@gmail.com
    ایمیل بنده

  13. یسنا

    سلام
    تابه حال چندبار متن نوشتم ولی هر بار متن ها پاک شده ?
    من یه دختر کلاس نهمی خودتون میدونید دیگه تا چند وقت دیگه انتخاب رشته دارم
    مثل بقیه دانشجوها و دانش اموزان منم در بحث انتخاب رشته سردرگمم
    علایق زودگذر رو چشیدم … قبلا به تکواندو علاقه داشتم ولی بعد از چند جلسه کلاس علاقم از بین رفت ..
    علایق واقعی رو هم داشتم‌.. تنیس رو میز (پینگ پنگ) چند سال کلاس رفتم دوتا مقام اوردم و واقعا بهش علاقه داشتم ولی به خاطر خانوادم که میگفتن این رشته اینده ایی نداره مجبور شدم ترکش کنم‌..
    پدرم معماره و هر روز با کامپیوتر سروکار داره بخاطر همین من از بچگی با کامپیوتر اشنا شدم و واقعا دوسش دارم و خیلی سریع کار با کامپیوتر رو یاد گرفتم کلا بخوام بگم به فناوری و اینترنت خیلی علاقه دارم
    کار های عملی مثل ساخت و ساز و سرهم کردن وسایل رو خیلی دوست دارم ولی از کارهایی مثل فرش بافی و خیاطی و این کارای زنونه بدم میاد
    به هنر علاقه دارم ، قوه ی تخیل بالایی دارم ، ایده پرداز خیلی خوبی هستم و همیشه یه ایده ی جدید دارم مخصوصا در رابطه با چیدمان منزل
    به رباتیک علاقه دارم و راحت تر بگم دست به اچارم ?
    مدیریت رو خیلی دوست دارم و یکم فردی قانون مند هستم
    پشتکار بالایی دارم . برای یاد گیری مهارتی ترجیح میدم خودم با کنجکاوی در اون مهارت اونو یاد بگیرم
    خودم نظر دارم مندسی کامپیوتر و it رو بخونم و برم سراغ برنامه نویسی و هک .. ولی باز تا یک مطلب جدید در باره ی انتخاب رشته میخونم کلا مغزم پوچ میشه انگار که از اول هدف مشخصی نداشتم و … خانواده مخصوصا مادرم اسرار داره پرستاری و دکتری رو انتخاب کنم و فکر میکنه علاقه ام به کامپیوتر زود گذره .. خودمم پرستاری رو دوست دارم تابستونا در کنار کامپیوتر وقتمو در کلاس های هلال احمر میگذرونم
    خلاصه که گیجم دلم میخواد تمام علایق هامو دنبال کنم
    Magidmagidi202019@yahoo.com
    ایمیلمه اگه کسی میتونه واقعا منو از این سردرگمی نجات بده لطفا بهم ایمیل بزنه

  14. چی بگم کمکم کنید :)

    سلام
    امیدوارم خوب باشید
    نمیدونم تا حالا با کسی که زورش و تواناییشو داره ولی هیچ هدفی نداره مواجه شدین یا ن….
    خیلی سردرگرمم همین….

    من سنی ندادم و ۱۵ سالمه و مثل خیلیا دنبال انتخاب رشته
    امیدوارم تا اخرشو بخونین و جوابمو بدین
    من به تواناییام ایمان میدونم تو رشته های نظری اگه واقعا انگیزه و هدفی باشه راحت میتونم به مقصودم برسم
    اما مقصودی ندارم! هدفی ندارم
    سه ساله با معدل بیست اومدم بالا تاپ کلاس و مدرسه به شیمی علاقه دارم زیست جانوریو دوس دارم و از درسای مربوط به بدن انسان متنفرم!!!
    میدونم که راه پس و پیشی ندارم و باید به تحربی برم چون تحمل رشته های دیگه برام غیر ممکنه نمیتونم سه سال ریاضی بخونم و تهش اینده نباشه نمیتونم برم انسانی و کلی فلسفه و ادبیات که ذره ای علاقه ندارم بخونم
    با رد گزینه رفتم و به تجربی رسیدم ولی هیچ نقطه ای نمیبینم تو اینده
    ای کاش ای کاش منم مثل خیلیا رویای پزشکی داشتم
    کاش رویا داشتم! 🙂 کاش یه چیزی داشتم که براش بجنگم واقعا واقعا
    چند روز پیش فیلمای شیمی کنکورو میدیدم و یه دبیریو دیدم فیلماشو ک خیلی به دلم مشست با خودم کلنجار رفتم گفتم دلت میخواد یکی عین اون بشی؟ شیمیت که خوبه دختر رشتتم که تجربیه چاره نداری
    ولی وقتی تحقیق کردم تدریس شیمی رشته ای شد ک اینده مطمئنی نداره جایگاه اجتماعیش اونقدری ک من میخوام نیست
    یکی بگه من چیکار کنم تا از این سردرگمی دربیام
    بعضیا هدف دارن علاقه دارن ولی زورشون به بزرگی اون هدف نمیرسه
    من میدونم که زورم میرسه و بارها ثابت کردم که میتونم ….ولی هیچ مقصودی برای رسیدن ندارم ؛)

    1. سردرگم

      خیلی شبیهتم ازین لحاظ که دنبال یک هدفم … فقط میخوام یک هدف داشته باشم تا براش بجنگم . به قول تو میدونم توانایی رسیدن به هر چیزیو دارم ولی نمیدونم چی میخوام .
      رشته ی تجربیم اما هرچی نگاه میکنم به شغلای رشته تجربی هیچ علاقه ای ندارم . سردرگمم …
      امیدوارم هرچه زودتر هدفتو پیدا کنی دوست من :)))

    2. دویستو شیشه خسته

      سلام..ما همه این دورانو گذروندیم..نگران نباش هنوز وقت داری دهم امکان تغییر رشته به یازدهم هست و حتی اگه یازدهم بودی میتونستی تغییر رشته در شاخه نظری بدی…حقیقتا شیمی به تنهایی چیزی نیست که بخواد رویا و هدفتو بسازه..برو تحقیق کن که چه شغل هایی و چه رشته هایی هستن که نیازمند درک شیمی بالا هستن..مثلا رشته های داروسازی یا ازمایشگاه که خیلی تنوع داره… سراغ دبیری نرو آیندش خیلی جالب نیست..برای اینکه هدفتو پیدا کنی فقطو فقط باید به علایقت نگاه کنی..ببین تو چه کاری خوبی چه کاری رو انجام میدی حس میکنی خوشحالی..یه ثانیه به اینده شغلی و وضعیت کشور نگاه نکن کارای مختلفتو امتحان کن با جسارت نظر بده نترس مردم چی میگن..همه که نباید قلب مصنوعی اختراع کنن دختر! بعضی از ما هم فقط سیاه لشکریم…

  15. علیرضا

    سلام من به تکنولوژی و علم علاقه دارم همچنین به اختراع کردن و یادگیری به طوری که صبح تا شب دارم کتاب صوتی گوش میکنم اما نمی‌دونم چه شغلی مناسب منه رفتم طراحی سایت یاد گرفتم اما علاقه ای ندارم گیج شدم تو رو خدا یه راهنمایی کنید چند ماهه گیر کردم خیلی سپاسگذار

    1. دویستو شیشه خسته

      علیرضا..به نظرم حتما برو رشته های فنی حرفه ای و کارودانش رو ببین و آینده شغلیشونو مطالعه کن…همش به علاقه خودت بستگی داره..نگران هیچی نباش هیچوقت برای هیچ کاری دیر نیست و نخواهد بود.برو کارای مختلفو امتحان کن ببین کدوم کار بهت حس خوشحالی میده؟به ریشه هات برگرد..بچه بودی چه کاریو دوست داشتی ؟بعضی وقتا همه باید به ریشه هاشون برگردن..چرا اون کارو دوست داشتی و آیا منطقی بود؟

    1. دویستو شیشه خسته

      سارا..کسی نمیتونه بگه تو چه رشته ایو انتخاب کنی..فقط خودتی که میتونی به خودت کمک کنی.خوب فکر کن ..خودتو دوست داری تو ۱۰ سال دیگه کجا ببینی؟علاقه هات غیر ریاضیات چیا هستن؟چه کاری خوشحالت میکنه؟ راجب حسابداری و مدیریت بازرگانی مهندسی عمران تحقیق کن..

  16. نویسنده
    پست
  17. لیلا

    در ادامه اون مطلب بالا از اونجایی که تو دور وبر ما هرکی ریاضی و مهندسی خونده به هیچ جایی نرسیده واز اونجایی هم که جزو اتباع افغانستانی هستم میترسم بعد از این که با این هم شوق وذوق و تلاش زیاد درس خوندیم باز هم به جایی نرسیم اونموقع چی کار کنم یعنی همه زحماتن به باد رفته ست یا راه دیگه ای برای پیشرفت وادامه دادن هست به عنوان یه دختر خیلی تحت فشارم ارزو میکنم کاشکی هرچی میبودم به غیر از اینی که. الان هستم

    1. Ht

      یه چیزی بگم ؟
      اینکه هیچ کس از اطرافیانتون به جایی نرسیده توی رشته های مهندسی دلیل نمیشه توهم موفق نشی
      ما مهندس داریم که داشنگاه دولتی درس خونده و بیکاره
      مهندس داریم ازاد درس خونده و داره کار میکنه و در امد داره
      همه چی به خودت بستگی داره
      فرقیم مداره تجربی باشی ریاصی باشی یا انسانی یا حتی هنر یا کار و دانش و فنی حرفه ای
      از اول تا اخرش خودتی
      مکفق بشی تلاش خودت و ارادت بوده
      موفق هم نشی تقصیر هیچ کس نیست جز خودت
      یجورایی هیچ کسو غیر خودت نباید سرزنش کنی چون مهمترین قسمت موفق شدن تلاش خودت بوده
      نمیدونم میبینی یا نه
      ولی در کل امیدوارم همیشه و همه جا کلی موفق باشی و همیشه خوشحال و پر از ارامش زندگی کنی?

  18. لیلا

    سلام من یه دختر نهمی ام چیزه زیادی تا انتخاب رشته ام نمونده وبد جوری سردر گمم تقریبا توبعضی چیز ها مهارت دارم مثلا چند سال که دارم زبان میخونم به دستور زبان وکلا یادگیربش علافه داشتم اما خیلی برام استرس زا بود الانن هم دارم خیاطی رو حرفه ای یاد میگیرم درکل تو کارهای عملی خیلی خوبم وسر سختیمم زیاده بار ها وبار ها سر کار با بابام دعوام شده اما هیچ وقت کوتاه نیومدم در کل به خیاطی به چشم شغل مورد علاقه ام نگاه نمیکنم بیشتر به این فکر میک«م که بتونم پول به
    دست بیارم درکل توانایی ش رو دارم وبه طراحی هم علاقه دارم ولی بابام اولش میگفت نه برو رشته های نظری خوب به اصرار بابام خواستم برم ریاضی چون به ریاضی علاقه دارم بعدش هم میخواستم مهندسی پزشکی بزنم بعد کلا همه میگن برو تجربی الان بین این دوتا گیر کردم از شیمی وفیزیک وریاضی خوشم میاد تقریبا میترسم وقتی وارد رشته مهندسی پزشکی شدم اون سرسختی وانگیزه قبلی مواز دست بدم از طرفی هم میترسم از اینکه بعدا پیش خودم حسرت بخورم که چرانرفتم دنبال علاقه ام در کل نمیدونم باید چیکار کنم

    1. دویستو شیشه خسته

      سلام لیلا..امیدوارم متوجه پاسخ من بشی چون سال ۹۹ سوال پرسیده بودی..اول اینکه هیچکس غیر از خودت نمیتونه بهت کمک کنه..خانواده ها بیشتر رو نظری اصرار دارن طبیعیه به خودت نگیر..تو چه کار هایی استعداد داری چه کاری خوشحالت میکنه از درون..چه کاریو حاضری ساعت ها انجام بدی بدون اینکه بگی کی تموم میشه..اصلا نگران نباش همیشه وقت هست نذار استرس آینده بهت وارد بشه..مشکل مردم اینه که نمیرن دنبال علاقشون و با عطش پول میرن سراغ کارایی که براشون طراحی نشده..نگران حرف مردم نباش و فکر نکن متفاوت یا بی استعدادی..چون همه که قرار نیست قلب مصنوعی اختراع کنن..به طراحی لباس فکر کن دربارش مطالعه کن شاید مناسبت بود..تو انتخاب رشته فقط به علاقت فکرکن.حتی اگه از خلال دندون خوشت بیاد میتونی بیزینس راه بندازی والا جامعه به پشمک فروش هم احتیاج داره پس خودتو محدود نکن..ما باید با استفاده از علاقمون پیشرفت و پول در بیاریم.

  19. علی ام

    سلام آقای آرامش عزیز.
    چند مقاله حول انتخاب شغل از شما خواندم و خیلی برایم راه گشا بود. بخصوص بدلیل اینکه تجربی نوشته بودید (مثلا مثل خودم به برنامه نویسی با همه علاقه تان، نه گفته اید).
    خلاصه… گفتم هم تشکر ای کرده باشم. هم اینکه درخواست کنم مطلبی که الان داشتم میخواندم را هم در این پست در جایی بچپانید :)) اش و لینکی بهش بدید. مطلب «معیار های انتخاب شغل» از محمدرضا شعبانعلی. بخصوص نکته چهارم اش که خیلی بدرد من خورد. و خیلی به درد این دوستان زیر ۲۰ سال که کامنت گذاشته اند هم خواهد خورد.
    لطفا حداقل در پانوشت بهش لینک بدید ?

    http://mrshabanali.com/%D9%85%D8%B9%DB%8C%D8%A7%D8%B1%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D9%86%D8%AA%D8%AE%D8%A7%D8%A8-%D8%B4%D8%BA%D9%84/

    1. نویسنده
      پست
    2. A.s.m

      سلام،ممنون میشم پاسخ بدید، به شدت ذهنم درگیره

      من الان۱۹ سالمه،رشته تجربی خوندم شاگرد خیلی زرنگی هم در طول تحصیل بودم ولی سال دوازدهم به شدت افت تحصیلی داشتم پارسال که کنکور دادم از رشته مورد علاقم قبول نشدم و پشت کنکور موندم …. الان خیلی ذهنم داغون شده که آیا این رشته ای که من دوس دارم (پزشکی) مناسب من هست؟ میتونم ادامه بدم؟ آینده خوبی داره و اینکه می ارزه به اونهمه سختی و درس خوندن ..؟ وقتی نگاه میکنم به شغل های اینترنتی که امروزه هستن و درآمدهای کلانی هم دارن … خیلی سست میشم نسبت به درس خوندن … و حتی میگم این راهی که من انتخاب کردم و رفتم اشتباه بوده ، من واقعا ذهنم خیلی به هم ریخته درمورد شغل آیندم لطفا کمکم کنید

      1. دویستو شیشه خسته

        آ.اس.ام حالت چطوره.. حتی شب کردن یه روز به عنوان یه دانش اموز و کنکوری شجاعت میخواد و باعث افتخاره..میدونم چه فشاری روت بوده سال کنکور و حتی قبلش..متقاضیای زیر گروه ۱ رشته تجربی خیلی خیلی بالا هستن.بعضیا هم که فقط باسهمیه میان بالا.. اشکالی نداره که نیاوردی سال اول کنکور..بهت افتخار میکنم تو خیلی قوی هستی.اگه واقعا از ته قلب به پزشکی علاقه و توش استعداد داری هیچوقت نذار یه لحضه شک کنی به کاری که داری انجام بدی.. همچنین به این توجه کن..فقط به خاطر پسوند خانم/اقای دکتر نیست که میری پزشکی بخونی..به انرژی علاقه و روحیه وحشتناک بالایی احتیاج داره..۷ سال عمومی و بعد ۴ ۵ سال برای تخصص باید بخونی نباید زودرنج باشی..به اینم فکرکن که موقعی که داری درس میخونی تو دانشگاه در عین حال داری زندگی میکنی و خوش هم میگذورنی نگران نباش…بله که سخته اما تو میتونی سخت تر باشی..درضمن موقعی که داری تحصیل میکنی میتونی منابع درامد جدایی هم داشته باشی اگه نگران پولی..نگران نباش من کسیو میشناسم که ۳۵ ساله بود شروع کرد تازه به پزشکی خوندن..هیچوقت دیر نیست و تو همیشه یه برنده ای حتی اگه رتبه کنکورت بد باشه یا رشته مورد علاقتو نیاورده باشی ..به رشته های فیزیوتراپی و دستیار بیهوشی هم فکر کن..اگه نگران مردمی اونا تا ببینن رشتت تجربی بوده بدون توجه بهت میگن خانم یا اقای دکتر(بهتره اصلا برات مهم نباشه و به خودت و ایندت توجه کنی)

  20. سلیمانی

    سلام ، وقتتون بخیر
    من مدت ها هزینه ی زیادی و زمان برای انتخاب رشته گذاشتم اما در آخر به این نتیجه رسیدم که اگر رویا هامون به یک هدف مشخص تبدیل کنیم و انگیزه هامون یاد آوری روزانه به خودمون داشته باشیم ، موفق میشیم و بهترین در هر کاری( البته تلاش همراستا هم اگر نداشته باشیم ، خب نه ) ، من پیشنهادم به عنوان کسی که در انتخاب رشته تحقیقات زیادی داره اینه که به خودتون باور داشته باشین و تحت فشار های گروهی نباشین .
    همه ی ما یک نبوغ داریم ، لطفا به این پادکست گوش بدید خیلی کمک می کنه به باورهاتون :
    https://podcasts.google.com/?feed=aHR0cHM6Ly9hbmNob3IuZm0vcy8xMzQwNWRiOC9wb2RjYXN0L3Jzcw&ep=14&episode=ZTAxMWUzNDMtYTk1ZC00Yjg2LTllMzgtNjJlODBlZjc0MGIz

  21. مهدیه

    سلام
    لطفا جواب بدید

    من نهم هستم
    برای انتخاب رشته هم تجربی در نظر گرفتم
    اما الان بزرگترین دغدغه من رشته دانشگاهیه
    ب دندانپزشکی علاقه دارم اما درساش سخته چون اناتومیش دیدم و درساش پر حجمه میترسم بعد ی مدت متنفر شم ب علت سخت بودن زیااد

    اما بعد استادی در نظر گرفتم
    اما نمیدونم استاد چی
    ریاضی برام خسته کنندس اکثرا،فیزیک هم از ماشین هاش خوشم نمیاد،شیمی بهتر از بقیه هست برام
    از پایه شیمی قوی هستم،استاد شیمی دوس دارم
    ب نظر شما چیکار کنم،کدوم برم ؟میشه راهنمایی کنید بیشتر

  22. مهدیه

    سلام
    لطفااا جواب بدید

    من پایه نهم هستم
    و از همین حالا رشته تجربی رو انتخاب کردم
    اما الان بزرگترین دغدغه من انتخاب رشته دانشگاهی هست
    اول دندانپزشکی انتخاب کردم چون علاقه دارم اما مشکل اینه درساشو دیدم و آناتومی هاش،پر حجم،سخت و خسته کننده بودن،احساس میکنم حتی برم هم بعد از مدتی ب شدت از درساش ب علت زیااد و سخت بودنش متنفر شم
    برا همین استاد شدن انتخاب کردم ،اما نمیدونم استاد چی؟؟ریاضی ک خسته کنندس از نظرم برای من،فیزیک هم راجب ماشین هاش ب شدت سخته ،شیمی رو از پایه قوی بودم و هستم،فرمول های شیمی سریع حفظ میکنم الکان ها الکن ها الکین ها رو هم خیلی دوس دارم
    بنظرتون استاد شیمی بشم؟؟لطفا راهنمایی کنید.

    1. زی زی گولو

      شما چون هنوز سنت کمه نمیتونی دقیق علاقتو مشخص کنی و مشکلی هم نیست
      برای انتخاب شغل مناسب بهترین کار توی سن شما درس خوندنه
      الان نهمی، درس بخون و تست بزن و آزمون نمونه دولتی هم شرکت کن اگه بتونی بری مدرسه نمونه خیلی به نفعته
      و در هر رشته ای در نظر داشته باش که اول علاقت چیه و اگه واقعا واقعا عاشقش بودی میتونی با سختی هاش کنار بیای
      ولی اگه نه رشته ای میری که متناسب باشه با خودت باید به حقوقش و اینا هم فکر کنی
      البته برای خانم ها این مورد حقوق اهمیتش خیلی بالا نیست
      و اینم بدون که آدم توی هر جایی موفق بشه، احتمالا بهش علاقه مند میشه

  23. ارمیتا جهانشاهی

    سلام خسته نباشید
    خیلی مچکر از بابت سایت عاااالی تون خیلی کمکم کرد 🙂
    من پاییه نهم هستم و خیلی به انتخاب رشته نزدیکم …
    بدون درس خوندن نمره هام خوبه معولا بالای ۱۸ و بدون تقلب …(وقتی تقلب میکنم معمولا گند میزنم)
    ادم اجتماعی ای هستم وعاشق کار هایی ام که با ادمای مختلف سر و کار دارن …
    بین درسامون ریاضی رو بیشتر دوست دارم و بین همه درس هام تو ریاضی خیلی بهتر عمل میکنم
    روش های درسخوندن خودمو دارم یعنی معمولا باید اهنگ بزارم و راه برم و یا برای کسی توضیح بدم ولی مادرم قبول نداره و همش میگه ( بشین سر درست ) اینقد اینو میگه که اعصابم نابود میشه و چون خیلی لجبازم میشینم یه گوشه نهه درس میخونم و نه کار دیگه ای معمولا این رود هر روز ماست …
    از کارای کامپوتری خوشم میاد و تاحدودی هم بلدم (ورد -اکسل – فتوشاپ-پاورپینت و…)
    ادم خیلی خیلی کنجکاوی هستم و تو هر کاری سرکمیکشم
    دست نوشتمم خوبه و تخیل قوی ای دارم
    شاهنامه و مشیری و سعدی و مولانا و … هم از هرکدوم ۲۰-۳۰ شعر و داشتان حفظم 🙂
    همه میگن من شخصیت متغیری دارم و امممممممممم
    خودم میخواستم برم فنی حرفه ای شاخه خدمات ولی خب به خاطر شخصیتم گفتن بهتره برم یکی از دروس پایه که اگه یه سال دیگه نظرم عوض شد بشه یه کاریش کرد برای همینم گفتم برم ریاضی ولی خودم زیاد مطمئن نیستم یعنی در اصل اصلا مطمئن نیستم 😐 میشه کمی کنین؟
    و یه چیز مهم …
    واقعا میخوام زود تر وارد بازارکار بشم

    1. زی زی گولو

      قرار نیست ادم هررشته ای بره تا ابد با همون محشور بشه
      از ریاضی دسترسی به همه رشته ها اسونه و حتی اگه شما بخوای کنکور دیگه ای هم بدی چون ریاضیت قویه مشکلی نداری
      و اینکه درک ادم در این سن از رشته ها کمه
      من خودم دهمم ولی بین چندین رشته مهندسی که تو همشون مهارت علاقه دارم موندم
      و الان دارم درسای دانشگاهی اونارو میخونم تا علاقمو بفهمم
      بنابراین از الان به هیچ وجه عجله نکن همون ریاضی خوبه

    2. اتانار

      دقیقا شخصیت منم اینجوریه … بدون تقلب درسام همه ۱۸ و ۱۹ و ۲۰ و اگه تقلب کنم گند میزنم ?
      به کامپیوتر علاقه دارم و تماما کار باهاشو بلدم
      برای درس خوندن با صدای بلند یا اهنگ و …. باید باشه تا بتونم درس بخونم و خانواده با این روش درس خوندنم مخالفا
      منم کنجکاوم مخصوصا توی کارای باز و بسته کردن وسایل و عاشق این کارم
      اگه یه چیز جدید بیاد( دستم فرقی نمیکنه چی باشه ) از راهنماش استفاده نمیکنم خودم با کنجاوی در اون کار اونو باد میگیرم
      از این ادما هستم که تا کاری رو انجام ندم راحت نمیشینم
      منم میخوام رشته ی ریاضی رو انتخاب کنم که اینده برم سراغ کامپیوتر و اینترنت و فناوری

  24. نگار

    سلام
    ادامه حرفام:
    روانشناسی و وکالت رو هم دوست دارم ، حفظیاتمم خیلی خوبه ، اما میترسم انتخاب کنم ، چون خانواده ام منتظرن تا یک اشتباه از من سر بزنه تا سرکوفت و سرزنش بشم هر انتخابی کردم و یکمی به مشکل بر خوردم فورا با من برخورد بدی داشتن دلم میخواد رشته ای برم که بعد از موفق شدنم دوربشم ازشون برم یه شهر مثل تهران تا پیشرفت کنم
    میترسم اگه رشته ای انتخاب کردم و نتونستم ادامه بدم یا موفق نشدم منو سرزنش کنند
    فکر نکنم تا به حال توی چنین شرایطی بوده باشین ، من هنوز پیه هشتمم و دوسال وقت دارم اما اینقدر شرایطم بده که از پایه ششم درگیرم

  25. نگار

    سلام خسته نباشید، ممنون بابت مطالب مفیدتون
    من پایه هشتم هستم و از الان یا بهتره بگم پایه ششم که بودم ذهنم در گیر انتخاب رشته هست ولی هنوز به نتیجه ای نرسیدم و مطمئنم دو ساله دیگه هم هر چی فکر کنم فایده نداره فامیل هامونم همه شغل های آزاد و معمولا فنی دارند و نمیتونم از شون کمک بگیرم
    از رشته های فنی حرفه ای و کارودانش خوشم نمیاد از بچگی به پلیسی و نظام و افسری علاقمند بودم اما برای خانم ها جالب به نظر نمیاد
    ریاضیم خوبه تجربی هم خوبم ولی زیاد علاقه ندارم اصلا علاقه خودم رو نمیشناسم اصلا هدف خودم رو نمیدونم
    همه من رو یک دختر گوشه گیر افسرده میدونن ولی من مشکلم اینکه نمیدونم چی میخوام
    دوست دارم رشته ای رو انتخاب کنم که موفق بشم و از خانواده ام دور بشم میتونید کمکم کنید؟؟?

  26. نگار

    سلام خسته نباشید، ممنون بابت مطالب مفیدتون
    من پایه هشتم هستم و از الان یا بهتره بگم پایه ششم که بودم ذهنم در گیر انتخاب رشته هست ولی هنوز به نتیجه ای نرسیدم و مطمئنم دو ساله دیگه هم هر چی فکر کنم فایده نداره فامیل هامونم همه شغل های آزاد و معمولا فنی دارند و نمیتونم از شون کمک بگیرم
    از رشته های فنی حرفه ای و کارودانش خوشم نمیاد از بچگی به پلیسی و نظام و افسری علاقمند بودم اما برای خانم ها جالب به نظر نمیاد
    ریاضیم خوبه تجربی هم خوبم ولی زیاد علاقه ندارم اصلا علاقه خودم رو نمیشناسم
    فقط دوست دارم رشته ای رو انتخاب کنم که موفق بشم و از خانواده ام دور بشم میتونید کمکم کنید؟؟?

  27. گفت

    سلام من نمی دونم چه رشت ایی رو انتخاب کنم من به بسکتبال یه جورایی علاقه دارم نمی دونم چکار کنم چه رشته ای رو انتخاب کنم

  28. P

    سلام،،به نظر من دیگه الآن با این اووضاع کشمشی درس خوندن واقعا اشتباه خیلی بزرگیه دوست داشتم برگردم به دوران نوجوانی و یک هنر(فنی)یاد میگرفتم چون پول تو کارهای فنی من رشته ام مکانیک خودرو بوده الانم تو برق خودرو ام تعمیر ایسیو و انژکتور و … تعمیرات موبایل هم خوبه دوستم تعمیرکار موبایل از درآمدشم راضیه جفتمون کارهامون فنی ولی به درد هر کسی هم نمیخوره تو کارهای فنی واقعا همه چیز اول از همه تو علاقه دوم توانایی خلاصه میشه. در کل درسو ول کنین بچسبید به کار از درس چیزی در نمیاد شاید تا ۲۰ سال پیش درس خوب بود ولی الان دیگه فایده نداره بیش تر کسایی که شغل آزاد دارن و پول دارن زیاد درس نخوندن فقط چسبیدن به کار کار کار

  29. نگین تونم

    من یه دختر کلاس نهمیم که عاشق ریاضی و مسائل این چنینی هستم یه دو سالیه که خیلی دلم میخاد که پلیس شم شوهر خالمم سرهنگ بوده قبلا ازش ک پرسیدم گف هر رشته ای ک دوست دارم میتونم برم و فقط باید دیپلم داشته باشم تا به این شغل دسترسی پیدا کنم و من فک کردم ک بیام ریاضی و خانواده میگن پلیس فتا بشم بهتره چون خیلی خوب تو کامپیوتر و اینا واردم و فک نمیکردم ک مهندسی کامپیوتر و این چیزا تو رشته ریاضی باشه و از این بابت خیلی خوشحام ولی واقعا نمیدونم موفق میشم یا نه خیلی دلم میخاد با یکی درد و دل کنم و ازش راهنمایی بگیرم ولی یه چنین شخصی پیدا نمیشه واقعا نمیدونم چیکار کنم

    الان یکم سبک تر شدم ک با شما حرف زدم ولی ای کاش یکی بود ک راهنماییمم میکرد
    بازم ببخشید اگ وقتتونو گرفتم
    بیکاری تا تهشو میخونی خب؟؟!!?

  30. محمد جواد

    میخوام دریا رو موسی کنم
    اربابا همه جلوم اوستا کنن
    هدفم بزرگه قد نفتکشه
    با تانک دنبل میزنم تا کج بشه

    محمدجواد بداغی

    ۱۳۹۹/۹/۱۸

  31. مجتبی

    سلام بنظرم فنی بری خب زودتر نتیجه میگیری اما گرایشات ریاضی برای انتخاب رشته دانشگاهی خیلی بیشتر و بازتر هستش… در ضمن بحث برنانه نویسی کسی مدرک نمیخاد تجربه میخان حالا برو تو بازار کار می فهمید

  32. محسن

    الان تو این شرایط اقتصادی دیگه نباید دنبال علاقه بود من خودم ۶ سال تو بهترین رشته و دانشگاه دولتی درس خوندم دو تا مقاله انگلیسی ثبت کردم یکی تو لهستان و یکی هم کشور کانادا و آخرش هیچی فهمیدم پارتی بازیه طرف با مدرک دانشگاه آزاد چون پارتی داشت رفت جای ما رو گرفت….الان دیگه نباید دنبال علاقه باشی باید دنبال شغلی باشی که درآمد توش باشه ب همین خاطر برنامه نویسی رو انتخاب کردم و در حال حاضر ۴ ساله تو این زمینه مشغول بکارم و درآمدشم خوبه ب نسبت شغلهای دیگه….اگه کسی خواست ب ایمیلم:mo.saidi.h.a@gmail.com پیام بده تا راهنماییش کنم

    1. sahar

      سلام
      ببخشید من برنامه نویسی علاقه دارم ولی نمدونم باید چیو انتحاب کنم اخه هم جاوا هس انروید هس طراخی وب هس و… ک شما بهتر میدونید
      ممنون میشم کمکم کنید

      1. Mohandes Hasti khalafiiiiiii

        با سلام خسته نباشید من مهندس هستم میخوام یه توضیح کوتاه بهتون بدم مهندسی یه شغلیه که باید تمام هوش و دقت در کارتون باشه . رشته ریاضی یه رشته ای نیست که سرسری انجام بدیم باید تمام دقت را داشته باشیم . اکثرا میگن رشته ی ریاضی سخته و فلانه نه اصلا اگر بخونی سخت نیست . من از رتبه های عالی کشورم . من در رشته ی ریاضی رتبه ی ۶۶ مهندسی هوا و فضا در اومدم .
        با تشکر

      2. ستاره

        سلام من دانشجوی علوم تربیتی هستم والانم از رشتم ناراضیم چون فهمیدم هیچ علاقه ای بهش ندارم دوترم دیگه بخونم تمومم بعد میخوام کنکور ارشد روانشناسی بدم به روانشناسی واقعا علاقه زیادی دارم وتقریبا هم باهاش آشنایی دارم الانم خودم تو شرکت موقتا مشغول به کار هستم
        فقط یه شوهر کم دارم??
        میخواستم بدونم باید چه مراحلی بگذرونم واسه مطب زدن؟؟??
        وبه نصیحت خواهرانه کوچولو دارم که به نظرم اونایی که میخوان تو دبیرستان انتخاب رشته کنن واقعا رشته ای برن که علاقه دارن اگرم خونواده ها با رشتتون مخالفت کردن عیبی نداره موقع انتخاب رشته تو دانشگاه مخشونو بزنین چون هرچی هم تو دبیرستان بخونی آخرش تو دانشگاه نظرت عوض میشه و شاید سر کار هم برین باز نظرتون عوض بشه من میگم به رشته ای که علاقه دارین بخونین بعد سرهرکاری که موقتا تونستین هم برین که یه موقع بهونه ای واسه بیسواد بودنتون نداشته باشن ببخشید بچه ها زیاد حرف زدم?
        ممنونم از سایت خوبتون.??????

      3. ☆☆☆☆☆

        سلام
        منم به برنامه نویسی علاقه دارم و خب به نظرم برنامه نویسی میتونه یه شغل باحال و جذاب و پردرامد باشه . و خب عاشق هیجانم و به نظرم تو برنامه نویسیهیجان هست
        البته من زیاد دیدگاهی از برنامه نویسی ندارم ولی خب علاقه دارم
        و
        من کلاس نهمم و امسال باید تعیین رشته کنم و خب الان واقعا گیج شدم و اصن حتی نمیدونم همین برنامه نویسی هم که حرفش رو میزنم واقعا علاقه واقعیم هست یا نع .
        و از یه طرف هم خب میگن رشته ریاضی فیزیک واسه خانوما خوب نیس .
        من به نویسنده گی هم علاقه دارم و خب تواناییش هم دارم .
        توانایی وکالت رو دارم ولی علاقه چندانی ندارم البته علاقه دارم ولی یه جورایی خوشم نمیاد شغلم وکالت باشه .
        از پزشکی خوشم نمیاد .

        خب حالا میشه بنا بر این مطالبی که گفتم کمی بنده رو راهنمایی کنید که چه رشته ای رو انتخاب کنم

  33. Hanye

    خیلی ممنون اما میخواستم بدونم بازیگری هم رشته ی خوبی است ؟؟؟؟
    میشه از طریق رشته ی بازیگری به خارج کشور رفت ؟؟؟
    من به بازیگری علاقه دارم اما خوب من به دارو سازی هم علاقه دارم به نظرتون باید کدوم رو انتخاب کنم ؟؟؟
    ممنون میشم کمکم کنید?
    ممنون مطالب خیلی عالی بود

  34. Zara

    سلام
    من دانش آموز سال نهم هستم
    هدفم مهاجرته
    میخوام بین شغل های دندونپزشکی و پزشکی یکی رو انتخاب کنم،هرچند علاقه به اون صورت شدید به هیچکدوم ندارم،اما برام دوست داشتنی هستن
    شنیدم یه دندانپزشک در بهترین حالت ممکن فقط میتونه ده سال کار کنه به دلیل مشکلات عضلانی و ضعف اعصاب و…که برای من قابل قبول نیست
    پزشکی هم اگه عمومی بخونم حقوق چندانی نداره و گرفتن تخصص هم زمان بر میشه و چون تصمیمم مهاجرته شغل زودبازدهی نیست از اونجایی که باید سابقه کاری در کشور مبدا هم داشته باشم
    علاقه شخصی خودم رشته های زبانه اما در مورد بازارکارشون و درآمدشون اطلاعی ندارم،اما رشته های مربوط به زبان همیشه مورد علاقه من بودن
    اگه میشه بنده رو راهنمایی کنین،ممنون

    1. محسن

      الان تو این شرایط اقتصادی دیگه نباید دنبال علاقه بود من خودم ۶ سال تو بهترین رشته و دانشگاه دولتی درس خوندم دو تا مقاله انگلیسی ثبت کردم یکی تو لهستان و یکی هم کشور کانادا و آخرش هیچی فهمیدم پارتی بازیه طرف با مدرک دانشگاه آزاد چون پارتی داشت رفت جای ما رو گرفت….الان دیگه نباید دنبال علاقه باشی باید دنبال شغلی باشی که درآمد توش باشه ب همین خاطر برنامه نویسی رو انتخاب کردم و در حال حاضر ۴ ساله تو این زمینه مشغول بکارم و درآمدشم خوبه ب نسبت شغلهای دیگه….اگه کسی خواست ب ایمیلم:mo.saidi.h.a@gmail.com پیام بده تا راهنماییش کنم

  35. نسرین

    سلام من یه دختر نوجوونم. ساز میزنم و خیلی علاقه به موسیقی و آهنگ دارم. هوش موسیقیم هم تقریبا خوب هست. به خوانندگی علاقه دارم اما خوانندگی یک زن اونم در ایران؟!… خانواده ام هم اصلا حمایتم نمیکنن پدرم که همش میگه برو دکتر شو مامانم هم میگه برو معلم شو. موندم وسط این مادرو پدر و علاقه ی خودم که پایمال میشه . از طرفی‌ هم دیگه برای رفتن به مدرسه ی موسیقی خیلی برایم دیر شده. خدا میدونه هر شب چقدر گریه میکنم برای اینکه هیچ کس به علاقم اهمیت نمیده. و واقعا در چیزی دیگه ای هم استعداد ندارم. ریاضی اصلا علاقه مند نیستم کارهایی که در ارتباط با مردم هست که اصلا نگو… کلا آدم اجتماعی ای نیستم. عرضه ی کار های خدمات و فروش رو هم ندارم. نه زبانم خوبه نه سر از کامپیتر در میارم. از حیوون ها و گل و گیاه هم متنفرم. از پرستاری و معلمی هم خوشم نمیاد. دلم میخواست روانشناس شم اما برای موفقیت در این شغل باید خیلی تلاش کرد و روحیاتم خیلی ضعیفه ( دو قطبی ام) . از کار های قانونی و این درگیری ها هم می‌ترسم. اصلا اهل ریسک و سرمایه گذاری هم نیستم.
    اصلا خدا برای چی منو خلق کرد! وقتی هیچ استعدادی ندارم به چه درد میخورم… فکر میکردم که تو اینستا یا یوتیوب بعضی از اهنگ های خارجی رو کاور کنم اما مامان بابام انقدر حساسن در این جور مسائل که اگه حتی قرار بود یه روزی تو این زمینه پیشرفت کنم اونا جلوی پیشرفتمو گرفتن. قیافه ام معمولیه و همچین خوش استایل هم نیستم. دیگه بیشتر ازین نگم . فقط میدونم که شخصیتم در ۱۶ تیپ شخصیتی میانجی هست و پول هم اصلا ندارم.
    بهم بگید چه شغلی مناسبه!؟

    1. علیرضا

      از من میشنوی فعلا ادامه تحصیل بده بعد در کنارش موسیقی تمرین کن به حرف کسیم گوش نده بعد که یه مقدار پیشرفت کردی مطمعن باش خانوادت راضی میشن که جهت تخصیصی زندگیت موسیقی بشه
      فعلا به فکر این باش دیپلم بگیری در کنارشم موسیقی کار کن
      دو قطبی هم نداری ،الکی به خودت انگ نچسبون

    2. Kiana

      سلام عزیزم،تو معلومه خیلی خودتو میشناسی و همین نشون میده که از خیلی ها جلوتر هستی،حیف نیست وقتی اونقدر به موسیقی علاقه مند هستی رهاش کنی؟باور کن یه زمانی اونقدر درک بالایی پیدا میکنی که حرفهای بقیه برات هیچ اهمیتی نخواهد داشت،بیشتر درباره ی خودت و شخصیت جالبت فکرکن،خودتو کشف کن،اشتباه کن،ولی هیچ وقت خودتو تنها نذار،یادت نره که تو فقط خودتو داری،اگه مشکل مالی نداری و خانوادت میتونن پشتوانه ی مالیت باشن از همین الان دنبال علاقت برو و موسیقی رو ادامه بده،اگه نه هم که به فکر یه مهارت پولساز باش چون چه باور کنی چه نه باتحصیلات تو ایران چیز خاصی به دست نمیاری

  36. فاطمه

    سلام من یه دختر نهمیم و میخوام انتخاب رشته کنم
    من خیلی به معلمی علاقه دارم وکلا هم فکر میکم در یاد دادن و آموزش به افراد توانایی و استعدادشو دارم ولی با این حال نمیدونم کدوم رشترو انتخاب کنم رشته انسانیم دوس ندارم
    من با معلم فارسیم که مشورت کردم گفت برا یه دختر و بعدا هم یه زن معلمی یه شغل‌ عالی و خوبیه

    1. علی

      سلام. بستگی داره بخواید معلم چه درسی بشید.
      اگر میخواید معلم دروس عمومی مث فارسی و دینی و عربی و زبان بشید، ناچار به انتخاب رشته انسانی هستید.

      اگر بخواید به عنوان نیروی رسمی در وزارت آموزش و پرورش فعالیت کنید، باید برای معلمی در دروس عمومی رشته انسانی رو انتخاب کنید و با سختی هاش هم کنار‌بیاید به این امید که: “پایان شب سیه سپید است…”
      اما اگر میخواید معلم دروس تخصصی بشید، بسته به درسی‌ که علاقه دارید میتونید رشته ریاضی یا تجربی رو انتخاب کنید.
      اگر هم میخواید معلم دروس هنرستان بشید، باید دانشگاه شهیدرجایی رو انتخاب کنید.
      امیدوارم موفق باشید

  37. F.Sh

    سلام جناب وقتتون بخیر
    سپاس از مطلب خوبتون
    بنده امسال کنکور داشتم و مهر ماه باید انتخاب رشته انجام بدم در دوران مدرسه به دنبال رشته ی مورد علاقم بودم که مکانیک رو پیدا کردم میتونم بگم حدود ۹۰% از ویژگی های لازمش رو دارم و فکر میکنم که میتونم موفق باشم اما متاسفانه جدیدا یکم منطقی تر به قضیه نگاه کردم اینکه دختر هستم و شرایط شغلی زیادی در ابن رشته برام فراهم نیستش
    الان میشه گفت سردرگمم و نمیدونم رشته ی انتخابیم چی باید باشه.

    1. مهدی

      سلام من به شغل فنی علاقه دارم بعد میخوا برم تعمیرات موبایل یاد بگیرم از نظر شما آینده شغلی خوبی داره؟

    1. نوید

      برای رشته کامپیوتر واقعا مدرک مهم نیست.
      این لینک رو ببینید.
      https://quera.ir/careers/jobs?technologies=frontend&level=J&level=S
      خودتون هم میتونید با سرچ عباراتی مثل «استخدام برنامه نویس، توسعه دهنده وب و …» آگهی های بیشتری مشاهده کنید.
      شرکت ها یا کسانی که بهتون پروژه میدن از شما مهارت و نتیجه میخوان.
      هیچ شرکتی که به برنامه نویس نیاز داره توی آگهی استخدامش حرفی از مدرک نمیزنه. صرفا به مهارت اهمیت میدن.
      در ضمن بیشتر از این چیزها سعی کنید برای کار در حوزه کامپیوتر حتما انگلیسی یاد بگیرید. نیازی به کلاس زبان هم نیست چون فقط خوندن و نوشتن و فهمیدن لازم دارید و کلاس زبان اتفاقا بیشترین فایده رو برای گفتار شما داره که نیازی بهش ندارید.
      ——–
      اگر واقعا از تصمیم تون مطمئن هستید و نظرتون عوض نمیشه هنرستان انتخاب بهتریه.

  38. asal

    سلام
    من دوروز دیگه باید انتخواب رشته کنم و نمیدونم باید چی کار کنم نمیدونم به چی علاقه دارم خیلی سر در گمم نمیخوام عمرمو حدر بدم

    (ریاضی و علوم وادبیات) به تنها چیزایی که علاقه دارم همینان
    و هر کدومم که رشته جدایی دارن

    به خاطر خصوصیات اخلاقیم اطرافیانم توصیه میکنن که وکیل شم راستشو بخواین منم به این کار بی علاقه نیستم
    همون طور که به شیمی و مهندسی معماری بی علاقه نیستم ?
    بیشتر معلمام هم توصیه کردن برم تجربی..
    اما از طرفی اطرافیانمون میبینم که ریاضی خوندن (با رتبه بالا و دانشگاه خوب) ولی بیکار کسایی که پزشکی خوندنم که همش از سختیش میگن از این که روزی ۱۲ ساعت درس خوندن
    کسی هم که رشته انسانی خونده باشه روهم کلا نداریم که ازش چیزی بپرسم
    میترسم از این که چند سال از عمرم رو خراب کنم
    وقت زیادی ندارم لطفاً کمکم کنید….

    1. Hossein

      سلام به همه کسایی که میخوان انتخاب رشته کنن،هر سوال انتخاب رشته و شغل دارین میتونین تو تلگرام بهم پیام بدین،خوشحال میشم کمکتون کنم

    2. احمدرضا

      سلام دوست عزیز من هم مثل تو هستم ولی من راهمو دیگه پیدا کردم تو هم باید بری دنبال آرزو هات مطیع دیگران نباش واینکه سر سخت باش من دیگه تجربه بهم ثابت کرده هیچ راهی جر سر سختی نیس ۱ سال زجر بکش بقیشو راهت باش ولی منظورم این نیس برو تجربی یا انسانی برو چیزی که دوست داری و فقط سر سخت باش نه خجالت بکش نه حرف مردم نه پدر ومادر خودت چون ببخشی اینو میگم گرسنه بمونی فامیل نمیاد بهت غذا بده پس فقط خودتی وتنهایی وبیکاری پس درست استفاده کن اگر شکست خورد بلند اگر نشد برو کار دیگه ای کن برو حرفه یاد بگیر برو کاسبی کن چه اشکالی داه ولی اگر چیزی که دوست داری ادامه بدی موفقی این مثال هایی که زدم منظورم رشته یا شغل خاصی نبود فقط قصدم کمه

  39. رضا

    سلام لطفا راهمنماییم کنید
    مننهممو با معدل ۱۹٫۶۲ تموم کردم
    نمیدونم چه رشته ای انتخاب کنم
    در دوره ابتدایییم ریاضیم بهتر از تجربی بود به طوری ک توی ضرب جمع تقسیم فوق العاده بودم و باز هم از دانش اموزان قویتر از خودم بهترم و منو به تیزهوشان کانگرو دعوت کردند و رفتم
    در دوره راهنمایی علومم پایین تر از ریاضیم شد هفتم ۱۵ هشتم ۱۸ نهم ۲۰
    ریاضییم ۱۸ ۱۸ ۲۰ از کار های نظری خوشم میاد الان بین دو رشته ریاضی و انسانی موندم
    و حفظیاتم درحد متوسطه و از درس هندسه ریاضی متنفرم
    بنظر شما کدومو انتخاب کنم
    بنظر شما چه رشته ای انتخاب کنم؟

  40. Hanieh

    سلام من رشتم ریاضیه و امسال کنکور دارم حدودا دوسال بود که تصمیم رشته کامپیوتر بود اما الان دچار یه تردید بزرگ شدم یک اینکه با این همه ورودی کامپیوتر نکنه ایا این رشته اشباع نشده؟ و مهم تر اینکه ایا من اصلا به دردش میخورم. چند وقته صنایع به سرم زده ولی احساس میکنم اون رو هم دوست ندارم. درواقع علاقه اصلی من تدوین و طراحیه. من عاشق سینمام اما خب رشته های هنر که مثل خیلیا واسه منم دورش خط کشیده شده. البته من واقعا ریاضی هم دوست دارم و شرایط خوبی هم تو این رشته دارم و تو مدرسه خوبی هم درس میخونم و امید به رتبم اما چه فایده که به شدت سردرگمم. کامپیوتر انتخابم بود و علاقم طراحی وب چون توش هم میشه از فتوشاپ و طراحی داره هم برنامه نویسی. من الان واقعا قلبم پیش تدوین و سینماست و میخوام در کنار دانشگاه ادامش بدم اما میترسم اگه برم کامپیوتر چون دنیای برنامه نویسی خودش خیلی وسیعه به تدوین نرسم. خواهشا کمکم کنید. تو شرایط بدی هستم

  41. زهرا گودرزی

    سلام آقای آرامش. من همین الان برای اولین بار این سایت رو پیدا کردم و کلی از نظرات رو خوندم و باعث شد باز هم به این موضوع مطمئن بشم که نظام آموزشی ما چه عمرها و استعدادهایی رو که تلف نکرده. ما همه سردرگمیم. نمیدونیم از زندگی چی میخوایم، از خودمون چی میخوایم. امروز فلان رشته رو علاقه داریم فردا چیزی میشنویم که باعث میشه به یه چیز دیگه علاقمند شیم. نمیدونیم با خودمون چند چندیم. اگه بدونیم خب اینهمه از این شاخه به اون شاخه نمیپریم، اینهمه سردرگم نمیشیم، اینهمه عمرمونو هدر نمیدیم و حرفای بقیه هم برامون بی ارزش میشه. من ۲۱ ساله ام. ترم ۶ کارشناسی معماری هستم. همیشه ی خدا در حال فکر کردن به ایده آل هام. ایده آل های شغلم، ایده آل های دانشگاه، جامعه و … . خیلی وقتا شکایت دارم از نحوه تدریس استادا و دوست دارم خیلی بیشتر تدریسشونو جدی بگیرن و نسبت به ما دانشجوها هم جدی تر باشن. خیلی وقتا به آینده ی خودم فکر میکنم که سالهاست در نوسانه و علایقم همش در حال تغییرن. من از وقتی که یادمه کمال گرا بودم و همیشه دوست داشتم یه آدم خیلی بزرگ، در حد انیشتین بشم. این جمله رو سالهاست برای خیلیا گفتم و دیگه حالم از گفتنش بهم میخوره. میخوام جزو برترین ها باشم. میخوام همه منو به خوبی و نیکی و استعدادهای زیادم بشناسن. پیش هزار تا مشاور رفتم برای راهنمایی یا درد و دل. با هزاران نفر هم صحبت شدم و گاهی حتی دعوام شده باهاشون. من هر رشته ای که انتخاب کردم، چه معماری برای دانشگاه و چه ریاضی برای مدرسه، حسی بودن. حسم بهم گفته باید اونارو انتخاب کنم. یادمه سال آخر دبیرستان فکر میکردم چطور شده که از رشته ای که براش جون میدادم متنفر شدم، چی شد که به اینجا رسیدم. وارد دانشگاه شدم گفتم این یه شروع جدیده، یه فرصت دوباره. هرچی که تا حالا پیش اومده مهم نیست، از حالا آینده مو میسازم و خودمو به اون چیزی که میخوام میرسونم. ترکوندم. ولی فقط ترم یک رو. ترم یک اصلا تو فاز معماری نبود درسامون، بیشتر تو فاز طراحی و گرافیک و کاردستی های انتزاعی بود. بهترین بودم ترم یک. استادا همه اسممو نام میبردن پیش بقیه. از ترم دو کم کم درسا وارد حوزه معماری شد، بدک نبودم. اومدم جلوتر، یکم خراب کردم. یکم جلوتر، خرابتر کردم و همینطور اومدم و اومدم و الان ترم ۶ هستم. عاشق رشتمم ولی دوستش ندارم. نمیخوام شعاری حرف بزنم ولی دقیقا همین تو ذهنمه. نمیدونم باید چکار کنم. هزارااااااااان بار تلاش کردم خودمو پیدا کنم. بفهمم کی ام چی میخوام. دیگه از تلاش خسته شدم. دیگه از اینهمه پرس و جو و سرچ خسته شدم. این طومار نوشتنم نشان از خستگیمه. من به خیلی از رشته ها علاقه دارم. وقتی که پیش مشاور که فتم وقتی از علایقم براش میگفتم تعجب میکرد. میگفت تو از اون دسته نادر آدمها هستی که توی همه زمینه ها یمقدار تخصص و استعداد دارن. من منگم، میخوام بدونم رشته ای که اینهمه بهش علاقه داشتم، اینهمه بخاطرش اذیت شدم، اینهمه خرج کردم و اینهمه وقت گذاشتم واقعا رشته ایه که من براش ساخته شدم یا نه. لطفا و خواهشا بهم کمک کنین. خیلی سایتا نظر دادم و کلی منتظر و چشم به راه جواب موندم ولی هیچ جوابی بهم ندادن. واقعا نمیدونم تو این دنیا باید از چه کسی کمک بگیرم. لطفا شما من رو به دنیایی که باید توش باشم هدایت کنین. لطفا بیخیال نگذرین از کنار این حرفهام. این ایمیل من هست، تا هروقت که بتونم منتظر پیام راهنمایی شما میمونم. آینده ی ماها رو با راهنماییهاتون میسازین. مطمئن باشین یکی داره خاص نظارتتون میکنه که اینهمه تاثیرگذارین.
    beautifulthinks4far@gmail.com
    خیلی پرچونگی کردم. معذرت میخوام

    1. فرشاد

      سلام ببین چکار کردی یک تومار نوشتی
      دقیقا وضعیت من هم همینطوره
      و من جز یکی از افراد با استعداد هستم با قدرت درک و یادگیری بسیار بالا و خارج از تصور که نام نمیبرم
      یه مدت این هم برای من مسئله مهمی شد و خیلی اذیت شدم
      اما قبل از اینکه به شغل نگاه کنی به خودت نگاه کن
      و مطمئن باش که خودتو هنوز نشناختی
      با صبر یک کارو تحلیل کن و تموم جوانبشو بسنج
      لیستی تهیه کن از علایقت و پیگیری کن ببین تو کدوم شغل به طور خستگی ناپذیری و با شوق میتونی کار کنی
      همونو انتخاب کن و بازار کار رو هم در نظر بگییر.
      منم دقیقا مشکلم انتخاب شغله
      پس حلش میکنم توام همینکارو بکن .
      ادم بزرگ شدن در درون ادم ها اتفاق می افته کاریش نداشته باش

    2. *

      با صداقت تست mbti رو جواب بدید تا تیپ شخصیتیتون مشخص بشه،ویژگی هاش رو بخونید و ببینید باهاتون هماهنگ هست و وقتی مطمئن شدید به پیشنهاد های شغلیش فکر کنید.
      کمالگرایی با عملگرایی ترکیب خوبی میسازه،پس از کمالگرایی کم کنید و به عمل کردن اضافه کنید،شاید دلیل اینکه از ترم یک به بعد کم انگیزه تر بودید همین کمال گرایی بوده،تفکر صفر و صدی رو کنار بزنید،۵۰ بهتر از هیچیه،یه نتیجه کوچیک هم مبتونه آدم رو سرحال بیاره.
      با توجه به چیزی که خودتون گفتید شاید علاقه شما توی کارهای طراحی و گرافیک باشه اگه فهمیدید که بهاین ها علاقه دارید میتونید از طریق نرم افزار های مختلف گرافیکی کسب درآمد کنید.

    3. مینا

      وضع تورو دارم
      استعداد دارم درکل ادم باهوشی هستم ولی هنوز نمیدونم تو چی استعداد دارم؟؟
      کنکور قبول نشدم چون علاقه نداشتم درس نخوندم افسرده شدم
      خونوادم هیچوقت نفهمیدنم هیچوقت نمرسیدن خودت چی؟؟ خودت چی دوس داری؟؟ چی میخوای؟؟ علاقت چیه؟؟ از بچگی یسری چیزا کردن تو سرم و اخرم هیچی نشدم
      ۲۰سالمه امسال برا سومین سال کنکور دادم و هر دو سالو با زور و اجبار موندم پشت کنکور
      هیچکی نمیفهمتم هیچکی حمایتم نمیکنه
      یه بچه روستاییم مامانم مثلا تحصیل کردس معلمه ولی هیچوقت بهم فرصت نداد خودم باشم خودم رو پیدا کنم و علاقم رو
      سال دهم فک کردم هنر دوس دارم وقتی بهش گفتم کلی دعوا کرد غر زد سرزنشم کرد جلو همه تحقیرم کرد و نزاشت برم هنرستلن چون من تو بهترین دبیرستان که تقریبا مث تیزهوشان غیر انتفاعی بود تو شهر درس میخوندم و راهنماییم نمونه دولتی شهر درس خوندم و درسمم خوب بود
      نزاشت حتی حرفم رو کامل کنم و تجربیو ادامه دادم من تو خوابگاه بودم سال اخر مث یه مرده ی متحرک افسرده بودم قبول نشدم
      ولی بازم میخواستم با سوابق برم یه رشته هرچی بخونم و فقط از شر استرس کنکور خلاص بشم دیوونم کرد میترسیدم خواب اروم نداشتم هیچ شبی از دوران راهنمایی
      ولی نزاشتن با زور و دعوا پشت کنکور موندن این سال گفتن بیا کتابای انسانیو بخون ازمون بده خوندم کانون شرکت کردم اوایلش میخوندم و حتی تو ازمونای کانون اول میشدم و همه امیدوار به قبولیم بودن ولی همش یجورایی با اجبار بود باز افت کرد تا کنکور هیچی نخوندن هیچی جز دو ماه اول مهر و ابان بازم بهترین دانشگاه استانمون قبول شدم ولی باز نزاشتن برم? چون میگفتن پزشکی نیاوردی حداقل فرهنگیان بیار بااااز موندم پشت کنکور و امسال بدتر از پارسال و میدونم هیچی نمیشم? دیگه به رشته ایم علاقه ندارم هیچی نمیدونم چیکار کنم
      همش تحقیر میشم سرزنشم میکنن
      منم میخواستم یه ادب بزرگ بشم میخواستم موفق بشم میخواستم علاقه و استعدادم و پیدا کنن میخواستم درکم کنن حمایت بشم میخواستم موفق بشم مشهور بشم میخواستم خیییلی موفق بشم هنوزم میخوام ولی الان ۲۰سالم شده و هنوز نمیدونم از چه راهی؟؟ علاقم چیه؟؟ و اصلا حمایت نمیشم و مدام تحقیر و عذاب هر روز گریه میکنم بخدا خسته شدم حالم از خودم بهم میخوره?
      ۸_۹سال به خودکشی فک کردم ولی سعی کردم قوی بمونم ولی دیگه نمیتونم بخدا نمیتونم
      خونوادمم میگن که هیچی نشدی دیگه ازم متنف م منم ازشون متنفرم از همشون بدم میاد اونا منو کشتن هیچوقت هیچوقت نمیبخشمشون???? اونا خیلی وقته از وقتیکه بچه بودم منو کشتن تا حرف میزنم نمیفهمنم من ۶سال راهنماییو دبیرستان دور از خونواده یه بچه ۱۳ساله تو خوابگاه بودم تنهایی چقدررررر عذاب کشیدم چقد رنج کشیدم چقد تحمل کردم?? میدونستم این راه من نیستم دوسش ندارم نمیتونم ولی بخاطر دل اونا بود هم میترسیدم از بچگی محدود بودم اونا بقول خوشون بهترین هارو برام فراهم میکردن از نظر مادی ولی هیچوقت حال روح منو نفهمیدن که از بچگی چقد تحقیر شدم که منه ۲۰ساله انقد سردرگمم پیشنهاد مشاورم دادم میگن مگه ما دیوونه ایم؟؟ پول اضافه نداریم برا این..
      من نمیتونم با اونهمه رویا و ارزوی معروف و موفق شدن به یه زندگی عادی فک کنم من نمیتونم مث بقیه ازدواج کنم و بچه بیلرم خوشبخت بشم ۲۰ سال یه مرده بودم از الانشم باشم؟؟؟ یه مرده متحرک؟؟؟
      جرعتشو ندلرم ولی مطمئنم بالاخره دیر یا زود امروز یا فردا منیکه نه حمایتی ازم میشه و نه دیگه هیییچ راهی مونده برا منیکه یه دختر سردرگمم که محدودوم از یه خوانده تعصبی روستایی قراره خودکشی کنم
      نمیتونم تحمل کنم دیگه حالم از خودم و زندگیم بهم میخوره فقط میخام بمیرم
      نمیدونم چطوری ولی فقط بدنبال راهی برای اسون مردنم?
      فک نمیکردم من با اونهمه ارزو و رویا اینطوری بشه زندگیم? خدلرم نمیبخشم اگه قرار بود این بشه چرا منو افرید؟؟ فقط افرید که ۲۰سال این دنیا عذاب بکشم و بعدشم برم جهنم؟? اشکال نداره اون عذاب ابدیه حداقل نمیخوام عذاب این دنیام طولانی تر از این بشه ۲۰ سال بسمه دیگه..

  42. m

    سلام من امسال انتخاب رشته دارم واقعا توش گیر کردم شغل مامانم و بابام وکالته منم خیلی دوس دارم ولی جدیدا متوجه شدم اصلا دوس ندارم و صرفا ی تقلید بوده موندم چیکار کنم

  43. ابوالفضل

    سلام امین عزیز
    من نهمم و قصد انتخاب رشته دارم معدل هفتمم ۲۰ هشتم ۱۹.۸۰ و نهم نوبت اول۲۰
    راستش من تا چند ماه پیش به پزشکی علاقه داشتم اما الان به برنامه نویسی علاقه مندم و درسته هنوز تو ایران جانیفتاده ولی مطمعنم اینده خیلی خوبی داره اما نمیدونم تواناییشودارم یانه. اماپشتکار خوبی دارم وریاضیم هم متوسط به بالا هست و احساس میکنم اگه واقعا بخونم خیلی خوب هم میشم اما انتخاب رشته زهنمو مشغول کرده چون میترسم یه موقع ازاینکه تجربی نرفتم پشیمون شم.ولی خب ازطرفی هم رقابت توش خیلی بالاست و روز به روز داره بیشترم میشه!
    و اینکه ایا یادگیری برنامه نویسی برام درکنار رشته ریاضی اختلالی ایجاد نمیکنه؟؟؟؟؟
    ممنون میشم زودتر جواب بدی داداش
    و در آخر ممنون ک تجربیات باارزشتو رایگان دراختیار دیگران قرار میدی

    1. محمد

      سلام
      به عنوان کسی که رشته دانشگاهیش کامپیوتره و دبیرستان ریاضی خونده و تخصصش برنامه نویسیه میگم بهت دوست من…
      اولا که کاملا جا افتاده برنامه نویسی تو ایران , از داخل بهش نگاه کنی متوجه میشی و بله قطعا آینده خوبی داره
      دوما خیلی به ریاضیات وابسته نیست , هست ولی نه خیلی اگه از نظر ذهنی توانایی پزشک شدن رو داری قطعا توانایی برنامه نویس شدن هم داری
      و اگه میخوای وارد دنیای مهندسی کامپیوتر – برنامه نویسی – بشی راهش اینه که ریاضی بخونی و اگه دلیل منطقیه دیگه ای داری برو تجربی و این رقابت شدید رو به جون بخر
      موفق باشی

        1. مجتبی

          سلام بنظرم فنی بری خب زودتر نتیجه میگیری اما گرایشات ریاضی برای انتخاب رشته دانشگاهی خیلی بیشتر و بازتر هستش… در ضمن بحث برنانه نویسی کسی مدرک نمیخاد تجربه میخان حالا برو تو بازار کار می فهمید

  44. zeynb

    سلام
    من توی انتخاب رشته ام خیلی به مشکل برخوردم.
    از طرفی به ریاضیات علاقه دارم و میدونم که اگر کنکور ریاضی بدم موفق خواهم بود از طرفی هم از رشته ی تجربی بدم نمیاد اما چندوقتی هست که با خوندن درس زیست خصوصا بخش گیاهی مشکل پیدا کردم و فکر میکنم این مشکل به خاطر تلقین هایی هست که به خودم میکنم .
    از رشته های مهندسی تصویر بسیار ایده آلی در ذهنم هست و خودم میدونم که در واقعیت ممکنه اونطوری که من فکر میکنم پیش نره اما میدونم که میتونم خودمو تا سطوحی که میخوام بالا بکشم. (البته ترس از سرخورده شدن هم در اینجا خیلی دارم)
    درمورد رشته های پزشکی هم فکر میکنم که با توجه به سختی های زیادی که داره و با توجه به اینکه من علاقه ی زیادی به این رشته ها ندارم اگر بازار کارش در این سطح نمونه واقعا ارزش اینو نداره که بهترین سال های عمرمو براش بذارم.
    خیلی سردرگمم واقعاا همش میترسم که علاقه ای که الان به رشته های مهندسی دارم کاذب باشه و وقتی که بزرگ تر شدم از انتخابم پشیمون بشم. مشکل دیگه ایم که دارم اینه که نه در زمینه ی حفظیات نه در زمینه حل مسیله (در این زمینه نه تنها مشکل ندارم بلکه خیلم استعداد دارم) مشکلی دارم و در واقع هیچ نیروی باز دارنده ای برای من وجود نداره.
    لطفا کمکم کنید واقعا نمیدونم چیکار کنم.

    1. َarash

      سلام زینب جان
      اسم من آرش هستش
      منم دقیقا وضعیت شما رو دارم
      و واقعا نمیدونم باید چیکار کنم
      فقط خواستم یه همدردی باهات بکنم

  45. برکه

    سلام ممنون از اطلاعات خوبتون
    من ۲۶ سالمه و از دوران نوجوانی به هنر علاقه داشتم ولی خانوادم موافق نبودن که هنر بخونم تجربی خوندم و کنکور چیزی قبول نشدم برای دانشگاه حقوق خوندم وفوق دیپلمم و گرفتم و برای لیسانس هم ادامه دادم ولی چون علاقه نداشتم وسطش دیگه نرفتم دانشگاه ازدواج کردم
    مربیگری ورزش گرفتم کار کردم
    یه مدت پیانو زدم و اموزش دادم
    دوره ی آرایشگری گذروندم و کار کردم اما به هیچکدوم علاقه نداشتم
    نقاشی و ساخت زیورالات رو هم انجام دادم ولی درامدی که میخواستم رو نداشت
    الان دارم ادامه ی داشگاهم رو میرم تا لیسانسم رو بگیرم
    ولی واقعا نمیدونم چه کاری و انجام بدم که هم علاقه داشته باشم هم درامد داشته باشه چون سرمایه ام رو بابت تجربه ی کارهای قبلی از دست دادم
    واقعا دوست دارم که شاغل باشم و توی یه کار تخصص داشته باشم و حرفه ای بشم
    فقط نمیتونم اون کاررو تشخیص بدم
    ممنون میشم من رو راهنمایی کنید.

    1. مجتبی

      دیگه وقت ازدواجت عزیز دل برو ازدواج کن شغل میخای چیکار?
      ولی همون تست mbti رو بده استعدادت رو کشف کن و ناانید نشو من خودم ۱۵ تا شغل عوض کردم جزو همون مر استعدادها و مر علاقه ها به مشاغل هستم هنوز دارم امتحان میکنم خیلی حال میده

    2. سیروان

      با عرض پوزش یک سوال دارم برام عجیبه که شما رشته تجربی خوندی و هیچ شاخه ای رو قبول نشدی بعد اومدی حقوق خوندی؟ مگر داریم همچین چیزی؟! مگر قبولی در رشته حقوق راحته؟ در ضمن حقوق صرفا علاقه نمیخواد شمه حقوقی و اطلاعات به روز شده میخواد که بتونی بعد اتمام لیسانس وارد بازار کار بشی آن هم با آن امتحانات بسیار سخت و سوالات پیچیده در قضاوت و وکالت و دوره تخصصی یا همون دکترای حقوق.

  46. رضا قریشی

    سلام ممنون ازمطالبی که کذاشتید–کارشناسی تاسیسات (سرمایشی و گرمایشی) دارم چند سالی هست که با برادرم کار های فنی انجام میدم بعضی وقت ها فکر می کنم این اون کاری نیست که می خوام تیپ شخصیتی من در تست mbti که زدم ESTJ (مدیراجرایی) شد من انرژی زیادی دارم هر کاری را بخواهم می تونم انجام بدم علاقه به زبان های خارجه,گردشگری,ابنیه قدیمی ودامپروری نیز دارم.

  47. رضا بانشی

    سلام بنده ۲۲ سال سن دارم رشته کامپیوتر درس میخوندم ولی به خاطر بی علاقگی رها کردم ولی من کلا به رشته های مهندسی علاقه دارم نمیدونم چه رشته ایی برم یه دلم میگه مکانیک ولی نمیدونم چطوری هست تورو خدا لطفا کمکم کنید به ایمیلم پیام بدید.rezabaneshi1998@gmail.com

  48. Pooneh

    ممنونم از شما جناب ارامش
    حتما الویت هارو مشخص میکنم وسعی میکنم با افراد خبره در این کار مشورت کنم.باز هم سپاسگزارم برای مشاوره و ایده های عالی و همچنین مطالب خوب سایت.برای شما ارزوی موفقیت و خوشحالی در تمام زندگیتون رو دارم

  49. Pooneh

    سلام .از شما کمال تشکر رو دارم بابت مطالب عالیتون.من دانش اموز کلاس نهم هستم با معدل ۱۹/۸۰ و درس خون . بی نهایت به پزشکی علاقه مندم و همیشه هدفم فقط جراحی بوده. عاشق دیدن فیلم های جراحی ام و کتابایی رو که دانشجوهای پزشکی میخونن رو مطالعه میکنم و یاد میگیرم و دانش نسبی خوبی در این زمینه دارم و عاشق یادگیری چیز های مختلفم.به زبون فرانسوی و انگلیسی و روسی مسلطم و چند ماه دیگه دبیر زبان میشم.البته این فقط بخاطر سرگرمی هستش چون به کار کردن علاقه دارم.هوش و استعداد و علاقم در شیمی و فیزیک و زیست بسیار بالاست.انگیزه ام خیلی قویه منتهی من مطالبی رو تو اینترنت خوندم که یکمی داره انگیزمو کاهش میده.مثلا دانشجویی که چند سال درس خونده و تو دوره رزیدنتی خیلی سختی کشیده و جراح شده تا چندین سال حقوق خوبی ندازه.البته حقوقش زیاد مهم نیست ولی همین باعث میشه که حس کنم شاید من باید یه چیز اسون تر مثل دندانپزشکی،چشم پزشکی یا چیز هایی از این قبیل رو انتخاب کنم ولی هر کاری میکنم نمیشه چون علاقم سمت جراحی هستش انگار موندم تو دو راهی ممنون میشم اگه بهم کمک کنید

    1. نویسنده
      پست
      امین آرامش

      سلام پونه جان
      پیشنهاد میکنم حداقل با ۳ نفر از افرادی که توی این حوزه مشغولن حرف بزنی و مستقیم از تجربیاتشون بشنوی.
      فقط قبلش یه کار بکن حتما: برای خودت لیست کن که چه چیزهایی برات مهمه توی این شغل و اونها رو اولویت بندی کن، مثلا:
      ۱- میزان درآمد این شغل
      ۲- حس رضایت ناشی از درمان بیمارات
      ۳- اعتبار اجتماعی
      ۴- میزان سختی رسیدن به اون
      ۵- میزان سختی خود شغل
      ۶- …
      طبیعتا اینها رو من مثال زدم و تو حتما فکر کن و با خودت صادق باش و ببین واقعا چیا برات مهمه و اولویت هر کدوم چقدره برات. تاکید زیاد دارم روی صداقت با خودت.
      بعد که این لیست رو درآوردی، سوالاتی رو طرح کن که از آدمهایی که توی این حوزه هستن بپرسی، حواست باشه که اگر سوال خوب نپرسی ممکنه آدمها برات کلی‌گویی کنن و به مقصودت نرسی.
      ضمنا پیشنهاد میکنم با پزشکانی که سابقه کار مختلف دارن حرف بزنی، مثلا یکی که ۱۰ ساله جراحه، یکی که تازه طرح تخصصش تموم شده و مشغول کاره و یکی هم کسی که داره طرح میگذرونه.
      حالا من میگم ۳ تا، تو اگر تونستی با بیشترشون هم حرف بزنی که چه بهتر.
      این مطالب رو هم بخون:
      چگونه تصمیم بگیریم؟
      پزشکان، آینده و یک سری حرفها

      مطالب امیرمحمدقربانی رو هم حتما بخون (خودش پزشکه)، با این مطلبش شروع کن:
      نامه‌ای برای تو که می‌خواهی پزشک شوی

      اگر لازم شد به خودش هم ایمیل بزن و باهاش مشورت کن.

      امیدوارم تصمیمی بگیری که در نهایت راضی باشی.
      مخلصم 🙂

  50. سارا

    سلام.من یه دختر۲۰ساله هستم از یه شهرستان کوچیک که هنوز نمی دونم از زندگی واقعا چی میخوام.دبیرستان رشته تجربی رو انتخاب کردم تا دکتر بشم( به خاطر کلاس و موقعیت اجتماعی خوب) اما نخوندم و الان سال سوم که کنکور میدم و هنوز چیزی نخوندم از طرفی انسان کمال گرایی هستم و دوست دارم دیگران از من تعریف و تمجید کنن . دوست دارم دنیارو بگردم و دنبال هیجانم . دوست دارم تو زندگیم کارای بزرگ کنم. اما خودمو بستم به اتاقم لب تابم اینترنت و رویا پردازی . از زمانی که دبیرستانمو تموم کردم شاید فقط ۳۰ یا ۴۰ روز از خونه بیرون رفتم حتی با خانواده امم زیاد ارتباط نمیگیرم. کاملا تبدیل شدم به یه ادم منزوی و فقط تو رویاهام زندگی میکنم. خواهشا منو راهنمایی کنید ممنون.

    1. نیکی

      سلام
      منم دقیقا مثل شمام. توی ۲۰ سالگی هنوزم نمیدونم از زندگی چی میخوام. با این تفاوت که شانسم زدو پزشکی قبول شدم. الان هیچ انگیزه ای برای درس خوندن ندارم. درسامو به زور پاس میکنم. خودمو بستم به کامپیوتر و گوشی و همش در حال خیال پردازی ام. هیچ کاری نمی کنم در حالی که رویاهای بلند پروازانه ای تو ذهنم دارم.

  51. ریحانه

    سلام. شاید برای انتخاب شغل زود باشه شاید هم دیر ولی تنها چیزی که میدونم الان دچارشم سردرگمی هست.
    از طرفی عاشق ریاضی هستم و میلم به حل انواع سوالات زیاده.البته شاید حرفم بلند پروازانه به نظر بیاد ولی من عاشق اینم که عمرم رو سر یکی از سوالات هزاره ریاضی بزارم و با حل اون نامم رو برای همیشه جاودانه کنم.(با تحصیل در رشته ریاضی محض) از طرفی اگه این کار رو بکنم باید در آینده تو خونه بشینم و نمیتونم مستقل باشم (از وابسته بودن به دیگری متنفرم).
    از طرف دیگه عاشق علوم و زیستم و پزشکی و مخصوصا جراحی رو دوست دارم ولی از اینکه تو مطب بشینم با یک سری آدم لجباز حرف گوش نکن سر و کله بزنم بدم میاد ولی کار تحقیقاتی روی مغز و اعصاب رو دوست دارم.
    گاهی اوقات فکر میکنم دوتاشون رو بخونم. اگه تو سه سال دبیرستان حسابی درس بخونم و بتونم المپیاد طلا بیارم یا کنکور جزو تک رقمی ها بشم دانشگاه تهران اجازه میده این کار رو بکنم.
    دیگران میگن میتونم ولی خیلی سخته و امکان داره دل زده بشم و همه رو ول کنم.
    نیاز به یک راهنمایی دارم.ممنون
    در ضمن من کلاس نهم هستم

  52. آهو خانوم

    سلام و عرض ادب خدمت آقای آرامش
    امیدوارم در کنار خانواده این روزهارو به سلامتی بگذرونید…
    من همون آهو خانوم هستم که اردیبهشت ماه همین امسال براتون پیام گذاشتم و راهنمایی خواستم
    اول از همه میخواستم معذرت خواهی کنم که اینقدر دیر به خودم اومدم که دوباره بیام اینجا بنویسم
    حقیقتا تا مرداد ماه هیچ کاری نکردم حتی مطالبی که گذاشته بودید بخونم رو نخونده بودم تا اون زمان!
    خلاصه بگم که برنامه ریزی کردم و ۴ ماه کتابهایی که در دانشگاه نصفه و نیمه خونده بودم رو دوباره مطالعه کردم
    و ۱ ماه تو یک کار خانوادگی تجربه کسب کردم…کار مونتاژ قطعات الکترونیکی بود و البته بخاطر مسائل حال حاضر فعلا تعطیلم و سرکار نمیرم…کار با قطعات و نشستن در یک جای ساکت برام از خیلی کارها لذت بخش تر بود اما بخاطر حقوق خیلی کم و موقتی بودن نمیتونم روش حسابی باز کنم.
    متاسفانه نتونستم برم تو محیط کاری روانشناسی حتی برای دیدن و تحقیق کردن… دوستان دانشگاهم هرکدام شغلهای متفاوتی دارن و یکی از دوستان هم که با یک روانشناس همکاری میکرد خیلی مایل نبود اطلاعات بده !اما به راهنماییتون که فرمودید “به اعضای فامیل مشاوره بدید ” گوش کردم 🙂 وقتی تو محیط درمان قرار میگیرم (تجربه من فقط تو خونه با نزدیکترین هام بوده) احساس فوق العاده ای هست اینکه با شخصی که مشکل داره گفتگو کنم و سعی کنم قضاوتش نکنم و وقتی راهکاری میدم و اونا به هیجان میان و خوشحال میشن کمکشون کردم یا نگرششون عوض شده …خودم هزار برابر خوشحال میشم…انگار این کار مهمترین کار تو دنیاس برای من…
    فقط مشکلی که دارم اینه مهارت و دانشم خیلی پایینه و اینکه همه توقع دارن روانشناس همه چیو بدونه(البته بیشتر خودم توقع دارم چون مشکل کمال گرایی رو هنوز دارم) و میترسم برای کسب دانش مجبور باشم سالهای زیادی رو صرف کنم؛نمیدونم چطور بعضی ها با ۴ سال تحصیلات دانشگاهی میرن مشاوره میدن!!
    هنوز با خودم تو جنگم… از طرفی روانشناسی زود بازده نیس… از طرفی کار دیگه ای بلند نیستم یا هنر خاصی ندارم که مسلما شروع کار تخصصی دیگه هم زمان بره…
    به نظر خودم بهتره کار نیمه وقتم رو ادامه بدم و در کنارش اطلاعاتم رو درباره روانشناسی بالاتر ببرم…
    و خیلی زیاد فکر کردم و فهمیدم مشکلم اعتماد به نفس پایینه و هررشته ای خونده بودم این ترس ها و شروع نکردن ها با من میبود…پس باید اعتماد به نفسمم بالا ببرم 🙂
    خیلی طولانی شد… ممنونم از وقتی که برای ما میگذارید
    فعلا…

  53. Venus

    سلام
    من شیمی محض خوندم دوساله فارغ التحصیل شدم
    خواستم برم برای وزارت بهداشت ازشد بخونم اما انگیزه ای ندارم
    میخام وارد بازار کار بشم اما نمیدونم باید چیکار کنم

    واقعا نیاز به کمک دارم
    دلم میخاد یه شرکت بزنم اما نمیدونم چجور شرکتی
    کسی میتونه کمکم کنه؟؟؟

  54. ملیحه

    سلام… میخوام وارد بازار کار بشم و از اینکه کسی به من سر ماه حقوق بده بیزارم… یعنی دیگه نمیتوونم… ولی نمیدونم چطوری واردِ بازار کار بشم ک اشتباه نکنم … عاشق عکاسی ام…و بنظرم آتلیه خیلی خووبه … ولی راهشو نمیدونم..کمکم کنید..

  55. عاطی

    سلام ممنون از سایت خوبتون..راستش من ۲۳ سالمه و تازه لیسانس شیمی مو گرفتم…ولی از همون اول علاقه ای به این رشته نداشتم…بیشتر به رشته های حوزه ی پزشکی و دامپزشکی علاقه داشتم ..که عده ای با اطلاعات غلط ب من گفتن که بعدها میتونی ادامه بدی واسه داروسازی…من هم متاسفانه بدون تحقیق وارد این رشته شدم و به سختی تمومش کردم…الان فشار خانواده خیلی روم زیاده برای ادامه ی تحصیل…نه انگیزه ای برای ادامه دارم و نه دوس دارم با این رشته کار کنم…چون محیط کار این رشته بیشتر شرکتهای دارویی و غذایی و بهداشتی هست…منم کار توی شرکت و دوس ندارم…ب اصرار خانواده کتابای کنکور ارشد و گرفتم ولی ب شدت افسرده و بی انگیزم و اصلا درس نمی خونم…به نقاشی هم علاقه دارم منتهی خانواده پشتیبانی نمی کنه و ارزشی برای علاقه های من قائل نیس…حسابی خودمو باختم و نمی دونم با زندگیم چیکار کنم…ممنون میشم کمکم کنین

    1. نویسنده
      پست
  56. جواد

    ۲۵ سالمه ولی هنوز رشته مورد علاقمو پیدا نکردم کلا به مهندسی علاقه دارم ولی نمیدونم کدومش برم تا تهش بیکارنمونم

  57. فاطمه زهرا

    سلام،ممنون از مطلب مفیدتون!من راستش خودم الان در مورد آینده شغلیم هیچ نظری ندارم و این عصبیم می‌کنه.اینکه هدفی نداشته باشم باعث میشه انگیزه ام واسه درس خوندن کمتر شه.من الان سال هشتم هستم( متوسطه اول) پارسال معدلم بیست شد .پارسال تحت تاثیر حرفهای معلم علومم درباره مهندسی هسته ای کلی تحقیق کردم و علاقه مند شدم بهش.مطمئن بودم که این شغل انتخاب منه.ولی الان چند روزی هست که با تحقیق بیشتر دچار تردید شدم.این شغل کلی پوینت منفی داره مثلا امنیت پایین استرس بالا و حقوق در حد یه آبدارچی .شرایط استخدامش هم که تو ایران معلومه.کلی موارد منع داره:مثلا نمیتونی از کشور خارج بشی و ….. باید خیلی درس بخونی برای رسیدن به چیزی که میخوای.هر چند در مورد من اگه واقعا علاقه داشته باشم خرزدن برام مشکلی نداره.خلاصه دیگه هیچ رقمه دلم نمیخواد برم سراغ این شغل.الان حسابی سردرگمم و نمی دونم چه شغلی می‌خوام.به رشته های پزشکی اصن علاقه ندارم .رشته های مهندسی هم هیچکدوم منو جذب نمیکنن.زبانم خوبه و احساس میکنم اگه معلم زبان بشم خیلی کول میشه ولی تا ده سال آینده دیگه کسی وقت و هزینشو صرف اومدن به کلاس نمیکنه.همین الانش هم هر کی طالب یادگیری زبان دومه اولین گزینه ای که می‌ره سراغش کتابا و پکای خودآموزه.دوست دارم شغلم طوری باشه که یه پام اینور باشه یه پام اونور!یا مثلا یه سری پروژه ها رو انجام بدم!از فرسودگی شغلی میترسم!درآمد شغلی که قراره داشته باشم برام خیلی مهمه.واقعا نمی‌دونم!
    ولی اگه یکی بهم این اطمینانو میداد که تو معلمی زبان یا کلا مشاغل مربوط به زبان انگلیسی پول هست و تا ده سال بعد از رونق و رمق نمیفته میرفتم سر وقت این مشاغل.
    خلاصه که سرتونو درد نیارم!الان حسابی حالم خرابه و نیاز دارم به یه هدف که دوباره برگردم به روال عادی!!!
    راستش نمی‌دونم تیپ شخصیتم تاثیر داره تو مشاوره ای که میخواید بدید یا نه؟(البته اگه اصن بخواید کمکم کنید⁦:-)⁩)ولی جواب تست mbti من شد entp
    لطفاً اگه دیدید پاسخ بدید؟؟؟؟؟⁦:'(⁩

    1. نویسنده
      پست
    2. یه رهگذری

      سلام. راستش من الان کلاس نهم هستم. هیچ تحربه ای در رابطه به چیزی که گفتی هم ندارم.
      تو گفتی که هر کی بخواد زبان انگلیسی یاد بگیره میره سراغ پکای خودآموز
      خب چرا خودت به صورت آنلاین شروع به دریس نمیکنی؟
      سایت های زیادی هستن که میتونی توی اونها آموزش هات رو به صورت پولی قرار بدی مثل فرادرس و …
      البته من از شرایطش آگاه نیستم همینطوری پیشنهاد دادم
      بعدشم فکر نکنم کلاس زبانا به این زودی تعطیل بشن
      به نظرم آموزشای حضوری و مکالمه با بقیه برای یادگرفتن زبان ضروریه?
      راستی درباره رشته مهندسی پزشکی هم تحقیق کن شاید خوشت اومد

    3. یه رهگذری

      یه چیز دیگه
      این تستای mbti و چیزای دیگه نمیتونن از علاقه و کارهایی که میتونه آدم بکنه سر در بیارن
      شاید تا یه حدی بتونن
      ولی قابل اعتماد نیستن

  58. اشکان

    با سلام به همگی و مخصوصا آقای آرامش و تشکر بابت مطالب خوبتون. بنده فارغ التحصیل رشته حسابداری هستم و همون ترم های اول فهمیدم علاقه ای ندارم ولی متاسفانه ادامه دادم و لیسانس گرفتم. بعد از گرفتن لیسانس تصمیم قاطع گرفتم‌ برم دنبال علاقه ام.کلی تست زدم هالند و … و مقاله متنوع و سایت مختلف مثل کار نکن. تو یک‌ شرکت مشغول به کار شدم ولی بعد فهمیدم اینجا هم جای من نیست.
    با اینکه از سوی خانواده و دوستانم به عنوان فردی که مدام از این شاخه به اون شاخه می پره و کسی که هیچ وقت به هیچ جایی نمیرسه معرفی میشم. با این وجود تصمیم خودمو گرفتم که گمشده خودمو پیدا کنم.
    قراره از شنبه برم یک جا به عنوان کاراموز سئو.احساس میکنم به سئو علاقه دارم.
    به تست ها اکتفا نکنین تست ها باعث میشن از بین چند صد تا شغل به ده تا برسین و برای پیدا کردن اون یکی باید یکی یکی تست بزنین.
    اگر گمشده خودتونو پیدا کنین جمعه شب و روز آخر عید که قراره برین سر کار براتون عذاب آور نیست.
    سخته ولی به سختیش می ارزه خیلی هم می ارزه
    با آرزوی موفقیت برای همگی.

    1. نویسنده
      پست
  59. امین

    سلام ممنون از پیج جالبتون
    من امین هستم ۳۸ ساله رشته مهندسی مکانیک گرایش ماشین الات صنعتی هستم و نزدیک به ۱۳ سال در کارخانه مخابرات در دستگاه cnc مشغول کار بودم و بخاطر اینکه میخاستم مهاجرت کنم از کارم اومدم بیرون ولی نتونستم برم الان نزدیک دو ساله واقعا سر درگمم از لحاظی از کار حقوق بگیری متنفر شدم چون متاهل هستم و دوست دارم یه کاری راه بندازم ولی نمیشه یه بار آرایشگر یه بار نصب پنجره یه بار راننده اسنپ اصلا خیلی سر درگمم و احساس خودکوشی بهم دست میده بخاطر اینکه متاهلم و نمیدونم چکار کنم برای هر کسی هم کار میکنی پول بهت نمیدن تو این مدت کار ماساژ انجام دادم اونم نتیجه نگرفتم شدم انگار دیونه ها هر دفعه یه فکری تو سرم میاد ولی به بمبست میخورم تو رو خدا راهنماییم کنید دیگه مغزم کار نمیکنه

    1. یوسف

      سلام امین جان —– این رو تا آخرش حتماً بخون —–
      یوسف هستم. ۴۳ ساله مهندس مکانیک طراحی جامدات. شش سال پیش همسن شما که بودم توی شرکتی که کار میکردم به خاطر مشاجره با یکی از مدیران ارشد شرکت و درگیری بیکار شدم و به مدت یک سال با شراکت با یکی از همکاران توی همون صنف کار فروش انجام دادم و محصولات رو به کارگاه های کوچک سفارش میدادم تا شریکم همه چیز رو بالا کشید البته زیاد هم نبود. بعد توی همون صنف شرکت خودم رو راه انداختم. با ۵۰۰ هزار تومان. یک دامنه خریدم با هاست و چون پول طراحی سایت و سئو رو نداشتم خودم طراحی سایت و سئو رو یاد گرفتم و سایتم رو فقط توی ۲ ماه برای اکثر محصولات نفر اول توی گوگل کردم. اشتباهام هم زیاد بود و خیلی پول از دست دادم. ولی الان بعد از ۵ سال که برای خودم کار میکنم یکی از تولید کننده های ماشین آلات خاص هستم که توی ایران تا قبل از این تولید نمیشدند و با وجود تحریم دیگه وارد نمیشن.
      من یاد گرفتم باید توی کاری که تجربه داری برای خودت سرمایه گذاری کنی و برای خودت کار کنی. اگه سرمایه نداشتی سفارش بگیر و بده توی جاهای دورافتاده برات تولید کنند و واسطه طرح بدون سرمایه خودت و تولید بدون فروش دیگران باش. یه کم هم غرور داشته باش و به درسی که خوندی و مدرکی که گرفتی افتخار کن، چون خیلی ها آرزوش رو دارن. توی رشته خودت هم میتونی بهترین باشی.
      گفتی متاهلی. یادت باشه تاهل تعهد میاره و تعهد امید به زندگی. پس همیشه این رو بدون که تو بخشی از تعهد خدا به خوشبختی همسرت رو به عهده گرفتی.
      من همیشه این جمله ها جلوی چشمم هستند:
      if you can not be a sun, be a star
      if you can not be a highway, just be a trail
      it isn’t by size, that you win or fail
      be the best of whatever you are
      همیشه بهترین هر آنچه هستی باش.
      بهترین بهترین ها هم که باشی بدون یه قرارداد محکم با هر کس که کار میکنی به هیچ نتیجه مالی خوش آیندی نمیرسی. پس انرژی داشته باش و محکم باش، و این رو بدون که مردم از کسی که با انرژی پیگیر کارشون باشن و برای درآمدشون و قراردادشون نظم و ترتیب دارن خوششون میاد.اگر قانع نشدی این رو توجه کن:
      مردم اگر میتونستن یه کاری رو خودشون انجام بدن هیچ وقت به من و تو کار نمیدادن. پس وقتی به من و تو کار میدن پس یا اطلاعاتش رو ندارن،یا فنش رو، یا ابزارش رو یا همتش رو. پس مطمئن باش اگر با جدیت کار مردم رو در سریع ترین زمان انجام بدی و البته با قاطعیت، با رضایت بهت پول میدنو تو توی هر کاری باشی موفق میشی.
      فقط یه آدم بدون هدف میتونه توی زندگیش به بن بست بخوره. هدفت خوشبخت کردن همسرت باشه.

      1. عرفانه

        پشتکارتون قابل ستایشه.منم کارشناسی مواد چطور بازار هدف برای این رشته رو شناسایی کنم؟؟میشه از طریقی با هاتون برای راهنمایی گرفتن در تماس باشم؟؟

  60. saba

    سلام خسته نباشید واقعا
    من ۱۶سالمه و سال یازدهم هستم و رشتم ریاضیه، بخاطر این که نمونه قبول شدم رفتم ریاضی(و هنوز هم فکر میکنم اشتباه کردم،و واقعا نمیدونم کار درستی کردم یانه؟)،قرار بود برم تجربی راستش من هیچ تصمیمی نگرفته بودم،من واقعا هنرو دوست دارم و یکی از انتخابام این بود که برم هنر اما به دلیل خانوادم و موقعیتی که داشتم نتونستم برم، واقعا همچی دست و پامو بست، مامانمم میگه برو تربیت معلم که حقوق ثابت داره و مستقل شو!!و من واقعا ناراحت و سردرگممم
    مزبان انگلیسیم خوبه و دارم به این فکر میکنم برای زبان بخونم، اما انقدر همه چیز باهم قاطی شده که من خودمم گم کردم،من این دوسال چیزی جز اشک و اه نصیبم نشده، واقعا بدترین سالای عمرم بوده، نمی خوام اشتاه کنم باز و دوباره دچار همین ناراحتی بشم، نمی خوام یعمر بسوزم،میخوام برم هنر اما رشته های هنرو نمی تونم انتخاب کنم چون علاوه بر کنکور تئوری امتحان گرفته میشه و من سال نهم کلاس طراحیمو گذاشتم کنار و مامانم اجازه نمیده که دوباره برم کلاس، واقعا ناراحت خودمم و کاش ینفر بود که واقعا بهم کمک میکرد، همه میگن هنر خوب نیست، درسته پول مهمه اما واقعا مگه پول نیومده که زندگی اسون تر شه ولی ما داریم خودمونو هلاکش میکنیم، کلی کتاب واسه کنکور خریدم، پیش مشاور رفتم، کلیپ انگیزشی دیدم، مقاله انگلیسی خوندم، کتاب خوندم اما کاری از کار پیش نبرد که نبرد
    انقدر حالم بده که حتی حوصله خودمو ندارم درس نمی خونم و دلم میخاد فرار کنم معتاد گوشی شدم و همش دارم از واقعیت پیش روم فرار میکنم، اره من ریاضی انتخاب کردم معدلم بده۱۶، ریاضیم افتضاحه، چون دلم نمی خاد حساب کنم ،من عاشق طبیعتم من دلم نقاشی کردن میخاد من دلم نقد درمورد نقاشیا رو میخاد، هرچند میدونم هنر تو ایران این شکلی نیست اما واقعا نمیدونم
    افکارم سیاه و پوچ راهو گم کردم، عصبی شدم، خودمو توی فضای مجازی رها کردم که فرار کنم از واقعیت،و نمیدونم دارم به سمت کدوم جریان ابی در حال حرکتم
    اگه بخام اینطوری پیش برم متاسفانه تو رشته خودم که هیچ تو دانشگاه ازادم قبول نمی شم
    و میشم ی علف هرز
    سال بعد دواز دهمم و انگار امیدی ندارم و خسته ام از مسیری که با بدی طی شده( هرچی ادم خودشو به کوچه علی چپ بزنه و انحراف پیدا کنه خودشو ازرده تر و متنفر از خودش میکنه)
    نمیدونم دستمو پیش کی دارز کنم
    خسته ام از تراژدی های تکراری افراد دورم
    لطغا بهم کمک کنید

    1. نویسنده
      پست
      امین آرامش

      سلام صبا
      اگر بخوام یه پیشنهاد بهت بدم اینه که تا میتونی داستان آدمهای شبیه خودت رو بخون و بشنو. هم بهت ایده میده و هم انگیزه میگیری.
      قسمتهای ۸، ۱۰ و ۱۳ رادیو کارنکن رو حتما گوش بده. هر سه تجربه کسب درآمد خوب از هنر رو داشتن. (اگر دانلود نشد، قندشکنت رو روشن کن)
      ضمنا این مطلب رو هم بخون:
      درباره سردرگمی و بی‌هدفی

  61. مونس

    سلام من می خواستم بگم که بین شغل معلمی و پزشکی مانده ام و نمی دونم که کدوم رو انتخاب بکنم از خیلی ها نظر گرفتم اما همه می گن که شغل پزشکی برای تو مناسب تره خودم به شغل معلمی بیشتر علاقه دارم اما باز هم نمی دونم کدوم رو انتخاب کنم
    ممنون می شم راهنماییم کنید

  62. پدرام

    سلام
    من هم یه پسر ۳۰ ساله با ۱۱ سال سابقه کار بیمه ای هستم . مهندسی نرم افزار خوندم ولی متاسفانه بیش از چند ماه تو رشته خودم کار نکردم . بنا به شانس ، اقبال یا هر چیز دیگه ای که میشه اسمشو گذاشت، مدتی در زمینه های IT و WEB فعالیت داشتم و مابقی تجربه کاریم رو در زمینه فروش ، حسابداری ، گردشگری و تولید محصولات چوبی سپری کردم.
    الان تو موقعیتی از زندگی هستم که احساس میکنم دیگه وقت از این شاخه به اون شاخه پریدن نیست و من باید یک شاخه رو به صورت تخصصی پی بگیرم پ تا انتها برم .
    مسیله اصلی اینجا اینه که چه کاری برای منه ؟ تو کدومشون استعداد و مهارت بیشتری دارم ؟ شاید اصلا کاری مناسب منه که تا حالا سمتشم نرفتم و خب این فکر اذیتم میکنه.
    ایا مشاوره ای وجود داره که بتونه تا حدی مسیر رو برام روشن تر کنه ؟

  63. الگا

    سلام .من ۳۹ سالمه و فوق لیسانس برق هستم. حقیقتش اینه که رشته ام رو دوست دارم اما هیچ وفت نتونستم مشغول به کاری بشم.همیشه وقتی اراده کردم که کار پیدا کنم با موانعی مثل سابقه کار روبه رو شدم. الان که تو این سنم احساس میکنم فرصت برای اینکه کاری شروع کنم و خلاصه بتونم علائقم رو دنبال کنم خیلی کمه.حتی به کارهای غیر مرتبط هم فکر کردم ولی انگار همه مسیرها بسته است. کاش یکی راهنمائیم کنه تا بتونم یه کاری رو شروع کنم و از این حس بی فایده بودن در بیام…

  64. mostafa

    سلام و عرض وقت بخیر خدمت همگی
    من امسال پشت کنکوری هستم .
    ۱۸ سالمه و پسر – دانش اموز زرنگ
    علاقه خودم رشته اقتصاد هست
    اما توانایی اوردن پزشکی و دندانپزشکی و پرستاری را هم دارم
    توانایی اوردن اقتصاد دانشگاه های دولتی برتر تهران رو هم دارم ( شهید بهشتی و علامه طباطبایی و تهران بزرگ و … )
    از نظر وضعیت مالی خانوادگی در سطح عادی قرار داریم ( خانواده تک کارمند )
    من خودم از ۱۳ سالگی در زمینه اقتصاد و بورس فعالیت کردم و الان به سطح خوبی هم رسیدم .
    ولی چون کنکور دارم نمیتونم پولی از طریق این بازار بدست بیارم ( فعالیت در بورس تمرکز و وقت کافی لازم داره )

    من علاقم اقتصاد هست و این رشته هم تقریبا کاری براش موجود نیست ( اگرم باشه وضعیت مناسبی نداره ) اما این علم و تمرکز من روی این رشته باعث میشه بتونم بیشتر در زمینه بورس مطالعه کنم و بررسی کنم ( چون کاملا مرتبط با تحصیلم هستش ) ( مثلا دانشجو پزشکی یا … قطعا وقت و حوصله کافی برای عالی شدن در این زمینه رو نداره اگرم وقت بزاره به عنوان تفریح و غیر موثر ، به قولی با یه دست دوتا هندونه برندارید )
    من نمیخوام از خودم تعریف کنم ولی مطمئنم میتونم درامد داشته باشم ( به طور مثال بعد از چهار سال درامدم بر حسب حداقل تخمین میرسه به ۳۰-۴۰ میلیون تومان در ماه و حتی بیشتر )
    اما از یه طرفی شغل ازاد هستش و از ریسکش کمی میترسم که بعدا حسرت بخورم ، اما از یه طرف اگر خوب پیش بره ( نمیگم عالی و تخیلی ) حتی از یه جراح بعد چندسال بیشتر دربیارم شایدم چندبرابر .
    از یه طرفم خانوادم راضی نیستن و حتی متوجه میشم اگه برم پزشکی و پیراپزشکی رفتارشون فرق میکنه باهام چه برسه به جایگاه اجتماعی ( هرچند من جایگاه اجتماعی برام مهم نیست مهم دل خودمه )
    خانواده میگن خدمت میکنی تو پزشکی و پیراپزشکی به جامعه و مردم ، اما من مطمئنم تو اقتصاد بیشتر میتونم کمک کنم به هم نوعانم .
    گاهیم فکر میکنم که پزشکی و پیراپزشکی ریسک نداره و…
    در کل دو دل هستم .
    لطفا کمکم کنید

    1. مجتبی

      سلام
      به نظر بنده برید رشته پزشکی را بخونید و در کنارش بورس را هم ادامه دهید.من خودم مهندس هستم و در کنارش در بورس هم فعالیت میکنم.
      موفق باشید

    2. سیروان

      ذهنتون رو روی اقتصاد بذارین.کشورهای درجه یک در دنیا اقتصاد رو جز بهترین رشته ها میدونن آمار متقاضیان رشته های بهداشت مثل پزشکی و دندان پزشکی بسیار بالاست و همه این افراد قصد اشتغال رو دارند از طرفی در خارج از کشور به علت بالا بودن امر متقاضیان در این رشته ها بعضا بدون کنکور و یا حتی مصاحبه وارد دانشگاه ها میشن طبعا دانشگاه های خارج نیز به دلیل سود بیشتر ترجیح میده از خارج دانشجو وارد کنه.همه این دانشجویان هم از دانشگاه های معتبر و هم از دانشگاه های غیر معتبر وارد ایران میشن و مشغول کار میشن.چرا که به تازگی دانشگاه های غیر معتبر در ایران صرفا در این رشته های بهداشت معادلسازی میشه، لذا رشته ای مثل اقتصاد در جامعه حرف اول رو میزنه اون هم با این وضع نابسامان و حساس اقتصاد در کل دنیا. روی یک شغل با آینده عالی تمرکز کنید. ما در اقوام بسیار نزدیکمان پزشک و متخصص و جراح زیاد داریم، بعد چهل سال کار در بیمارستان یکسری تجارب و حرفهایی دارن که بسیار شنیدنی است این هم که گفته شد یکی از آن حرفها بود.حالا خود دانید.هر چه را که دوست دارید در آن موفق خواهید شد چون تمرکز و علاقه شما در آن سهیم است

  65. نگار

    سلام با دیدن سوالا فهمیدم که یه مشکل اساسی توی مسیر بزرگ شدن ما وجود داره من همیشه فکر می کردم به خاطر کم کاری پدر مادرم رشته تحصیلیم رو فقط از روی معدل انتخاب کردم و همیشه میگفتم چرا به من کمک نکردن استعداد یابی کنم ولی مثل اینکه این مشکل خیلی ها هست و کار از ریشه مشکل داره منم مثل اکثر دوستان سردرگم بین علاقه و بازار کار و شرایط زندگی و مهارت و ترس از یادگیری هستم که حسابی سردرگم و ناراحتم کرده ممنون میشم راهنماییم کنید تا به یه نتیجه درست برسم و بفهمم مشکل این چرخه معیوب که توش افتادم چیه
    من ۳۲ سال هستم نرم افزار خوندم اما هیچ علاقه ای ندارم در واقع به خاطر یه اشتباه تو انتخاب رشته دانشگاه مجبور شدم برم و بخونم کل دوران دانشگاه زجر کشیدم و به زور فقط تمومش کردم اخه معدلم تو دوران مدرسه عالی بود اما تو دانشگاه افتضاح حسابی افسرده شدم بعدشم ازدواج کردم چون اصلا دلم نمی خواست مرتبط با درسم کار کنم ولی چند سال که دلم می خواد کار کنم یعنی احساس می کنم حتما باید کار کنم هم برای رشد شخصیتم هم برای اینکه مستقل باشم هم برای جایگاه اجتماعی اما چند تا مشکل اساسی دارم که نمی دونم باهاش چیکار کنم اول اینکه با شوهرم توافق کردم که بیرون از خونه کار نکنم دوم اینکه چون بچه دارم اصلا نمی تونم تمرکز کنم یه مهارتی یاد بگیرم با یادگیری هم مشکل دارم چون تو خونه سعی میکنم یاد بگیرم دائم ولش میکنم از این شاخه به اون شاخه می پرم یاد گرفتن به نظرم خیلی سخت و طولانی میاد مثلا شوهرم میگه انیمیشن کار کن علاقه ای نداشتم اما چند تایی ساختم اما واقعا برای یک نفر کار سختیه درطولانی مدت جواب نمیده گفتم یه کار که بشه توی خونه انجام داد و نیاز به ارتباط با مشتری به صورت حضوری نباشه پیدا کنم رسیدم به برنامه نویسی اما خیلی نیاز به این داره که بروز باشی من الان دارم یه زبان یاد می گیرم اما وقتی بچه دار بشم حداقل یک سال دور میوفتم و اطلاعاتم به درد نمی خوره برنامه نویسی هم دو سال باید کار کنی علاقه می خواد که من ندارم نمی دونم چیکار کنم سردرگمم ناراحتم نمی تونم کار کنم انگار یه گره ذهنی دارم نمی تونم بدون کار بمونم سنم داره میره بالا بدون کار و تخصص خاص احساس امنیت نمی کنم از یه طرف می خوام خودم رو مجبور کنم کار کنم به خاطر دلایل منطقی مثل دلایلی که بالا نوشتم از یه طرف اصلا دلم نمی خواد کار کنم نمی دونم این گره ذهنی رو چطور باز کنم چیکار کنم که بتونم یه مهارت رو تا اخر یاد بگیرم و یه شغل مناسب شرایطم پیدا کنم و انجامش بدم فرار نکنم این شاخه به اون شاخه نرم اصل اصلش از کار کردن می ترسم از مسئولیتش از اینکه باید مدتها روی یه مهارت کار کنم بعدش مسئولیت انجامش رو قبول کنم چون می ترسم اشتباه کنم و اینکه کار کردن روی یه موضوع خاص بعد مدت کوتاهی خستم میکنه یعنی مثلا یک ماه روزی چند ساعت با علاقه خیلی زیاد خیاطی میکنم چند ماه بیزارم از خیاطی یا یک ماه روزی چند ساعت کتابای روانشناسی می خونم چند ماه دلم نمی خواد در مورد روانشناسی مطلبی بخونم ببخشید طولانی شد ولی اگه راهنماییم کنید که مشکل اصلیم چی هست و چیکار کنم از این سردرگمی بیام بیرون ممنون میشم

    1. zeynabrj13

      سلام
      من شاید خیلی تجربه نداشته باشم اما به نظرم اومد که یه چیزایی رو براتون بنویسم
      به نظر من مهمترین کاری که شما باید انجام بدید اینه که یه مادر خیلی خوب باشید. مادری که با اعتماد به نفسه و مطالعه داره و به روزه . من خودم یک مادر شاغل داشتم و همیشه این مورد منو اذیت میکنه چون مادرم وقت کافی برای من نداشته پس فکر نکنید چون توی خونه هستید و نمیتونید بیرون کار کنید چیز خیلی بزرگیو از دست دادید چون این که کاری نکنید که یک انسان که اتفاقا فرزندتونم هست احساس ناراحتی و نارضایتی از زندگیش داشته باشه بزرگترین کاره. نذارید بچه داشتن مانع رشدتون بشه بلکه سعی کنید به واسطه کودکتون رشد کنید .گرچه که من میدونم بچه داری و خونه داری واقعا کارسختیه و ادمو بی حوصله می کنه اما سعی کنید که برای خودتون هم وقت بذارید . سعی کنید که یه مهارت ساده رو شروع کنید و ادامه بدید این تداوم باعث پیشرفت شما میشه و پیشرفت هم باعث میشه اعتماد به نفس پیدا کنید و یه کار دیگه رو شروع کنید.
      راجع به اینکه گفتید بعد مدت کوتاهی خسته میشید باید بگم که همه ادما همین شکلین وقتی که یهو برای یه چیزی زمان زیادی میذارید باعث میشه که تمام جذابیت های اون چیزو در زمان کوتاهی کشف کنید و دیگه از ادامه دادن اون کار دلزده بشید از طرفی هم به احتمال زیاد به دلیل تایم زیادی که بدون استراحت براش گزاشتید باعث خستگیتون شده وبرای اینکه دوباره اون خستیگیو رو متحمل نشید دوباره سراقش نمیرید. پیشنهادم اینه که برای خودتون وقت تعیین کنید و اون کارو خورد خورد انجام بدید همچنین اینو یادتون باشه که انجام دادن یه گار کوچیک خیلی بهتر از انجام ندادن کاریه.شما هنوز جوونید و کلی فرصت توی زندگتیون هست از شادی و سلامت ذهن و بدنتون استفاده کنید تا هنوز وقت دارید چون روزی میاد که دوست دارید خیلی کارهارو انجام بدید اما دیگه تواناییشو ندارید. همچنین به گسب و کارهای اینترنتیم یه سری بزنید خصوصا که با این وضعیتی که الان پیش اومده ممکنه وقت بیشتری هم برای کسب اطلاعات راجع به مشاغل داشته باشید . خودتونو دسته کم نگیرید.
      ببخشید که طولانی شد امیدوارم موفق و شاد باشید.

  66. مریم

    سلام سارا
    من دقیقا توام با این فرق ک من ۳۶ سالمه.
    خوبه سنت کمه و هنوز خیلی فرصتها داری
    من هنوز ک هنوز دانشگاه نرفتم و هنوز نتونستم انتخاب کنم. با اینکه نمره هام خیلی خوبه و هر چی رو بخوام میتونم قبول بشم. امسال دارم میرم برا پزشکی ولی با تردید زیاد.. چون نمیدونم ایا بعد از چندین سال درس خوندن و بعد وارد کار شدن راضی خواهم بود یا نا

  67. بهار

    سلام من چهل سالمه هنوز تشخیص ندادم چه شغلی دوست دارم،دوتا رشته بی ربط بهم هم خوندم وای علایم هنر بوده،دوتا تابلوها فروختم،همه می گن هم آینده نداره،چهار پنج ساله که دیگه همون انجام نمیدم.ول هنوز ناامید نیستم،شاید برم یه مهارت یاد بگیرم،هنری باشه بهتره،ولی هنوز نا امید نیستم.ولی بعضی وقتها به خودم میگم به درد نمی خورم.یه یا زلزله نه چندان شدید بدون خسارت اتفاق افتاد،یه لحظه به خودم گفتم اگر مرده بودم چه،به فکر افتادم ،بیشتر قدر لحظه هایی که با پدر مادر هستم را بدانم. ژاپنی هم دیدم،که گفته بود ،بعضی ها دیرتر شکوفا میشن،و ادم باید برای خوشبختیش تلاش کنه،نه رویا پردازی،هنوزم دارم خودم رو امتحان می کنم،

  68. محسن

    سلام

    من فوق لیسانس مهندسی نفت گرفتم و ۲ سالم سربازی رفتم و بعده اون ۲ سال بیکاری کشیدم………ولی پیش خودم گفتم تا کی بشینم خونه وبیکاری بکشم………حدود ۶ ماه برنامه نویسی کار کردم

    و الان مدت ۲ سال بطور حرفه ای دارم تو یکی از شرکت های بزرگ تهران کار میکنم و از حقوقم هم راضی هستم

    میخوام بگم رشته خودت نشد کار کنی آدم تنبلی نباش و تو هر شاخه دیگری میتونی کار کنی و کار پیدا کنی و شایددد تو این راه موفق تر باشی تا رشته خودت…….

    اگه کسی ب برنامه نویسی و کار با نرم افزار و طراحی سایت علاقه داره ب ایمیلم: mo.saidi.h.a@gmail.com پیام بده تا کمکش کنم

    البته کار برنامه نویسی فقط بیشتر بدرد کسایی میخوره که میتونن بیان “تهران” کار کنن …..تو شهرستانها بازارکار زیاد نداره

    با آرزوی موفقیت

    1. نویسنده
      پست
    2. F

      سلام آقا محسن میشه همین جا (زیر همین کامنتتون)یه توضیحاتی راجب برنامه نویسی بدین.من واقعا به این رشته علاقه دارم ولی تو این زمینه صفرم تنها چیزی هم که میتونم ازش کمک بگیرم همین اینترنت هستش ولی به چیزی نرسیدم .با این شرایط من چه پیشنهادی دارید ؟؟شما خودتون چه طور شروع کردید وتو ۶ ماه به این مهارت کافی رسیدید؟؟
      اگه میشه همین جا جواب بدید.

  69. محسن دوست داشتنی :)

    سلام من دانشجوی ترم اخر کارشناسی عمران هستم خاستم بدونم با تجربه و درک و علم شما از وضعیت و اقتصاد کشورمون و موقعیت های شغلی حال حاظر ادامه تحصیل بنده به مقطع کارشناسی ارشد امری شایسته هست در حال حاضر من ۲۳ سالمه و شغل صابت و حرفه خاصی ندارم و جزو قشر متوسط جامعه هستیم.

  70. مریمی

    سلام اقای ارامش من یک دختر ۲۰ ساله هستم و دانشجوی روانشناسی ببینید من تا همین یک ماه پیش واقعا نمیدونستم که از زندگیم چی میخوام من دو بار کنکور تجربی دادم ولی ذاتا علاقه ی خاصی به پزشکی اینا نداشتم الانم که دارم روانشناسی میخونم نه این که بد بیاد اما بازم منو راضی نمیکنه من در واقع همین چند ماه پیش فهمیدم که خیلی استعداد زبانم خوبه و البته دلم میخواد در اینده شغلم طوری باشه که مثلا همش تو کشور های مختلف برم مثلا شیش ماه برم پاریس کار کنم یک سال برم دبی دو سال برم چین نمی خوام مثل مثلا پزشکی یک جا ثابت بمونم دلم می خواد برم جا های مختلف پروژه ای کار کنم دلم میخواد با ادم های موفق کشور های دیگه اشنا بشم و همه جا دوست هایی داشته باشم و از شما میخواستم منو راهنمایی کنید که چه شغل های یا چه رشته های دانشگاهی برای من مناسبه من چیکار کنم الان دیر نیست؟مثلا مهندسی نفت چه طوره یا معماری من فقط اینا به ذهنم میرسه…پیشاپیش از این که وقت میزارید مچکرم

    1. نویسنده
      پست
      امین آرامش

      سلام مریمی
      ۲۰ سالگی برای شروع هیچ چیز دیر نیست.
      قسمتهای مختلف رادیو کارنکن رو گوش بده. داستان واقعی آدمهای اهل کارنکن بهترین راهنما برای توئه.
      به صورت مشخص قسمتهای ۱۳، ۱۰ و ۵ رو حتما گوش بده.
      این لینکش برای شنیدن از طریق اپ کست باکس:
      شنیدن رادیوکارنکن در کست‌باکس

    2. فاطمه خانوم

      سلام،بنظرم شما زبان انگلیسی یا فرانسه یا زبان های دیگ رو بخونید و تورلیدر شید،قطعااااا موفق میشید

  71. Baran

    سلام اقای ارامش من واقعاسردرگمم بین رشته کامپیوتروصنایع ومدیریت مالی کدوموبخونم اصلابه کامپیوترعلاقه ندارم ولی به خاطربازارکارش انتخاب کردم وبین سه تاشونم موندم کدوموبرم وپشیمون نشم علاقمم نمیدونم چیه میشه راهنماییم کنیدمن کدوموبخونم

  72. فاطمه

    سلام
    من واااقن تو این لحظه ناامید ترین ادم روی زمینم
    دانشجوی ارشد مهندسی صنایع دانشگاه امیرکبیرم و با اینکه شاغلم حس میکنم راهو اشتباه اومدم.
    نمیدونم چیکار کنم
    دلم میخواد دوباره کنکور تجربی بدم ولی همه میگن خیلی ریسکه و اشتباهه
    میتونید کمکم کنید؟

    1. امین

      سلام
      یه سوال داشتم
      من الان دانشجوی ترم دو برق هستم و خیلی نگران از اینکه کاری گیرم نیاد بعد از گرفتن مدرکم
      ولی خیلی واسم تعجبه که مثلا شما با وجود داشتن کار ، از زندگی ناامیدید !!!
      واقعا درک نمیکنم این حس رو ، نمیدونم شاید حق با شماست ، ولی من خیلی از این که اصلا کاری گیرم نیاد خیلی میترسم !!
      ایا این طبیعیه ؟؟! دوستا ن خواهشا راهنمایی کنن !!

  73. نگار

    سلام،تا همین چندساعت پیش که این سایتو خوندم،احساس تنهایی میکردم ولی با دیدن حجم آدمایی که مثل خودمن فهمیدم که شاید مشکل از من نباشه،من ۲۲ سالمه،تازه از رشته ی مهندسی برق از دانشگاه دولتی فارغ التحصیل شدم،نحوه ی ورود به رشتمم اینجوری بود که وقتی تو دبیرستان موقع انتخاب رشته شد،زمان ما شایع بود که هرکه درسش خوبه علی الخصوص ریاضی باید بره ریاضی،منم بدون هیچ نارضایتی و با کلی افتخار رفتم ریاضی و وقتی هم که کنکور دادم گفتن که مهندسی برق بهترین رشته ی ریاضی هستو باید بری،نمیگم معدلم عالی شده و بهترین بودم اما با یه معدل قابل قبول تموم کردم،تا قبل اینکه وارد محیط کار بشم با رشته م پز میدادمو و درگیر جو مزخرف جامعه و دانشگاه راجب رشته های تحصیلی بودم،ولی از وقتی که دو واحد کاراموزی رو رفتم میتونم بگم دچار افسردگی شدم،کاری که تو زمینه ی برق میکنن چیزی نیست که منو تو زندگی راضی کنه،تو طول تحصیل درسایی که میخوندم اذیتم نکرد ولی محیط کارو به هیچ عنوان دوست ندارم،روزایی که میرفتم کاراموزی فقط روزارو میشمردم که اخرهفته بشه،حتی ساعتارو میسمردم که کی برم خونه،هنوز هیچی نمیدونم،توی دلم از صمیم قلب دوست دارم پرستار باشم،دوست دارم صبح تا شب به مردم کمک کنم و با مردم در ارتباط باشم،به هرکی که میگم میگن فضای کار پرستاری اینجوری تو فک میکنی نیستو سختیای خودشو داره،شایدم اونا راست میگن و اگه پرستارم میشدم ناراضی میشدم،از این رو افتادم دنبال استعدادیابی و اینجور داستانا تا حداقل رشته ای که میخوام برا ارشد انتخاب کنم عاقلانه باشه.

  74. سبا

    سلام وقت شما بخیر
    دچار سردرگمی شدم ونمیدونم چیکار کنم از شما راهنمایی میخواستم لیسانس حسابداری هستم و از رشته ام راضی نیستم احساس میکنم این رشته وشغلی که میخواستم نیست راضی نیستم بیشتر ایده های کاری دارم و یا سرمایه گذاری رو پیدا میکنم اما سرمایه اولیه استارت ندارم ایده های اولیه خوبی به ذهنم میرسه حتی بررسی میکنم ولی به اجرا نمیرسه امکانش هست راهنمایی ام کنید
    ممنون از وقتی که گذاشتید

    1. Mostafa011

      سلام سبا خانم
      مشکل شما مشکل خیلی ها هست و از اینجا ناشی میشه که در مدارس و دانشگاه ها مشاور تحصیلی و شغلی به معنای واقعی نداریم، خودمون هم تحقیق نمی کنیم و تحت تاثیر جو جامعه انتخاب می کنیم و اما اینکه گفتید ایده دارید، دوست عزیز ایده خوب ایده ای هست که متناسب با توانمندی های شما باشه

  75. فاطمه

    سلام آقای آرامش از متن های خوبتون خیلی ممنونم. اگه میشه من رو هم راهنمایی کنید من کلاس هشتم هستم و هنوز نمی دونم چه رشته ای انتخاب کنم
    وضعیت درسیم هم خداروشکر خوبه فقط به مشاوره نیاز دارم تا بتونم تصمیم بگیرم خواهش می کنم زود جواب بدید بازم ممنونم

  76. Nazanin

    سلام من ۱۶ سالمه پارسال رشته ریاضیو انتخاب کردم. تا سال نهم میخواستم تجربی بخونم ولی یه دفعه ای انگار همه چیز عوض شد. اون علاقه دیگه تو وجودم نبود. شاید چون خیلی غرق دنیای مجازی بودم .هدفم مهاجرت هستش و دنبال راه و رشته ای بودم که بازارکار خوبی در خارج داشته باشه و اسان تر باشه و علاقه هم داشته باشم ولی هیچ وقت نتونستم قاطعانه بگم چی میخوام و به چی علاقه دارم. راستش من رشته های هنری رو دوست دارم حتی اگه مثلا بلد نباشم سازی بزنم وقتی موسیقی رو میشنوم یا یه نقاشی یا یه فیلمی میبینم لذت و علاقه خاصی بهش دارم ولی باز هم مطمئن نیستم که تو اینها موفق میشم یا نه. پسرعموی من پارسال مهاجرت تحصیلی کرد به ایتالیا با رشته معماری و من بهش اعتماد دارم و میدونم اون با تجربه تر از خیلیاس چون بالاخره داره تو کشور خارجی زندگی میونه اون موقع من میگفتم اصلا به پزشکی علاقه ندارم و شغلی میخوام که تازگی داشته باشه چیزی خلق کنم برای جذاب باشه و واقعا دوسش داشته باشم. اون بهم درباره بازارکار خوب کامپیوتر گفت و گفت که الان جهان در دست تکنولوژیه و این رشته فوق العادس . منم اون زمان از لحاظ روحی وضعیت خوبی نداشتم و بالاخره ریاضیو انتخاب کردم گفتم از ریاضی میتونم راحت تر هر رشته ای رو تو دانشگاه خواستم برم مثلا هنر و حتی تجربی. گفتم سه سال وقت دارم بالاخره میفهمم چی میخوام. الان یک سال گذشته و من هنوزم سردرگمم. هنوزم نمیدونم باید چیکار کنم و استرس خیلی بدی دارم چون دارم به کنکور نزدیک تر میشم . اینم بگم من درسم خیلی خوبه معدلم۱۹.۸۳ شده ولی حتی تو سال تحصیلی هم علاقه ان چنانی به درسام نداشتم . اینکه هدفی ندارم باعث میشه انگیزه ای نداشته باشم ‌ درباره رشته هنر هم با خانواده حرف زدم ولی میگن با رشته هنر نمیتونی تو خارج زندگیتو بگذرونی.الان من بعضی وقتا میگم میخوام پزشکی بخونم بعضی وقتا میبینم اصلا نمیخوام بعضی وقتا به هنر .و این کامپیوتر رو هم چون نمیدونم چطوریه میترسم انتخاب کنم. لطفا اگه کسی تو این زمینه ها فعالیت میکنه کمکم کنه. ممنونم

    1. Mostafa011

      سلام نازنین خانم
      بهترین مشاوره ای که به شما در یک متن کوتاه میتونم بدم اینه که کتاب ((قدم صفر کارآفرینی)) رو بخون، در این کتاب به طور مفصل در مورد شناخت علاقه الهی صحبت شده

    2. P

      سلام،،به نظر من دیگه الآن با این اووضاع کشمشی درس خوندن واقعا اشتباه خیلی بزرگیه دوست داشتم برگردم به دوران نوجوانی و یک هنر(فنی)یاد میگرفتم چون پول تو کارهای فنی من رشته ام مکانیک خودرو بوده الانم تو برق خودرو ام تعمیر ایسیو و انژکتور و … تعمیرات موبایل هم خوبه دوستم تعمیرکار موبایل از درآمدشم راضیه جفتمون کارهامون فنی ولی به درد هر کسی هم نمیخوره تو کارهای فنی واقعا همه چیز اول تو علاقه دوم توانایی خلاصه میشه در کل درس ول کنین بچسبید به کار از درس چیزی در نمیاد شاید تا ۲۰ سال پیش درس خوب بود ولی الان دیگه فایده نداره بیش تر کسایی که شغل آزاد دارن و پول دارن زیاد درس نخوندن فقط چسبیدن به کار کار کار

  77. علی

    سلام وقت بخیر . ممنون بابت مقاله

    کلا دااشته من یک ذهنه که اوقات زیادی رو ایده پردازی میکنه و رشته ای که خوندم mba هست
    میخوام بدونم چه مسیری رو بایئ برم تا یک مشاور کسب وکار بشم

    1. نویسنده
      پست
  78. محمد

    سلام آقای آرامش، من واقعا به کمکتون نیاز دارم، امیدوارم که بتونید من راهنمایی کنید، چون شرایط خوبی ندارم، من محمد هستم، متولد۶۵ هستم، متاهل هستم بدون فرزند، راستش فعلا دوست ندارم بچه دار بشم، چون شرایطم روبراه نیست، من کارشناسی مکانیک خودرو دارم، چند سالی تو شرکت دانش بنیان کار می‌کردم به عنوان مونتاژکاری و نصب ردیاب خودرویی، بعد شرکت ما ورشکسته شد و من بیکار شدم الان نزدیک سه ساله تقربیا بیکارم، گاهی پیک موتوری، گاهی سرویس کولر، گاهی هم شاگرد مغازه کار کردم تا خرج زندگی در بیاد، الان نمیدونم چکار کنم، چه شغلی انتخاب کنم، فک میکنم کار فنی باشه برام بهتره، لطفا من راهنمایی کنید باتشکر فراوان

    1. Mostafa011

      سلام محمد آقا
      گفتی سه ساله بیکاری یا کار واقعی نداری، خب دوست عزیز بشین با خودت یه دو دو تا چهار کن
      از لحاظ کاری همه آدما دو دسته اند یا حقوق بگیرن یا حقوق بده یا کارمند هستند یا کارفرما
      اگر بخواهی کارمند باشی از کار کردن در ادارات تا مغازه و شرکت ها کارمندی حساب میاد با توجه به شرایط سنی طبیعتا شما نمی تونی کارمند بخشهای دولتی بشی، اگر می خواهی کارمند بخش خصوصی بشی برو کاریابی ها سربزن
      ولی اگر در توان خودت می بینی و این اراده رو داری که کارآفرین باشی همین الان یه کاغذ بردار و پنج تا از علایقت رو بنویس، بعد در ردیف استعدادها پنج مورد رو بنویس و همینطور مهارتهات رو بنویس، امکانات سرمایه ای مثل پول و زمین و مغازه (اگر داری) مشخص کن و ببین حالا با این توانمندی ها چه کاری میتونی انجام بدی که هم ازش لذت ببری و هم درآمد بالا داشته باشی

  79. کیمیا

    سلام آقای آرامش
    من لیسانس رشته مدیریت امور بانکی هستم و تقریبأ چن ماهیه ک فارق التحصیل شدم اما بعد از چن وقتی ک گذشته هنوز سردرگمم ونمی دونم اصن میخام چکار کنم درس خوندنو خیلی دوس دارم و حتمإ دوس دارم ادامه تحصیل بدم اما مسئله اینجاس که درس خوندن به تنهایی فایده ای نداره و اول میخام برای خودم شغلی دست وپا کنم و بعد برم سراغ ادامه تحصیل تنها مهارتم تو زمینه دسر وشیرینی پزیه البته نه به صورت خیلی حرفه ای اما خب کارمم بد نیس خوبه دوستانم بیشتر توصیه میکنن ک تو همین زمینه کسب درآمد کنم اما خب علاقه واقعی من این نیست. اصلأ نمیدونم چکار کنم همش سردرگمم در رابطه با رشته تحصیلیمم متأسفانه گزینه های محدودی واسه کار کردن هس.این سردرگمی خیلی اذییتم میکنه ممنون میشه لطفأ منو راهنمایی کنید با تشکر از مطالب خوبتون

  80. amirhosein

    سلام اقای ارامش
    بنده الان۱۵سال دارم وپس ازچهارروزهدایت تحصیلیم رومیگیرم.من به کامپیوتروجزئیات کلیش بسیارعلاقه دارم
    ومیخواهم این رشته راانتخاب کنم وادامه بدم ولی یه مدتی قبل اندیشیدن درباره کامپیوترداشتم درباره رشته پزشکی تحقیق میکردم یه شوق خاصی درمن ایجادشدومیخواستم پزشکی بخونم تااینکه بارشته کامپیوتر اشناشدم والان کلا الاف موندم چیکارکنم اگه براتون زحمت نشه منویکم راهنمایی کنین چون مخم الان کلا بهم ریختس اگه کمک کنین واقعاممنونتون میشم

  81. Fatemeh

    سلام آقای آرامش
    من ۱۵سالمه والان انتخاب رشته دارم چند روزدیگم بیشتروقت ندارم چون جواب هدایت تحصیلی میاد وباید مدرسه ثبت نام کنم من بین رشته تجربی و ریاضی گیرکردم هوش زیادی دارم اما خیلی خرخونی نمیکنم چون سردردمی گیرم بخاطرهمین خیلی مطمئن نیستم که پزشکی قبول شم اماخب ازتجربی فقط پزشکی دوست دارم وتجربی رو بخاطرپزشکی میخوام درحالی که من ازدوران ابتدایی میخداستم برم ریاضی ومخ ریاضی ام واقعاخیلی سردرگمم ریاضیم بهتراز تجربی هست اماپزشکی رو بیشتردوست دارم درس های دیگه ی تجربی هم نمیخوام مهندسی هم خیلی علاقه دارم مثل برنامه نویسی اما همه میگن ریاضی بازار کارش خیلی بده

  82. سارا

    من هم درگیر نارضایتی و شغلی و تغییر شغل و … هستم.
    کامنت ها و جوابهاشو رو می خوندم از اینکه سوالها تا حد امکان پاسخ دارن و لینکهای مرتبطی برا هر مشکلی مطرح شده حس خوبی دارم. سوال و جواب دیگران به بقیه هم کمک می کنه. خواستم از این کامنتدونی منظم و پربار تشکر کنم.
    ضمنا رادیو کار نکن جزء پادکستهای فالو شده ام هست. مرسی

    1. نویسنده
      پست
  83. سارا

    سلام.
    من ۱۹ سالمه و قراره امسال برای بار دوم کنکور بدم و بار اول کنکور تجربی دادم و این بار هم قراره کنکور تجربی بدم اما علاوه بر تجربی کنکور زبان و هنر رو هم شرکت کردم امسال به این دلیل که هنوز نمیدونم به چه چیزی علاقه دارم و این فوق العاده بد و ناراحت کننده است البته فاجعه نیست چون هستن کسایی که توی ۳۰ یا ۴۰ سالگی تازه فهمیدن به چی علاقه دارن اما من هنوز ۱۹ سالمه و وقت دارم.
    تا سوم راهنمایی معدلم بالای ۱۹ و نیم بود اما از اول دبیرستان به مرور ضعیف و ضعیف تر شدم و این روند تا آخر پیش دانشگاهی ادامه داشت اابته این رو هم بگم که دلیلش نخوندن بود چون که اصلا درس نمیخوندم و تمایلی هم نداشتم البته کار دیگه ای هم نمیکردم منظورم اینه که اهل این که خیلی با دوستام ارتباط داشته باشم و بیرون برم و تو گوشی باشم و این ها هم نبودم اما خب درس هم نمیخوندم. سال دوم دبیرستان موقع انتخاب رشته بود و من تا اون موقع دوست داشتم برم ریاضی چون از تجربی و پزشکی بدم و اصلا تو ذهنم نمیگنجید که یه روزی پزشکی بخونم میومد و از درس های رشته انسانی هم خوشم نمیومد بعد از چند وقت فهمیدم که مدرسمون فقط رشته تجربی داره و به خاطر همین رفتم هنرستان رشته معماری اون جا بعد از دو روز از فضای مدرسه خوشم نیومد و احساس تنهایی کردم و بعد خواستم برم یه مدرسه دیگه و ریاضی بخونم اما پشیمون شدم و همین طوری رفتم مدرسه قبلیم و تجربی خوندم. بعد از دوم دبیرستان خواستم رشتمو عوض کنم و اون موقع بود که فهمیدم از همون اول هم به ریاضی هیچ علاقه ای نداشتم و با قانون نفی بقیه رشته ها ریاضی رو انتخاب کردم و فهمیدم که من به هیچی علاقه ندارم پس همین تجربی رو ادامه بدم. از اواسط سال سوم به پزشکی علاقمند شدم فقط هم به خاطر کلاس کاریش و درآمدش چون از خون و مرده و این جور چیزا بدم میومد. سال سوم تمام سد و از مرداد شروع کردم برای کنکور خوندن اما هیچی نخوندم چون همش میگفتم از فردا و با شروع سال تحصیلی که پیش دانشگاهی بودم هیچی نخوندم و کنکور رو خراب کردم و هیچی به هیچی.اما سال پیش دانشگاهی یه اتفاق جالب برام افتاد و اونم این بود که ما رو بردن برای تشریح جسد و من با این که فکر میکردم بدم میاد اما بدم نیومد حتی خوشم هم اومد و اونقدر نزدیک شدم بهش که مسئولای اون جا هی میگفتن دخترم بیا کنار و حتی بعدش توی خونه مدام با ذوق و شوق تعریف میکردم برای پدر و مادرم. سال دوم هم برای کنکور موندم اما میدونم با توجه به خوندنم رتبم خوب نمیشه و پزشکی نمیارم. تازه اگه بیارم هم نمیدونم برم یا نه این که واقعا علاقه دارم به پزشکی یا فقط برای درآمد و کلاس کاریشه البته اینم بگم که پزشکی رو از بین بقیه رشته های تجربی انتخاب کردم چون جای پیشرفت بیشتری داشت ولی هنوز نمیدونم بین خود رشته های پزشکی به چی علاقه دارم و از اونور رشته طراحی صنعتی رو هم دوست دارم اما واقعا نمیدونم علاقه واقعیم به چیه.گاهی حتی حس میکنم به هیچی علاقه ندارم و هیچ هدفی هم تو زندگیم ندارم.
    از طرفی چون حفظیاتم خیلی خوبه و پدرم از اول میگفت برم انسانی، حالا که تا الان نا موفق بودم مدام به من حرف میزنه و اونقدر اعصابم به هم میریزه که میگم دیگه قید همه چی رو بزنم و یه دانشگاه الکی برم تا همه چی تمام شه. از طرفی هم اگه بدونم واقعا به پزشکی علاقه دارم حاضرم یک سال دیگه هم بمونم تا در بیام.

    1. زهرا

      سلام اسم من زهراس منم شرایط مشابه شماروداشتم ودارم والان ۱۹ سالمه خوشحال میشم بهم ایمیل بزنی تا باهم حرف بزنیم منم خیلی سردرگمم وواقعا احتیاج دارم تا بایکی مثل خودم حرف بزنم خداکنه پیامم برات بیادوامیدوارم ک پیام بدی

    2. مهرآسا

      فکر نمیکنم این کامنتم به کسی کمک کنه. فقط خواستم همزادپنداری کرده باشم. من ۱۸ سالمه و سال ۹۷ کنکور تجربی دادم. منم پزشکی دوست نداشتم ولی حس میکردم ریاضیم خیلی خوب نیست و از انسانی هم بدم میومد واسه همین رفتم تجربی. هیچ وقت زیاد درس نخوندم، سعی میکردم نمره هام خوب باشه چون پدر و مادرم توقع داشتن ولی انگیزه خاصی نداشتم. سال کنکورم همین بود.احساس سردرگمی می کردم. نمیدونستم چی میخوام. همه داشتن خودشونو واسه پزشکی و دندان و دارو می کشتن ولی من پول و پرستیج این رشته ها اصلا ترغیبم نمیکرد. اصلا از رشته های درمانی خوشم نمیومد. دلم میخواست یه شغلی داشته باشم که پر از ایده پردازی باشه، از لحاظ ذهنی چالش برانگیز باشه و در نهایت یه تغییر مثبت ایجاد کنم. احساس میکردم چیزی که میخوام تو رشته های مهندسی به دست میاد ولی هیچ وقت مطمئن نبودم از چیزی واسه همین تو دبیرستان تغییر رشته ندادم. اصلا همه این فکرا تو پیش دانشگاهی اومد تو ذهنم چون مجبور شدم به طور جدی به آینده ام فکر کنم. ولی دیگه نمی تونستم کاری بکنم دیر شده بود و از طرفی مطمئن نبودم. من به ریاضی علاقه خاصی نداشتم و تا حالا برنامه نویسی، رباتیک یا هر چیزی که مربوط به رشته های مهندسی باشه رو امتحان نکرده بودم. ولی میدونستم اینکه تو مطب بشینم مریض ببینم یا تو داروخانه کار کنم منو راضی نمیکنه. کلا میدیدم هیچی منو راضی نمیکنه. هیچ علاقه ای نداشتم. همین باعث شد سال کنکور کلا دپرس و سرگردان باشم. دوران مضخرفی بود. بالاخره گذشت و تو انتخاب رشته ها فقط پزشکی و دارو زدم و هیجا قبول نشدم. نشستم واسه سال بعد بخونم کاملا بی هدف. خیلی فکر کردم به این که کنکور ریاضی بدم یا تجربی اما با هرکی حرف زدم منو به شدت ترسوند از بازار کار ریاضی. گفتم خب میرم خارج اما گفتن ریسک بزرگیه از کجا معلوم بتونی بری و اینا. با همه اینا بازم میخواستم برم ریاضی اما نمی تونستم علاقه مو توجیه کنم. من دلم میخواست برم مهندسی، علاقه چندانی نداشتم ولی حس می کردم اگه برم خوشم میاد و اینکه می خواستم قدمی در پیشرفت تکنولوژی داشته باشم میخواستم برم خارج و مثل بیل گیتز و ایلان ماسک باشم، حالا نه دقیقا مثل اونا چند درجه پایین تر. یه جورایی فقط دلم میخواست در زمینه تکنولوژی یه کاری بکنم ولی این که چه کاری و در چه زمینه ای نمیدونستم چون به هیچ چیز خاصی علاقه ای به اون صورت نداشتم. از بین درسام ریاضی و فیزیک و شیمی و زیست برام در یه سطح بودن.
      خلاصه همین جوری گیج و سردرگم بودم که آبان تو ذخیره های پزشکی آزاد قبول شدم. کلی از وقتمو صرف دودلی کرده بودم و به هیچ نتیجه ای هم نرسیده بودم و خانواده هم خیلی فشار میاورد و دیگه خسته شده بودم از فکر کردن به این که چه چیزیو دوست دارم. رفتم پزشکی و کارو تموم کردم. الانم نمیدونم قراره چیکار کنم. میتونم به سختی با پزشکی کنار بیام ولی فکر نمیکنم هیچ وقت ازش لذت ببرم اونجور که یه آدم باید از شغلش لذت ببره.
      میدونم طولانی شد ولی وقتی گفتی حس میکنی به هیچی علاقه نداری و هیچ هدفی تو زندگی نداری یکم احساس بهتری پیدا کردم و حس کردم تنها نیستم. برای همین خواستم منم تجربه م رو اینجا بنویسم. من هیچ کسی اطرافم ندیده بودم که همچین چیزی بگه. فکر میکردم فقط منم. احساس میکردم مغزم مشکل داره. ولی خیلی ها اینجورین به نظرم. ما تو ۱۵ سالگی رشته دبیرستانمون رو انتخاب میکنیم، تو ۱۸ سالگی رشته دانشگاهمونو، وقتی هنوز شناخت زیادی نداریم، چیزای زیادی رو تجربه نکردیم. تا چیزیو سمتش نری تجربش نکنی نمیفهمی ازش خوشت میاد یا نه. بعضیا از اول میدونن پزشکی دوست دارن، بعضیا به کامپیوتر علاقه پیدا میکنن میرن دنبالش تو نوجونی یاد میگرین تجربه کسب میکنن. بعضیام مثل ما سرگردونن.
      شاید یه روزی بتونم برم خارج. دلم میخواد محقق بشم و از کار درمانی خوشم نمیاد.شاید تو ژنتیک تحقیقات کنم چون به این مبحث علاقه بیش تری دارم تا بقیه مباحث پزشکی. شایدم بتونم پزشکی و مهندسی رو باهم قاطی کنم، چه میدونم. افکار پراکنده ای تو ذهنمه و به هیچ کدومشونم مطمئن نیستم.

  84. different

    با سلام از کار های متنوع خوشم میاد کاری که روتین و یکنواخت نباشه از بچگی به نوشتن علاقه داشتم گاهی داستان های تخیلی مینوسم قدرت تصور بالایی دارم .حسابداری میخونم ولی نمیدونم که میتونم تو این رشته موفق بشم یا نه کاراموزی هم رفتم یعنی تجربه عملی هم داشتم ولی اون چیزی نبود که میخواستم .ازتجربه کردن چیز های جدید لذت میبرم معتقدم کاری رو باید بکنم که فایده و منفعتی برای اطرافیانم داشته باشه. به نظرتون تو چه کاری میتونم موفق بشم

  85. محمدرضا

    با
    سلام آقای آرامش وقت شما بخیر
    نوشته هاتون خیلی منطقی و درسته وتاییدشون میکنم
    منتها این مراتب چیزی که بیشتر از هرچیز من رو عذاب میده اینه که با وجود همه این صحبت ها باز هم نمیتونم دقیقا هدف از زندگی و مخصوصا شغل آینده ام رو درک کنم دقیقا مثل اینکه تو چاه عمیق گیر افتادم وراه حل های زیادی واسه بیرون آمدن دارم اما نمیدونم کدوم بهترین راهه و تهش آزادی
    میخواستم اگر میشه یه راهنمایی بکنید
    من هفده سالمه وتو رشته برق صنعتی در هنرستان شهرستان کوچکی مشغول به تحصیل هستم پایه یازدهم هستم ویک سال دیگه مدرک دیپلمم رو میگیرم ولی بذارید واستون از پایه نهم قضیه رو تعریف کنم.
    در اواسط پایه نهم به ما ابلاغ شد که برای انتخاب رشته باید توی سایت تحت عنوان گزینش هایی رشته مورد نظر مون رو انتخاب کنید من علارقم اینکه در یک رشته فنی مشغول به تحصیلم اما اون زمان اصلا دوست نداشتم به یک رشته فنی برم و بدتر از همه داخل هنرستان باشم از این رو چون بیشتر خودم رو با رشته انسانی سازگار میدیم داخل سایت در بخش رغبت و توانایی تمام تمایلاتم رو به سوی انسانی علامت زدم سال تحصیلی که به اتمام رسید متاسفانه بدلیل ناحق گرایی بعضی ها و مطلع نکردن بنده از وضعیت انتخاب رشتم در وقت معین باعث شد که ظرفیت دراین رشته پر و من نا خواسته مجبور به انتخاب رشته ی دیگه ای بشم از اونجایی که من خیلی مضطرب و ناراحت بودم ازشون خواستم تا برای من در همه رشته ها یک جا کنار بگذارند تامن بعد یک هفته تصمیم رو اعلام کنم.
    از اونجایی خیلی با شرایط اونجا نمیتونستم کنار بیام
    با مشورت خانواده و علاقه نسبتا متوسطی که به برق داشتم انتخاب کردم سال اول بعد چند ماه کمی خودم رو وبا این شرایط وقف دادم ولی باز هم ته دلم راضی نبود چون مثل آفتاب پشت ابر هر آن ممکن بوداین حسرت بیرون بیاد و دوباره من رو عذاب بده اون سال تموم شد و من علارقم اینها اون سال با بهترین نمرات در دروس این رشته وارد پایه یازدهم شدم امسال انگار واسم عادی تر بود درواقع احساس من تا وقتی به رشته ام خوب و روشن است که وارد بحث پیداکردن شغل و بازار کار نشوم و اون موقع است که احساس تنهایی شدید میکنم چون انگار هیچکس درک کاملی از وجودم نداره از طرفی هم خیلی نگرانم چون به هیچ عنوان دوست ندارم حاصل دست رنج پدرو مادرم را هدر بدم و روزی حتی روم نشه تو چشماشون نگاه کنم اما خیلی هم تو شرایط بدی نیستم چون من هنوز تحصیلات آکادمیکم رو شروع نکردم. اما از این بحث که بگذریم چیزی که میخوام شما در رابطه بااون راهنماییم کنید اینکه بعد دیبلم چه رشته ای انتخاب کنم من در مقوله اول انتخاب شغلی که بیان کردید باید بگم عاشق همه چیزم در بحث توانایی ها باید بگم بسیار در یادگیری نوشتن داستان وشعر وبه قولی ذهنم بازی دارم والآن هم درحال نوشتن داستانم هستم و انشاالله چاپش میکنم در هر صورت من عاشق خواندن ونوشتنم و هیچوقت اون رو کنا ر نمیذارم و دوست دارم به عنوان شغل دوم ازش بهره بگیرم بسیار علاقه به هنر دارم ودر بحث تئاتر و بازیگری هم علاقه وهم باتوجه به شناخت کمم توانایی هایی دارم. ۲سالی میشه که به کلاس زبان میرم در واقع عاشق زبان انگلیسی هستم و دوست دارم به طور کامل یاد بگیرمش واز این رو خیلی دوست دارم تو شغل آینده ازش بهره ببرم الآن گیجم هر چقدر فکر میکنم نمیتونم درست تصمیم بگیرم که آیا تو همین رشته ای که هستم بمونم وادامه تحصیل بدم یا دنبال چیز دیگه برم البته چیزی که به علایق و توانایی هام هم نزدیک باشه لطفا اگه میشه راهنماییم کنید چون بد جور سر در گمم ممنون.

    1. نویسنده
      پست
  86. اسمان

    سلام
    کارشناسی ارشد نرم افزار دارم.تو رشته خودم خبره نیستم ولی خوب دوره های زیادی رو دیدیم تو زمینه شبکه.ولی هنوز که هنوزه جایی مشغول به کار نیستم البته قبلا ازاد کار کردم کم و بیش،یعنی هنوز پیش نیومده یا این که باید واسه کار یه هزینه زیادی بدم که بتونم خونه اجاره کنم تو تهران و این حرفها که تو این شرایط اصلا به صرفه نیست.به خودم که نگاه میکنم میگم مثلا برم تو فلان شرکت خصوصی هم کار کنم مگه ته تهش چقدر میدن که باهاش یه زندگی راحت تشکیل داد تازه اون ازادی هم ازت گرفته میشه.یه مدته کوتاهه به سرم زده ویزای کاری بگیرم و از ایران برم. دارم نهایت تلاشم هم میکنم که زبانم به سطح خوبی برسه و اماده رفتن بشم باز سر همین قضیه هم خیلی وقت ها بالا پایین میشم مثلا اگه برم خانواده اقوام از همه اینها دور میشم.همه اصرار پدرم کار کردن تو شغل ثابته تو رشته خودم چه ایران چه هر جای دنیا هر چی هم میگیم بابا الان وضعیت کار چه دولتی و خصوصی مثل سابق نیست با این هزینه ها ولی خب نظر پدرم خیلی سخت عوض میشه.ولی تجربه ۲ساله سربازی و دفتر دار بودن اونجا بهم میگه روحیه ام به کارمند بازی و رییس بازی نمیخوره.اگه از طرف پدرم حمایت مالی بشم میتونم زمین کشاورزی بخرم و اضافه کنم به زمین هایی که داریم و با خواهرم که متخصص این رشته است کار کشاورزی رو شروع کنم.احساس میکنم این کار پیشرفت خوبی داره و ازادی عمل بیشتری بهم میده که حتی هر موقع هم خواستم به سفر برم ویزامو بگیرم.نمیدونم واقعا موندم. فقط علاقه درونیم میگه
    اگه برمیگشتم عقب حتما حتما میرفتم رشته هوافضا.چند روزه به اینم فک میکنم که اگه انشالله بتونم تو اینده درامد خوبی داشته باشم واسه دل خودمم که شده میرم کارشناسی این رشته رو میگیرم

    1. محیا

      سلام
      امشب به طور اتفاقی یکی از پست هاتون رو دیدم و کنجکاو شدم به بقیه هم نگاهی بندازم.
      با اکثر مطالبی که تو پست هاتون نوشتیدموافقم نمونش همین پست؛
      من ۱۲سال تحصیل در مدرسه به چیزی جز پزشکی فکر نمی کردم حتی دندون پزشکی و تصور می کردم عاشقش هستم. همیشه هم درتلاش برای رسیدن به اون بودم، تو آزمون بهترین مدارس قبول می شدم وهرسال تاپ کلاس بودم، به دلیل بحرانی که توسال کنکورم تجربه کردم رتبه م شد ۱۴۴۲ تجریی و خلاصه به هرترتیب و هر شرایطی که بود به پزشکی نرسیدم
      اما شاید باورش سخت باشه که من بعد از چندین وچندسال تازه امسال که سال آخر دانشگاه هستم متوجه شدم که من فقط بخشی از رشته پزشکی رو دوست داشتم و رشته مناسبی برای من نبوده هرچند که دیدگاه جامعه گاهی اذیت می کنه اما فکر کنم روز به روز بیشتر متوجه خواهم شد که خداوند بهترین رو برای من انتخاب کرده …
      همه این ها رو گفتم که بگم امیدوارم پست هاتون پر بازدید بشن بلکه وضعیت انتخاب رشته و شغل بین نوجووناوجووناکمی تغییر کنه؛ اصولی تر و عادلانه تر بشه وکم تر تحت تاثیر دیدگاه و تفکر اشتباه جامعه باشه.

  87. آهو خانوم

    سلام و عرض ادب خدمت شما آقای آرامش 🙂
    بنده ۳۱ سالمه و هنوز نمیدونم برای چه کاری ساخته شدم!شایدم خودمو باید برای کاری بسازم؛نمیدونم
    فوق دیپلم کامپیوتر داشتم و دیدم علاقه ای ندارم و رشتمو از اول تغییر دادم و رفتم روانشناسی خوندم خیلی علاقمندم اما حالا که ارشدم رو تو این رشته تموم کردم فهمیدم این کار مناسب من نیس… تجربه کار تو محیط روانشناسی رو ندارم اما از شنیده هایی که داشتم حس میکنم توانایی و مهارت لازم رو ندارم…
    حالا موندم مهارت هامو بیشتر کنم که این خودش زمان میبره یا اینکه برم سراغ کاری دیگه که البته اگر تخصصی باشه اونم خیلی زمان میبره و باز معلوم نیس تو اون شغل خوب باشم یا نه…کارهای آزاد هم که پشتوانه مالی و سرمایه میخواد که متاسفانه قدرت مالی خوبی ندارم…شغل های کم درآمد و معمول هم مناسب من نیست…
    واقعا موندم بین راه و متوقف شدم و خیلی نا امید و افسرده شدم و خجالت زده که سنم بالا رفته و کاری ندارم…بچه آخر خانواده هستم و همیشه بزرگترها به جای من حرف زدن به جای من کارهامو انجام دادن و فکر میکنم این باعث شده من اعتماد به نفسم کم بشه و همیشه خودمو ناتوان بدونم…
    چیکار کنم ؟ 🙁

    1. نویسنده
      پست
      امین آرامش

      سلام آهوخانم (چه اسم باحالی انتخاب کردی برای خودت)
      گفتی: «بنده ۳۱ سالمه و هنوز نمیدونم برای چه کاری ساخته شدم!»
      پدیده عجیب و غیررایجی نیست. اکثرا آدمها این رو نمیدونن. مطلب هدف از زندگی رو در این مورد بخون.
      گفتی: «رفتم روانشناسی خوندم خیلی علاقمندم اما حالا که ارشدم رو تو این رشته تموم کردم فهمیدم این کار مناسب من نیس… تجربه کار تو محیط روانشناسی رو ندارم اما از شنیده هایی که داشتم حس میکنم توانایی و مهارت لازم رو ندارم»
      خب معلومه وقتی هنوز کار نکردی تجربه‌اش رو هم نداری، از روی شنیده‌ها که نمیشه تصمیم گرفت. چرا یه چند وقتی در عمل تستش نمیکنی؟ توی دفتر یکی از دوستان مشاوره بده. یا برو توی مرکز دانشگاهتون، یا حتی به یکی از اعضای فامیل مشاوره بده. در عمل باید تجربه کنی تا بفهمی علاقه داری بهش یا نه؟ و اینکه چه مهارتهایی رو نداری و به مرور کسبشون کنی.
      اون باقی حرفهات رو هم بررسی نمیکنیم و میذاریم برای بعد اینکه همین فیلد خودت رو تجربه کردی و نتایجش رو لمس کردی.
      پیشنهاد مشخص من بهت اینه که تجربه کن و از خونه بیرون بزن و دست به اقدام بزن.
      این مطلب رو هم بخون:
      برنامه ریزی بس است!
      به این کتابها و خلاصشون هم یه نگاهی بنداز. خوندنشون کمکت میکنن.
      باز هم بیا و برام بنویس که داری چیکار میکنی.

  88. Mahsa

    سلام و عرض خسته نباشید…من ترم ۸ پرستاریم.دوماه دیگ درسم تموم میشه.سه ماه کار کردم تو بیمارستان .اصلا از نحوه برخورد همکارا …و تعداد زیاد ساعت کاری پرستارا و شیفت شب راضی نیستم…تو این رشته اصلا شاد نیستم…نمیدونستم پرستازی اینطوریه…دوس ندارم زیردست باشمو بم دستور بدن…الان واقعا به هیچی علاقه ندارم.درس خوندنو دوس دارم …ولی واس استاد دانشگاه شدنم باید چندسال طرح بگذرونم تا مدرکمو بدن باید ۵_۶سال کار کنم …راه برگشتی ندارم…صبح تا شب کارم شده فکر کردنو گریه کردن ،حتی میگم کاش میمردم …توروخدا کمکم کنید …چیکار کنم من

    1. نویسنده
      پست
      امین آرامش

      سلام مهسا
      شرایط خیلی سختیه. اینکه احساس کنی گیر افتادی و مجبوری کاری رو بکنی که دوستش نداری واقعا دردناکه.
      اما این رو بدون که آدمهای خیلی زیادی بودند که مسیرشون رو تغییر دادند و از دل شرایط سخت، زندگی بهتری رو برای خودشون ساختند. نمونه‌های واقعیشون رو توی رادیوکارنکن داریم و من باهاشون گفتگو کردم. پیشنهاد میکنم قسمتهای مختلفش رو گوش بدی، پیشنهاد مشخصم بهت قسمت هفتمه.
      راستی مهسا، به این هم فکر کن که شاید با تغییر نگاهت به شغلت یا بعد از مدتی، ممکنه حست به پرستاری عوض بشه. نمیگم حتما اینطور میشه، اما میگم این احتمال رو هم بده.
      بخشهای مختلف نگرش کارنکن رو هم بخون، خصوصا اون بخش تصمیم‌گیری رو.
      امیدوارم تصمیمهایی بگیری که رضایت رو در درازمدت برات به ارمغان بیاره.
      مخلصم

  89. امین سبزواری

    سلام
    من امین سبزواری هستم ، حدود ۱۱ سال هست که کارآفرینی انجام میدم و به دیگران کمک میکنم که شغل خودشون رو راه اندازی کنن ، امروز داشتم مقاله ی شما رو میخوندم که بسیار هم عالی و جالب بود برام مخصوصن بخش (تاثیر مهارت در آینده شغلی) ، متاسفانه بیشتر از اینکه روی این بخش فعالیت کنیم در حال فعالیت روی کسب ثروت هستیم ، من خیلی خوشحالم که این مغاله رو خوندم و پیشنهاد میکنم که حتمن باز هم در این باره مطلب بزارید ، چون خودم در همین حوزه فعال هستم و اعتقاد دارم ما نیاز به فرهنگ سازی داریم و هر چقدر ما بیشتر تلاش کنیم میتونیم تاثیر بیشتری بزاریم.
    موفق باشید

  90. آوا

    سلام و وقت بخیر…خیلی ممنون از مطالب مفیدتون..اگه میشه منو راهنمایی کنید توروخدا..روزی هزار بار به اینکه چه شغلی داشته باشم فک میکنم…من لیسانس مامایی دارم اصلنم علاقه ندارم بهش درحدی که ۳ماه رفتم بیمارستان سرکار ،و چون روحیاتم با استرس و بیخوابیهای شیفت شب سازگاری نداشت انصراف دادم و واقعا همون مدتم انگار فقط تحمل میکردم…حالا با سرچایی که راجع به شغلا انجام دادم فهمیدم فیزیوتراپی همونیه که من میخوام….چون دوس دارم تو حیطه ی درمان کار کنم فیزیوتراپی نسبت به بقیه رشته ها استرس کارش کمه و صبرو حوصله ی زیادی میخواد که خوشبختانه این ویژگی رو دارم…امسالم کنکور ثبتنام کردم..اما اطرافیانم منو مردد کردن که چرا همون رشته مامایی رو ادامه نمیدی و میخوای دوباره ۴سال دیگه بری درس بخونی..خواهش میکنم منو راهنمایی کنید..آیا اینکه دوباره برم یه رشته ی جدید بخونم که بهش علاقه دارم بهتره یا رشته قبلیمو ادامه بدم…متاسفانه اینقد فک میکنم به این مطلب که الان میترسمم برم فیزیوتراپی میگم نکنه وسط راه پشیمون شم..و دراینده بازار کار نداشته باشه و این حرفا….بازم تشکر از مطالب مفیدتون

  91. MAHDI

    با سلام خدمت آقای ارامش
    من به تربیت معلمی خیلی علاقه دارم، میخواستم ببینم بازار خوبی داره یانه؟

  92. MAHDI

    با سلام خدمت آقای ارامش
    من به رشتهٔ تربیت معلمی خیلی علاقه دارم،
    میخواستم ببینم بازار خوبی داره یانه؟
    اگر راهنمایی ام کنید ممنون میشوم.

  93. نرگس

    سلام مطالبتون خوب بود مخصوصا اون قسمتی که گفتین اول فکر میکنم به یه شغلی علاقه داریم بعد که وارد اون کار میشیم میگیم نه انگار این اونچیزی که فکر میکردم نیست..دقیقا منم همینطوری هستم.دانشجوی رشته مهندسی کامپیوتر بودم به امید اینکه برنامه نویسی بخونم و در آینده انیمیشن بسازم که بنا به دلایلی خورد تو ذوقم و از دانشگاه انصراف دادم☹
    بنده نرگس هستم ۲۱ ساله از تهران ، ببینید من خودم فکر میکنم تو کارهای عملی استعداد بیشتری دارم اینو از اونجایی میگم که تو دوران مدرسه هر کاردستی که میگفتن بسازین برای من از همه قشنگ تر و جالب تر بود مخصوصا اگه یادتون باشه تو کتاب حرفه و فن یه پله گفته بودن بسازین همه بچه ها با مقوا ساخته بودن ولی من با گچ، هیچکی این ایده رو نداشت که پله ها با گچ بسازه حتی معلمونم خیلی تعجب کرد و کلی سوال میکرد و کلا هر کار عملی که میگفتن واسه من برای نمونه بود الان هم که من یه موقع های از وسایل بیکاره یه چیزایی میسازم مثلا یه جا کفشی چوبی و یه کتابخونه چوبی درست کردم و در ضمن موقع درست کردنش خیلی لذت میبرم و واسم خسته کن نیست …
    حالا با این چیزایی که گفتم به نظر شما من با این استعداد هام تو چه زمینه های میتونم کار کنم ،نجاری(تو ایران که خانوم ها فک نکنم موفق بشن) طراحی داخلی (دکوراسیون) ،ماکت سازی..، و یه نکته دیگه اینکه من دوست ندارم همه وقتم واسه کار باشه یعنی بعضی شغل ها هر روز سر ساعت خاصی باید بری سر کار ..
    و ترسی که دارم اینه که خدایی نکرده این وارد یه کاری بشم و بعد یه مدت دلمو بزنه?
    معذرت خیلی حرف زدم و سرتونو به درد آوردم ?
    خیلی ممنون میشم راهنمایی کنید?

    1. نویسنده
      پست
      امین آرامش

      سلام نرگس
      چقدر خوب که به این شناخت از خودت رسیدی.
      اتفاقا قسمت اول کارنکن در مورد دو تا دختر نجار هست. حتما ببین داستانشون رو.
      پیشنهادم اینه که باقی قسمتهای کارنکن رو هم بخونی.
      به این ترسی که میگی شاید بعدا دلت رو بزنه، اصلا توجه نکن. یعنی چی آخه؟ یعنی از ترس اینکه شاید… میخوای دست رو دست بذاری و هیچ کاری نکنی؟ حتما تا میتونی تجربه های جدید داشته باش و از خلال همین تجربه ها خودت رو بیشتر خواهی شناخت.
      ویدئوی وبینار دانشگاه رفتن به چه درد میخورد رو هم حتما ببین.
      چه کار خوبی کردی که حرفهات رو نوشتی، بازم به اینجا سر بزن و هر سوالی داشتی بپرس.
      مخلصم

    1. نویسنده
      پست
      امین آرامش

      بهارجان
      موقعیت خوشایندی نیست، فکر کنم میفهمم چی میگی.
      حتما خودت میدونی که برای اعلام نظر در این مورد، باید اطلاعات خیلی بیشتری داشته باشم، اما پیشنهاد میکنم فعلا این ویدئو رو ببینی و این مطلب رو هم بخونی:
      ویدئوی وبینار «دانشگاه رفتن به چه درد میخورد؟» ( مشاهده و دانلود)
      پزشکان، آینده و یک سری حرفها
      پیگیر سایت و کانال تلگرام کارنکن باش.
      به زودی یه وبینار در مورد تغییر مسیر شغلی خواهیم داشت که فکر میکنم به دردت میخوره.

  94. بهار

    سلام من دانشجوی سال ۴ پزشکی هستم. از اولش به این رشته خیلی علاقه ای نداشتم و به اصرار خانواده و بخاطر موقعیت اجتماعی این رشته رو انتخاب کردم الان که وارد بیمارستان شدم میفهمم که این محیط رو دوست ندارم و تحملش واقعا برام سخت شده…پیشنهاد میکنم حتما برین اون رشته ای که علاقه دارین وگرنه خیلی اذیت میشین

  95. محدثه

    سلام .خسته نباشید.من امسال سال دومم هست که میخوام کنکور بدم و رشته ام ریاضی هستش .من دبیرستان المپیادی بودم و خیلی به فیزیک هم علاقه دارم سال قبل هم که کنکور دادم میتونستم رشته های مهندسی دانشگاه های تهران دولتی قبول بشم ولی انتخاب رشته نکردم چون خیلی علاقه داشتم مهندسی برق شریف قبول بشم چون فکر می کنم اونجا راحتتر به چیزی که میخوام میرسم اما الان دو به شک شدم ازتون میخوام کمکم کنید تا ببینم اصلا این رشته برای من مناسب هست یا نه و اینکه آیا رشته برق دقیقا همون چیزی هست که من میخوام؟ چون من هدفم از دانشگاه رفتن واقعا اینکه کارهای فراتر از مرز علم انجام بدم و واقعا به دانش علاقه دارم و در غیر این صورت اگه بود اصلا وقتم رو خیلی برای دانشگاه رفتن هدر نمیداد.لطفا بهم بگید برای این رشته چه مهارت هایی رو باید کسب کنم و چه کارهایی باید بکنم تا اگر این رشته برام مناسبه موفق باشم.اگه ممکنه بهم ایمیل بزنید چون خیلی نمیرسم با گوشی کار کنم .ممنونم.

  96. سعید محمدیان

    سلام‌
    علاقه من فقط و فقط تدریسه اما متاسفانه ایراد در تلفظ دارم.
    حرف س
    حرف ز
    حرف ر
    مثلا بجای سیب میگم خیب
    یا بجای پیتزا میگم پیتغا
    بحای راه میگم غاه

    افسرده هستم و خونه نشین و هیچ شغلی ندارم.
    کنج خونه می شینم تا مرگم فرا برسه

    حاضرم یه دست و یه پا نداشتم ولی زبان حرف زدن رو داشتم

    1. نویسنده
      پست
  97. Spy

    از طرفی اینم بگم که فکر میکنم من هنوز اونقد ذهنم و عقلم کامل نشده که بخام یه تصمیم واسه ی یه راهه طولانیه پیش روم بگیرم(۱۸ سالمه)
    میدونم که ممکنه علائقم تغییر کنه معیارام و تفکراتم تغییر کنه
    زندگی کردنو دوس دارم و میخام به قوله خودتون با شغلم زندگی کنم

  98. Spy

    سلام اقای امین
    مشکله من اینه که نمیدونم علاقم به چیه
    یعنی در اصل یه جزییاتی از چیزی که میخام دارم اما نمیتونم این جزییاتو کناره هم توی یه رشته پیدا کنم
    ادمیم که دوس دارم فشار نباشه توی کارم یعنی الزاماتوی یه تایم مشخص مجبور نباشم کار رو تکمیل کنم و تحویل بدم
    کارم فقط تفکر یا فقط عمل نباشه و ترکیبی از هردوش باشه
    بتونم پیشرفت کنم و راهه بالا رفتن داشته باشم
    از تکراره مداومه یه کار مثله کاری که معلما میکنن متنفرم
    ترجیحا محیط داشته باشه شغلم
    مثله یه شرکت
    با کارهای گروهی مشکلی ندارم از پسه کارای تکی هم خیلی خوب بر میام
    انرژی مثبته فضای کاریمم واسم مهمه
    رشته ی دبیزستانیم ریاضیه
    انتخابه خودم با توجه به علایقم رشته ی مهندسیه صنایع هست اما بازم مرددم و اطلاعاتم راجب این رشته خیلی کلیه بخاطره همینم نتونستم بعنوانه هدف انتخابش کنم و با عشق سمتش حرکت کنم
    اگه فکر میکنین که رشته ی درستیو انتخاب کردم لطف کنین منبع هاییو بم معرفی کنین که بیشتر درک کنم این رشترو
    اگه هم فک میکنیم راهم غلطه راهنماییم کنین لطفا?

    1. نویسنده
      پست
  99. nafas amiri

    سلام
    من ۱۹ سالم هست
    درسمم میشه گفت عالیه معدلم ۱۹ و نیم به بالا
    امسال برای سال دوم هست که کنکور میدم و پشت کنکور موندنم بخاطر سردرگمیم هست که نمیدونم واسه تجربی بخونم یا ریاضی
    توی دبیرستان بخاطر علاقه ی وافری که به رشته ی ریاضی داشتم بدون توجه به آینده و هدف و شغل این رشته رو انتخاب کردم
    اما سال آخر دبیرستان با خودم‌دو دو تا چهارتا که کردم متوجه شدم که واقعا نمیدونم قراره آینده ام چی بشه و به چه شغلی علاقه دارم
    و هر وقت هم تو طول دوران دبیرستان از کسی سوال میپرسیدم و راهنمایی میخواستم
    فقط میگفت باید به خودشناسی برسی
    استعداد و مهارتت رو بشناسی اما هیچوقت هیچکس نگفت چطوری به خودشناسی برسم و وقتی هم میپرسیدم بحث منحرف میشد الان به یک جایی رسیدم که واقعا نمیدونم باید چیکار کنم
    چه رشته ای انتخاب کنم
    کدوم کنکور رو بدم
    اصلا چطوری خودمو بشناسم
    لطفا راهنمایی کنید

    1. نویسنده
      پست
  100. زهرا

    سلام ممنون بابت سایت خوب تون
    من۳۰ سالمه و فوق لیسانس رشته حسابداری و مدرس دانشگاه هستم من عاشق تدریس هستم اما این روزا دچار سردرگمی شدم چون این رشته انتخاب خانواده م بوده و علتش هم بازار کار بالایی بوده که داشت من از لحاظ تئوری به رشته خودم تسلط دارم اما عملی کار نکردم و فقط کلاس نرم‌افزار های رشته مو
    رفتم، من فن بیانی خوبی دارم همش به این فکر میکنم چرا روانشناسی نخوندم کلا این روزا در مورد رشته م خیلی مرددم لطف میکنین کمکم کنین

    1. نویسنده
      پست
  101. sita

    سلام میدونم ک سرتون خیلی شلوغه ولی من واقعا گیر کردم ک چ رشته ای میخوام برم ریاضی . دوست دارم ولی نمیدونم از پسش میتونم بر بیام یا نه از یه طرف علاقه به رشته ادبیات فارسی دارم ولی نمیدونم باید چکار کنم . نمیدونم میخوام چه کاره بشم . میشه لطفا بهم سایت معرفی کنید تا اونارو بخونم و ببینم چکار باید بکنم

    1. نویسنده
      پست
  102. پرنیان

    سلام من سال یازدهمم و دانش آموز رشته ی ریاضیم،موضوع من اینکه مادرم اصرار داره که به رشته ی تجربی برم و خب من راستش به خاطر اشباع شدن رشته ی تجربی میترسم و خب یه کم بازار کار برام مهمه علاقه هم به زیست هستش و هم ریاضی وراستش چون پدرم پزشکه از بچگی دوسداشتم برم پزشکی ولی خب تو انتخاب رشته با اینکه معدلم هم خوب بود(۱۹/۷۰) ولی خب مدرسه قبولم نکرد و من وارد ریاضی شدم اوائل خیلی علاقه ای نداشتم ولی کم کم تو بهر ریاضی رفتم و تونستم ریاضیم رو خیلی خوب قوی کنم و عاشق ریاضی شدم ولی خب مادرم میگه چون از بچگی تو بهر زیست بودی بهتره بری تجربی…درحالیکه الان عاشق ریاضی و فیزیک هم هستم،به نظرتون چیکار کنم؟اینکه میگید باید شناخت داشته باشید من مهندس کامپیوتری رو خوب میشناسم پزشکی هم همینطور…ولی خب واقعا موندم..

  103. کامران

    سلام
    من واقعا نمیدونم چیکار کنم بین دو رشته شیمی کاربردی و مهندسی کامپوتر موندم البته به هردوتاش علاقه دارم ولی به شیمی بیشتر و نظرم به اون ولی خانواده و اطرفیانم میگن کامپیوتر چون هم باز کارش گسترده تر و بیشتر ولی شیمی محدود
    بنظر شما چیکار کنم؟
    ممنون میشم از راهنمایتون

  104. سیما

    سلام آقای آرامش.خدا قوت
    من دانشجوی پرستاری هستم.سال اول دانشگاه همش گریه میکردم و ناراضی بودم.کم کم با شرایط کنار اومدم.و جز برترین های کلاس شدم.تو بیمارستان هم کارم رو نسبتا خوب انجام میدم اما دستم میلرزه.ته دلم ناراضی هستم.برام لذتی نداره.همش فکر میکنم که با گرفتن ارشد،استاد دانشگاه بشم.نمیدونم چیکار کنم

    1. نویسنده
      پست
  105. بهاره

    سلام
    واقعیت تلخی رو میخوام بگم که لااقل بقیه کسایی که سنشون کمتره بهتر تصمیم بگیرن
    من خانمی ۳۸ ساله هستم

    تقریبا ۱۵ سال سابقه کار دارم.بعد از دانشگاه مشغول کار شدم
    از این شاخه به اون شاخه
    متاسفانه اون زمان درست فکر نکردم و هدفمند دنبال علاقه نرفتم و هدفم پول در اوردن بود اما حالا که به این سن رسیدم خسته شدم
    من مدیرفروش یک شرکت هستم
    اما مدیر هم که باشی باز کارمند دیگری هستی
    چون کار و شرکت مال خودت نیست
    اصلااااااا از کارم راضی نیستم
    تمام تلاشمومیکنم اما عدم رضایت خودم از این مدل کار کردن دراینسالهای اخیر روی کارمم تاثیر گذاشته، کارمندی داره اذیتم میکنه ،چند سالی هست میخوام برم برای خودم کار کنم
    اما نه تونستم تصمیم بگیرم چه کاری چه مهارتی چه زمینه ای
    نمیتونم تصمیم بگیرم، مخصوصا که الان سنم هم کم نیست و نمیخوام ریسک کنم.میخوام کاری که انتخاب میکنم هدفمند باشه ،چون زمان برای ازمون و خطا ندارم
    اینا رو گفتم که هم دوستان کم سن و سال بهتر تصمیم بگیرن و اگر میتونن دنبال یه حرفه برای خودشون برن و وابسته به سازمانی نشن
    اگر ممکنه من رو هم راهنمایی بفرمایید.
    ممنونم

    1. نویسنده
      پست
  106. Zahra

    سلام خسته نباشید.من ۹۸ کنکور تجربی می خوام بدم.راستیتش دقیق نمی دونم از چی خوشم میاد!! پدرم مث خیلی پدرهای دیگ اصرار داره ب اینک دکتر شم بعد از مقاومت هایی ک من انجام دادم الان به رشته تغذیه راضی شده..من واقعا نمی دونم حتی تو این رشته استعداد دارم یانه!آیا درساشو با علاقه می خوام بخونم یا نه!! یه مدتی از روانشناسی خوشم میومد ولی بازار کار نداره برا همینم بیخیالش شدم
    من درس زیست و خیلی بااشتیاق نمی خونم…ولی از بحث های روانشناسی ک تو تلویزیون هست خیلی خوشم میاد…ولی مثلا از دکتر تغذیه هم خیلی خوشم میاد!!! من واقعا علاقمو با اون چیزی ک بش علاقه ندارم قاطی کردم و نمی دونم تو چی استعداد دارم
    خواهشمندم که کمکم کنید
    خیلی ممنونم

  107. سعید

    چه قدر فوق العاده.حالتی که من الان درآن گیر کردم عنیب است.من چندوقتی است به نویسندگی علاقه پیدا کردم ودرباره اش خیالپردازی می کردم.اما ازوقتی که نگاه های خانواده به من نسبت به مسائل شغلی ومتلی درآینده زیاد شد،تصمیم گرفتم که این کتررو جدی ادامه بدم.دراین چندوقته پیشرفت وبی داشتم ،بااین حال کمی منفک ازجهان شدم وفکر کردن به مسئله شغل وبازار کار مثل خوره روحمو می خوره.راستش رو بخوای خودم میفهمم چه قدر تلاش می کنم ومدل ذهنی اصلاح شده ای دارم،درباره شرایط خوب نویسندگی که مدیون شاهین کلانتری هستم و نگاه بلند مدتی که باعث شده تزژن تصورات وتوهمات اولیه فاصبه بگیرم وعملگرا تربشم.راستش رو بخواهید من اززندگیم خشنودم وهمین که هرروز برلی رشد خودم تلاش می کنم وروز به روز درنویسندگی پیشرفت می کنم،دنیا برایم ارزش دارد وصدالباه کنرش زندگی هم می کنم.من اینجورزندگی رادوست دارم،اما امان ازواقعیت.باید حواست به مسائل اقتصاپی مملکت باشد وازآن طرق بالاخره باید یک رشته ای رادردانشگاه خواند وآنطکر که ازعرایض خانواده معلوم است چشم وامیدت رابه نتیجه چندین سال تحصیل بدوزی تابالاخره ببینی نتیجه اش چه می شود.من هجده سال دارم ودرآستانه ورود به دانشگاه هستم.همچنین تصمیم دارم باوجودمخالفت های همه اهل خانواده واهل فامیل ودور واطراف ،دررشته کارگردانی ادامه تحصیل دهم ودرحال حاضر برای من به عنوان یک جوون هیچ چیزجذاب تر ازتلاش برای بهترنوشتن وچک کردن وبلاگ شاهین کلانتری برای یادگیری ایده های ویافته های تازه نویسندگی نیست!
    پی نوشت:همه اینها را گفتم تا بالاخره به این نتیجه برسم که حال به کامم است وحسابی زیر دندانم مزه کرده است،آنچه مرا نگران می کند آینده مبهم وتیره وتارم است که همراه باعدم درک اطرافیان وانتظارات عجیب وغریب خانواده،بر نگرانی ام می افزاید

  108. mehran

    سلام من یه لیسانس خوندم ولی موفق نیسم میخوام از اول مهندسی بخونم کدوم رشته بین رشته های مهندسی برا اینده بهتره ؟؟؟؟ ممنون

  109. فاطمه

    سلام من ۱۸سالمه امسال کنکور ندادم مدام در حال کلنجار رفتن با خودمم هر چی فک میکنم به جایی نمیرسم میخوام به هدف داشته باشم ک بجنگم براش و بهش برسم اما هنوز نتونستم پیداش کنم .رشته دبیرستانم تجربی بوده. من چجوری باید بفهمم به چی علاقه دارم درصورتی ک نیمکره چپ و راست مغزم هر دو با یه نسبت برابر فعالیت میکنن و من واقعا سر درگمم چون به هر چی فک میکنم تقریبا دوسش دارم!!!! اما نمیدونم کدومو باید انتخاب کنم..

  110. ضحی

    سلام
    من نزدیک انتخاب رشتمه و هودم با تحقیقاتی که کردم احساس می کنم که رشته مکانیک دوس دارم
    کما اینکه همه میگن برم کامپیوتر و میگن مکانیک برا دخترا خوب نیستو جا کار نداره!
    واقعا نمیدونم چکار کنم!!
    فقط از یه چیزی می ترسم اونم این که تصورم از مکانیک و ماهیتش اشتباه باشه!!
    لطفا کمک کنید!!

  111. نگار

    سلام من انسانی خوندم و تازه کنکور دادم و به زودی جوابش میاد.رتبه ام فک میکنم سه رقمی منطقه یک بشه.
    من به رشته علم اطلاعات و دانش شناسی علاقه دارم و احساس میکنم خیلی با روحیه م جوره.
    کامپیوتر و کتاب و زبان سه تا موضوع مورد علاقمن و هر سه تاشون محتوای اصلی این رشته رو تشکیل میدن.
    ولی از طرفی هر سایتی میرم همه گفتن از خوندن این رشته پشیمونن.
    حالا من نمیدونم چیکار کنم؟

  112. Yasin

    سلام ببخشید من برنامه نویسی خیلی خوشم میاد.
    ولی خانواده بر روی تجربی اصرار داره و من بعد برنامه نویسی واقعا به جراحی قلب علاقه دارم
    ولی واقعا خیلی خیلی زیاد به برنامه نویسی علاقه دارم.
    حالا چیکار کنم؟

    1. م.ج

      سلام دوست عزیز ، اولا باید اینو بگم که الان مدرک برای کامپیوتر گرفتن حماقت محض است . شاید بپرسی چرا ؟ خب دوست عزیز مدرک گرفتن شامل دو مرحله است . اول تدریس دوم آزمون . و در آخر مدرکشو بهتون میدن. اما حرف من اینه که شما برنامه نویسیو انجام بده . برنامه نویسی یکی از شیرین ترین لذت های دنیا برایب شخص خودم هم هست . کاملا لذت بخشه . از دونه دونه کد هایی که مینویسی تا سایتی که بوجود میاد یا هر چیزه دیگه . کامپیوتر مدرک نمیخواد . تجربه میخواد . نمیگم که اجبار بشی که به کامپیوتر نری . نه نه . فقط میخوام بگم برو دنبال علاقه واقعیت . و این حرفو حتما یادت باشه . کامپیوتر تجربه میخواد . لذت میخواد . نه مدرک . مدرک فقط یه برگس . یه مثال میزنم و کاملا حرفمو تمام میکنم که سرت درد نیاد 🙂
      شما فرض کن یه شرکتی دنبال یه برنامه نویسه . به نظرت دنبال کسی میگرده که همین دیروز فارغ التحصیل شده هیچ تجربه ای نداره ؟ خیر ، انتخاب اول و آخر اون شرکت برنامه نویسیه که تجربه داشته باشه . موفق باشی

  113. Reza

    سلام اقای ارامش من شغلم یه جورایی قنادی هست درامدش بدک نیست اما زندگی برام‌نزاشته دنبال یه شغلم با درد سر کمتر و تمیزی بیشتر دلم میخواد گیم نت بزنم که شغل کم دردسر تر و تمیزی هست و علاقه هم احساس میکنم دارم.دوس دارم برم سرکاری که بتونم بیشتر به خودم برسم.چکار کنم راهنماییم کنید مرسی

  114. yousef

    سلام
    من فارغ التحصیل رشته مکانیک هستم از یک دانشگاه دولتی و با یک معدل خوب اوایل که وارد این رشته شدم فک میکردم در اینده مهندس خوبی بشم و درامدی داشته باشم که اینده رو تضمین کنم ولی الان فهمیدم که فقط عمر خودمو تلف کردم و تبدیل شدم به یک جوان بیکار و نا امید که تا قبل همه تصور میکردن فرد موفقی میشم اما با این حال بازم ناامید نشدم و برای رفتن در بازار و اجتماع کارهای اداری یک شرکت انجام میدم با حقوق ناچیز ولی فک نمیکنم این کارم اینده ای داشته باشه جز از دست دادن فرصت هام…..همیشه خواستم کار و گروه خودم داشته باشم و برند خودمو و براش تلاش کنم و زحمت بکشم ولی نمیدونم به چه کاری علاقه دارم و در چه کاری استعداد به همین علت تو این سن شدم یک ادم بی هدف که نمیدونم چه کاری انجام بده و برای چه کاری تلاش کنه ؟لطفا اگر میشه راهنمایی کنید منو

    1. نویسنده
      پست
  115. اميرحسين

    سلام بسیار عالی بود مطالبتون راستش من سه ترم مهندسی مکانیک خوندم تازه با واحد های کم منم از اول دید مناسبی از این رشته و کاری که باید درآینده بکنم نداشتم ولی چون میدونستم توش ریاضی داره و من از حل مسائل ریاضی لذت میبردم انتخابش کردم که موقع انتخاب خیلیا از جمله خواهرم گفت برو حسابداری که وضعیتش بهتره ولی من احساساتی شدم و مکانیکو انتخاب کردم برا علاقه مندی به رشتم تو یه مکانیکی دو ماه کار کردم ولی یجورایی دوست داشتم تایم کاریم زود تموم شه چون لذت نمیبردم فقط خودمو گول میزدم و حتی از نقشه کشی هم که خیلی تو این رشته مهمه بدم میاد و البته حس کردم ریاضیم در حد مکانیک هم قوی نیست اگرچه تو مدرسه همیشه نمرات ریاضیم بیست بود و الان بعد از سه ترم و یک ترم مرخصی فقط سیو شش واحد پاس کردم و میخام رشتمو به همون حسابداری تغییر بدم بلکه زندگیمو تلف نکنم خدا میدونه چقد در مورد استعدادام فکر کردم و الان فقط فک میکنم حسابداری برام مناسبتره ممنون میشم راهنمایی کنین

  116. محمدرضا امیرعلی

    سلام به آقای آرامش و بقیه دوستان . من کلاس نهم هستم و امسال باید انتخاب رشته کنم و هنوز هم جواب آزمون هدایت تحصیلی نیامده .من خودم دوست دارم رشته ریاضی انتخاب کنم و در دروس it یا مهندسی هوا و فضا تحصیل کنم ولی بیشتر it دوست دارم. و اگر it خوندم می خواهم شرکت تاسیس کنم. اما خانواده و اطرافیانم اصرار می کنند که من رشته تجربی انتخاب کنم و در دروس پرستاری تحصیل کنم یا انسانی و تربیت معلم . منو بین دو راهی کار اداری یا علاقه قرار دادن. اون هم با استناد بر این موضوع که پرستاری و تربیت معلم کار تضمین شده داره. لطفا منو راهنمایی کنید.

    1. نویسنده
      پست
  117. نوشین عبدالهی

    سلام.اقای ارامش ممنون از مطالب خوب سایتتون
    من نوشینم ۱۸سالمه امسال هم کنکور تجربی داشتم ولی از اونجایی که من به خاطر مامانم که اولین بار کنارمن خوابیده بود وتشنج کرد من رشته پزشکیو انتخاب کردم ودلم میخواد شبیه پروفسور سمیعی بشم ولی هیچ وقت ریاضی وفیزیک من قوی نبود برای همین استدلال خوبی هم ندارم از طرفی من عاشق کمک کردن به افرادی هستم که مبتلا به سرطان هستند ودوست دارم که در اینده کل زندگیمو وقف اونا کنم ولی خانواده به این موضوع اصرار دارند که من تغییر رشته بدم ورشته انسانی رو ادامه بدم چون هم استعداد دروس حفظیم خوبه و هم اینکه من دوم و سوم وپیش دانشگاهی معدل کارنامه مدرسه در حد افتضاح بود (البته از نظر خودم این دلیل نمیشه چون همیشه وضع ادم یه جور باقی نمیمونه!)با این الان به شدت مرددم که کدومو انتخاب کنم اگه رشته تجربی انتخاب کنم تصمیم احساسیه میشه ولی اگر انسانی باشه عقلانی اینو پدرم میگه البته نمیدونم درسته یا نه چون هر کسی یه دیدگاهی داره.
    خواهش میکنم که کمکم کنین چون خیلی نگرانم وتقریبا بلا تکلیفم.ممنون

    1. نویسنده
      پست
  118. الهه

    با سلام و عرض احترام.
    من فقط میخاستم از شما بخاطر این سایت خوبتون تشکر کنم.بنظرم خیلی ارزش داره اینقد روی این نوشته ها وقت میگذارید و به صورت رایگان به مردم ارائه میدین.بعدش هم نظرات و سوال هایی که دارن رو مخونین و با حوصله جواب شون رو میدین.آرزوی سلامتی و خوشبختی تون رو دارم.خیلی ممنون و خسته نباشید.

    1. نویسنده
      پست
  119. Alireza

    من یه مهندس بیکارم که راننده اسنپ شدم از برج دو پارسال تا حالا کار مرتبط با رشته و سابقه کاری ۱۰ سامان پیدا نکردم متاهلم و یه پسر دارم ، اجاره خونه و قسط و بدهکاری کمر رو شکسته ، افسرده افسرده شدم من آخرین منصب کاریم سرپرست کارگاهی بود در پروژه تونل سازی برای مترو راستش از سال ۸۵ که دانشجوی معدن بودم اتفاقی وارد کار تونل سازی شدم شاید باور نکنی ولی اولین بار که وارد فضای تاریک و غبار آلود تونل در حال ساخت خط یک مترو تهران حد فاصل ایستگاه قلهک به صدر شدم ، گفتم خدایا شرکت این خودشه نمونه که می خواستم با علاقه ۱۰ سال تو ساخت ایستگاه زیرزمینیه و تونل کار کردم ولی پروژه سال پیش به یکباره خوابید بیکار شدم بی پول شدم بدهکار شدم راننده شدم ، فشار زندگی داره بهم میکنه اصلا قدرت تفکر برای پیدا کردن را نجات ندارم هر ماشینم خرابه هفته دوبار می رم مکانیکی همش به فکر تهیه مایحتاج خونم به فکر اجاره آخر ماه قسط بانک بدهی به رفیق شارژ ساختمان حتی روز شده که پول یه بستنی برا پسرم رو ندارم ندارم ندارم من هدف فقط درد دل بود کسی ندارم حرف بزنم همه از من و گرفتاریم فرار میکنند فرار فرار فرار فقط من با پررویی وایسادم
    یی

  120. عرفان

    آقای آرامش من یک هفتس منتظر جواب شمام..چرا هیچ نظری نمیدید؟ هر روز دارم به این مطلب سر میزنم،یه چیزی بگید دیگه 😐

  121. عرفان

    با سلام و عرض ادب خدمت آقا امین آرایش و دوستان
    ببخشید استاد من ۱۶ سالمه و توی انتخاب رشته دچار مشکل شدم
    بین تجربی و ریاضی تردید دارم،
    تجربه ی خودم اینه که درس ریاضی رو باید دبیر خوبی داشته باشم تا بتونم مفاهیم رو درک کنم
    اما علوم تجربی رو با مطالعه درک میکنم،و انصافا به جفتش علاقه دارم،اما یه خورده تجربی برام هیجان بیشتری داره
    از اونجایی که ما منطقه ۳ محسوب میشیم و اصولا دبیر های متخصصی نداریم،ریاضی برام مشکله یه خورده،
    برای مثال پارسال،سال هشتم،دبیر مناسبی نداشتم و خیلی از مباحث رو نمیتونستم بفهمم،و امثال از دبیر جدید یاد گرفتم.

    و اما یه علاقه شدید،و شایدم مهارت دیگه ای که دارم،توی یادگیری زبانه
    زبان انگلیسی رو شاید در حد خودم ماهرم،و همه تست هاشو بخوبی زدم
    ولی بابت آینده شغلیش مطمئن نیستم،آخه جهان داره به سمتی پیش میره
    که کمتر کسی پیدا میشه که زبان انگلیسی رو نفهمه،من فکر میکنم تا ۷-۸ سال آینده
    حتی کلاس های آموزشی زبان هم چیز مسخره و بدرد نخوری به نظر برسه.

    و خب از اونجایی که زبان انگلیسی خودش زیر مجموعه رشته های نظریه
    من نمیدونم کدومیک رو انتخاب کنم!؟ریاضی یا تجربی؟
    نمیدونم تو کدومش راحت تر میتونم به کنکور برسم،و کنکور کدوم آسون تره
    و آینده،کدوم موقعیت های شغلیش بهتره،
    اما من بیشتر از دکتر مهندس شدن زبان انگلیسی ذهنمو مشغول کرده و الانم دارم
    زبان رومانیایی رو در حد ابتدایی یاد میگیرم،
    راستی یه کامنت بالا خوندم که گفته بود من از ۱۵ سالگی آهنگای انگلیسی گوش میدادمو حفظشون میکردم
    خواستم بگم شاید وضعیت الان منم شما رو یاد اون موقع هاتون بندازه :’)

    و راستی آقای آرامش،اگر میشه به ایمیلم یه مِیل بزنید تا باهاتون بیشتر صحبت کنم،
    ممنون میشم پاسخ بدید.

  122. مریم

    سلام من یه دختر ۲۶ ساله ام ترم اخر کارشناسی معماری داخلی با معدل ۱۹/۵۰ هیچ کاری برام نیست اصلا خودم گم شدم نمیدونم چی کار کنم چه حرفه ای یاد بگیرم واسه ادامه که بازار کار داشته باشه،من عاشق حیوونام هم همش ناراحتم که چرا اون زمان درسم خوب نبودو نتونستم برم دامپزشکی

    1. نویسنده
      پست
  123. میلاد

    سلام خدمت اقای ارامش و دوستان
    من هنرستانمو مکانیک خوندم به اجبار خانواده و اینکه خودمم نمیدونسم کلا چه رشته ای برم و اصن هم فکر نمیکردم دلم برا درس تنگ بشه بعد دیپلم که بخوام برم دانشگاه حالا تا فوق دیپلم خوندم ولی تو کارورزی فهمیدم واقعا برا اینکار ساخته نشدم اصلا اچارا تو ذهنم نمیمونه اصلا روش تعمیر تو ذهنم نمیمونه و حتی یه تایر هم نمیتونم بلند کنم چون از لحاظ جسمانی ضعیفم کلا از ۱۰سالگی شروع به دیدن و شنیدن اهنگایه خارجی کردم بعد چند سال تقریبا ۱۵ساله که بودم گفتم خب چرا اونارو حفظ نکنم تا بیشتر ازشون لذت ببرم ازون وقت به بعد شروع کردم به حفظ کردنشون که همین مسعله باعث شد به انگلیسی علاقه مند بشم الان همه اهنگام انگلیسیه رمان انگلیسی میخونم همه فیلمای انگلیسی رو میبینم و حتی برا اینکه بیشتر لذت ببرم با چندتا سرچ تو یوتیوب تونستم تو ۲هفته بدون هیچ کلاس رفتنی انگلیسی پیوسته رو خیلی روان یاد بگیرم حالا علاقم به رشته گردشگریه حتی عزمم رو جذب کردم که ایشالا تا ۳۰سالگی۵تا زبان خارجی رو بلد بشم ولی از هر هتلی پرسیدم(هتل عباسی اصفهان،هتل اسمان،و….)حتی فرودگاه هم رفتم گفتن نرو چون هرسال وضعیت گردشگری افتضاح تره قبل میشه بعد از یکی از اساتید دانشگاهم پرسیدم گفت الان رشته گردشگری تو بورسه و فلانو اینا بعد رفتم دانشگاها برا تحقیق که دانشگاه هنر اصفهان که تنها دانشگاهیه که رشته گردشگریو داره گفت برو دفترچه بگیر برو کنکور بده تا ببینیم چی میشه حالا رفتم امروز کافی نتی گفت ۲۹اردیبهشت دفترچها تموم شده و میره سال دیگه یعنی وقتی اینو گفت میخواستم قید هرچی پیشرفت هس رو بزنم اعصابم بهم ریخت چون تمام برنامه ریزی هام برا اینده یک سال دیرتر میشد تازه اگه هم مشمول خدمت بشم که میشه بالا۳سال حالا شرایطم بحرانیه از یک طرف میخوام با لیسانس برم سربازی از یه طرف دوست ندارم مکانیکو ادامه بدم موندم این یه سالو چیکار کنم که مشمول نشم برنامه دارم که تو این یک سال دوتا زبان و یا حداقل همین انگلیسیو یاد بگیرم چون از یکی شنیدم که یه دانشگاهی تو انگلیس کسایی که ۳زبان بلد باشن رو راه میدن حالا قراره چیکارشون کنن رو نمیدونم ولی اینکه امسالو از سربازی مشمول نشم اولویت اولمه
    خیلی نوشتم ولی خواستم کامل گفته باشم????

    1. نویسنده
      پست
      امین آرامش

      سلام میلادجان
      خوبه که کامل نوشتی. 🙂
      قسمتهای مختلف کارنکن رو خوندی؟
      چندین قسمت از اونها راجع به آدمهای اهل سفر هست.
      با توجه به مهارتهایی که داری، شاید راه های دیگه ای هم برای کسب درآمد و کسب رضایت شغلی باشه که تو هنوز بهشون فکر نکردی.
      این قسمتها رو بخون. بهت ایده میده.
      بازم به اینجا سر بزن و خبر وضعیتت رو بهم بده.
      موفق باشی.
      مخلصم.

  124. فاطمه

    سلام من کلاس هشتم هستم وسال بعد هم میخوام انتخاب رشته کنم واقعا موندم که تجربی انتخاب کنم یا ریاضی همه میگن تجربی خیلی شرکت کننده زیاده و رقیبا سخت .
    میگن که خیلی درساش سخته
    و بعضی ها هم میگن ریاضی تو ایران موقعیت شغلی نداره .وقتی بهشون میگم قصد من اینه که از ایران برم مسخره ام میکنن واقعا نمیدونم چه رشته ای انتخاب کنم و معدل پارسالم هم ۲۰ بود
    من نه میتونم رشته مثل تجربی رو انتخاب کنم که شغل کمی واسش وجود داره نه ریاضی رو که موقعیت شغلی نداره و اینکه از جفتشون خوشم میاد تجربی واسه اینکه بهت میگن دکتر و اینکه میتونی جون ادما رو نجات بدی .ریاضی هم به خاطر اینکه اگر من بخام برم خارج اونجا موقعیت شغلی ریاضی خیلی خوبه
    خانواده ام با هیچ کدوم مشکلی ندارن
    ممنون اگر راهنماییم کنین

    1. نویسنده
      پست
  125. مهلا

    سلام اقای ارامش
    واقعاممنون بابت وقتی که می زارین من سال اخرتجربی هستم وبه اجبارخانوادم این رشته روانتخاب کردم ومشکلاتی مشابه دوست عزیزمون(مولود)دارم.اخه خودم
    رشته عمران یامعماری می خواستم ولی ازاون جایی که ازنظرخانوادم رشته ی خوبی برای دخترانیست نزاشتن برم ریاضی هرچنداگه انتخاب رشتم دست خودم بودمی رفتم هنرستان معماری می خوندم (البته شهرمن شهرکوچیکیه که حتی دیدخوبی نسبت به بچه های هنرستان ندارن میگن هرکی نتونسته درس بخونه رفته هنرستانوازاین حرفاکه واقعاناراحتم می کنه )ومشکل اصلیه من:دوماه کم ترتاکنکورمونده ومی دونم اگه امسال اونی که خانوادم می خوان نیارم مجبورم می کنن یه سال دیگه بمونم اینکه قراره تااخرعمرکاری که دوست ندارم انجام بدم کابوس شبای منه ولی من حتی جرات مخالفت هم ندارم چون می دونم قرارنیست هیچ نتیجه ای داشته باشه شدیدابه راهنمایی تون نیازدارم

  126. امین

    سلام و عرض ادب و ممنون از سایت خوبتون
    من ۲۳سالمه و حدودا ۳ماه دیگه لیسانسمو میگیرم. رشته ی مدیریت صنعتی میخونم اما علاقه چندانی ندارم. و برای عقب افتادن خدمت سربازی و دلایل دیگه ای اومدم دانشگاه! هنوزم که هنوزه نتونستم مسیرمو پیداکنم و از صبح تاشب بیکار میگردم. علاقه کمی به کامپیوتر دارم ولی چون در هنرستان درس نخوندم نتونستم این رشته رو بزنم (رشته انسانی بودم). درضمن اینکه میگن ببین علاقت به چیه هرچی فکرمیکنم نمیدونم علاقه چی هست اصلا یا من چیو دوست دارم! همچنین به تازگی با بورس آشناشدم که از اون بدم نیومد. اما در پیداکردن یه شغل رسمی و ثابت موندم. واقعا نمیدونم باید چیکارکنم. هیچ سرمایه ای هم ندارم. خواهش میکنم منو راهنمایی کنید

    1. نویسنده
      پست
      امین آرامش

      سلام امین جان
      سعی میکنم به زودی مطلبی در پاسخ به حرفهات بنویسم.
      اما فعلا مطلب “تغییر شغل” رو از نقشه راه کارنکن بخون. شاید مطالبش بدردت خورد.

    2. آلباتروس

      سلام سایتتون فوق العاده است خیلی ممنون بابت مطالبی ک میذارین من ۱۹سالمه وکنکوردومم همین امساله چون زیادنخوندم امیدی هم ندارم راستش من میخوام پزشکی بخونم ولی واقعیت اینکه واسه کلاسش ودرامد بالایی ک داری این تصمیمم روگرفتم ولی الان از خودم میپرسم اگه قبول شم خوشحال میشم یا ن؟ولی هیچ حس خوشحالی درون قلبم حس نمی کنم راستش سردرگمم اگه بدونم ازچ رشته ای خوشم میاد دنبالش میرم تا بهش برسم الان دوساله تاعید خوب میخونم ولی بعدش ادامه نمی دم والان فهمیدم واسه اینه چون علاقه ی قلبیم نیست لطفا جوابموبدید خیلی سردرگم ویژگی ها ی شخصیتیم . درون گرا .منطقی. خیال پرداز وبه شدت کمال گرام

  127. ابوالفضل

    سلام.
    من به کامپیوتر علاقه دارم می خواستم بدونم بازار کار کامپیوتر چطوره( نرم افزار)
    مثلا برنامه نویسی

    1. نویسنده
      پست
      امین آرامش

      سلام ابوالفضل
      سوالت رو یکم واضحتر بگو: بازار کارش در مقایسه با چی چطوره؟
      اگر در مقایسه با سایر مهندسین بخوابیم بگیم، فکر کنم به صورت میانگین اوضاع برنامه‌نویس‌ها بهتر از سایر رشته‌های مهندسیه.
      و البته برای یاد گرفتن مهارت برنامه‌نویسی هم لزومی نداره حتما در دانشگاه درسش رو خونده باشی.

  128. Pingback: از کارم بدم میاد چیکار کنم؟ 4 نکته برای رهایی از نارضایتی شغلی - امین آرامش

  129. Pingback: چگونه تغییر شغل دهیم؟ (به همراه نقشه راه تغییر شغل) - امین آرامش

  130. Pingback: رضایت شغلی چیست؟ 3 فاکتور مهم رضایت شغلی - دانلود پرسشنامه رایگان رضایت شغلی

  131. Tara.K.M

    سلام
    من ۱۳ ساله هستم و دانش آموز مدرسه تیزهوشان کلاس هفتم.
    همه ی همکلاسی هایم یک هدف مشخص دارند
    اما من نمیدانم که برای چه درس میخونم.
    لطفا کمکم کنید برای انتخاب شغل آینده ام.
    من iQ ام ۱۱۸ است میدونم باهوش نیستم
    ولی خیلی درس میخونم و معدل نوبت اولم ۱۹.۷۹ شد تو مدرسه تیزهوشان.
    این معدل تو مدرسه تیزهوشان خیلی با مدرسه عادی فرق داره.

    1. نویسنده
      پست
  132. فرهاد26

    سلام خدمت آقای ارامش.واقعا سایتت ادمو ب ارامش میرسونه.داداش به نظرت من چکار کنم.مطالب ساییتو خوندم من ۲۶ سالمه و شغلم ازاده(قفل و کلید خودرو و منزل)با توجه به بازار درامد زیادی نداره و منم حقیقتش زیاد علاقه ای ندارم.درسمم تا مقطع فوق دیپلم خوندم.علاقه ب بورس دارم ولی خب شغل اول و کاملی ب شمار نمیاد.نمیدونم چکار کنم.نمیدونم استعدادم چیه و باید چکار کرد.فقط میدونم از شغلم راضی نیستم گم شدم.چه راهکار و کمکی داداش از دستت بر میاد.موندم رو هوا.

    1. نویسنده
      پست
  133. مولود

    سلام خیلی حرفاتون خوب بود…من خیلی به رشته عمران علاقه دارم‌‌ ..ولی واقعا نمیدونم ک در عمل هم همین علاقه رو دارم یا نه..متاسفانه اطرافیانم عمرانو واسه دختر مناسب نمیبینن (واقعا تاسف داره ک حتی یه مشاوری..ک بماند خیلی هم معروف بود..میگف واسه شما دخترا اصلا فایده نداره..نهایتش بتونید یه پروژه بگیرید با ۴تا کارگر افغانی کار کنید!! و اصرار خودشم روی مهندسی نفت و شیمی بود)البته یه عده زیادی هم ک اصلا رشته ریاضی رو واسه دخترا مناسب نمیبینن..منم وقتی خواستی ریاضی بخونم..همه میگفتن باید تجربی میخوندی!!!واقعا خیلی شرایط برام سخت شده نمیدونم ک میخوام چه رشته ای بخونم..از طرفی هم خیلی درامدش واسم مهمه.اما خب توی این سایتا هر چی میگردم میرسم به بازیگری و دندون پزشکی و داروسازی و کارای اینترنتی!!!خودم به معماری عمران (البته با یه مهندس عمران حرف زدم خیلی تشویقم کرد) و صنایع علاقه دارم(البته عملیشو نمیدونم)..میشه لطفا راجب بازار کارشون یکم راهنماییم کنید چووون خیلی برام مهمه

    1. نویسنده
      پست
    2. ابوالفضل

      سلام.ببین آبجی، منم امسال کنکور ریاضی میدم. اگه علاقه و استعدادت تو ریاضی و فیزیک، بیشتر از زیست و شیمی هست، که اصلا شک نکن که انتخاب رشته ریاضی، انتخاب درستی بوده .
      فارغ از این که رشته تجربی بسیییییااااار شلوغه و احتمال پزشک شدن توش کمه
      اگر به عمران و معماری علاقه داری، فقط و فقط و فقط! از کسی که الان دانشجوئه یا الان داره کار می کنه اطلاعات کسب کن و به حرف هیشکی، حتی خانواده و نزدیک ترین دوستات تو انتخاب رشته دانشگاهت توجه زیادی نکن.حرف های معلم و مشاور و پشتیبان رو که اصلا به حساب نیار.
      اگه تو ریاضیات و فیزیک بلدی ، نه این که بلدِ بلد باشی، فقط این که گنگ نباشی کافیه،
      و علاقه هم داری،
      فقط میمونه کسب مهارت که فقط فقط فقط از کسی که الان صاحب شغله سوال کن

      امیدوارم تونسته باشم یکم از دغدغه ذهنیت رو کم کرده باشم و آرامشت رو برای کنکور بیشتر کرده باشم.

      ببخشید که پر حرفی کردم

  134. Pingback: رادیو کارنکن، قسمت دوم: گفتگو با احسان عظیم‌زاده - امین آرامش

  135. Pingback: رادیو کارنکن، قسمت اول: گفتگو با سلمان قاسمی - امین آرامش

  136. شبنم

    خیلی ممنونم امین جان
    امیدوارم از وقت احتمالی‌ای که برای خوندن این مطالب میذاری احساس پشیمونی نکنی. قطعا راهگشا خواهد بود

  137. شبنم

    سلام امین جان عالی بود
    علاقه من: مدیریت بازرگانی . صدا و سیما. امور فرهنگی سفارت اینو امتحان کردم ولی اینکه استخدام بشی و در این زمینه ها کار پیدا کنی بحث دیگست . رفتن به خارج.
    مهارت های لازم در زمینه مدیریت بازرگانی اشنایی با ۲ زبان حداقل. روابط عمومی بالا. اشنایی با مذاکره و فن بیان
    صدا و سیما: در ایران خودمون دقیق نمیدونم چون بیشتر با رابطه داره پیش میره فکر کنم بستگی به شانسم داره
    رفتن به خارج . مدارک زبان انگلیسی و فر انسه و رشته های مورد نظر کانادا یا کبک را در مقطع ارشد بخونم که اینطور که تحقیق کردم مدیریت بازرگانی بهتره
    استعداد درونی خودم: روابط عمومی بالا. جذب سریع ادمها. خود را با شرایط وفق دادن . ولی هنوز اطلاعاتم ناقصه
    نیاز بازار را واقعا نمیدونم ولی اینو میدونم برای رشته های پزشکی و زیر گروه ها در هر جایی کار هست.
    ممنون میشم اگر اطلاعاتی در زمینه بازار کار و نیاز بازار هست راهنماییم کنین

    1. نویسنده
      پست
      امین آرامش

      سلام بر شبنم عزیز
      راستش در مورد بازار کارِ زمینه‌ای که گفتی من اطلاع چندانی ندارم. اما در مورد “شانس” قبلا یه چیزایی نوشتم که شاید دوست داشته باشی بخونیشون:
      سهم شانس در به نتیجه رسیدن تلاشهایمان
      در مورد استعدادهات هم اگر خواستی اطلاعاتت رو تکمیل کنی، پیشنهادم اینه که به درسهای استعدادیابی سایت متمم که لینکش رو توی متن دادم حتما سر بزنی.
      یه مطلبی هم در مورد تصمیم‌گیری و نقش مشاور در این زمینه نوشتم که اونم شاید خوندنش بد نباشه:
      تصمیم گیری (۱): چیزهایی در مورد فرایند اتخاذ تصمیم
      امیدوارم از وقت احتمالی‌ای که برای خوندن این مطالب میذاری احساس پشیمونی نکنی.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *